ผมเป็นคนที่ที่เป็นแบบเจ้าของกระทู้เดี๊ยะๆ ต่างกันตรงที่เรื่องงานประจำ ของผมทิ้งธุรกิจส่วนตัว มาทำเกษตร
ผมจบสายคอม และคิดแบบที่เจ้าของกระทู้บอกเช่นกัน

มีทั้งอยากให้กำลังใจและอยากจะเตือนหลายๆเรื่องครับ

1.ผมเห็นอีโก้ของเจ้าของกระทู้เยอะมากครับ เยอะเหมือนผมทำเกษตรใหม่ๆ  อ่านเยอะ รู้เยอะ แต่ทำจริงนิดเดียว สิ่งนี้ทำให้ผมตกหลุมพรางตัวเอง คิดว่าตัวเองรู้เยอะกว่าคนอื่น และเริ่มเป็นน้ำเต็มแก้ว

2.อย่าเห็นเกษตรเป็นเรื่องโรแมนติก เพราะสุดท้ายมันคืออาชีพ คือการลงทุน และมีความเหนื่อย มีความเสี่ยง(สูงมาก) ความเครียดจะเริ่มมาเยือนเมื่อคุณสนุกกับการทำ แต่ไม่สนุกกับการขาย  เพราะสินค้าเกษตร อายุเก็บรักษาสั้นมาก ความเสี่ยงจึงสูงมาก  เพราะฉะนั้นสิ่งสำคัญคือการวางแผนที่ดีและรัดกุม ใช้ตลาดนำการปลูก อย่าปลูกตามใจแล้วหวังว่าจะขายได้อย่างที่คิด

3. อย่ายึดติดในอินทรีย์ ค่อยๆขยับ ค่อยๆก้าว  อย่าเป็นเกษตรบ้าใบรับรอง อินทรีย์เริ่มได้เลยแค่ใจรักจะอินทรีย์จริงๆ มีความซื้อสัตย์ บริสุทธิ์ใจจริงๆ แค่นั้นก็เพียงพอ

4.อย่าทำอินทรีย์เพราะได้เงินเยอะกว่าเคมี  เพราะมันไม่ยั่งยืน   ถ้าคิดว่าจะทำอินทรีย์ก็ขอให้มาจากใจที่อยากทำจริงๆ ใจที่อยากอยากมอบสิ่งดีๆให้กับผู้บริโภค ไม่ใช่หวังจะล้วงเงินจากกระเป๋าคนอื่นตลอดเวลา


ต่อมาคือการวางแผน (ของตัวผมเอง)
หลังจากที่ทำเกษตรมาสักระยะปีกว่าๆเกือบ 2 ปี  ผมพึ่งจะคิดได้ว่า ไม่ควรปลูกไปเรื่อย  (วางแผนบนความฝันเกินจริง)
ควรจะเริ่มจากอะไรเล็กๆที่ตัวเองชอบ และสุดท้ายสิ่งนั้นจะกลายเป็นแบรนด์ติดตัวเราไปในที่สุด  
ในวงการเกษตรสำคัญมาก  เพราะหลายคนทำออร์แกนิคเหมือนกัน ทำผสมผสานเหมือนกัน  เพราะฉะนั้นถ้าเราอยากอยู่รอดเราต้องแตกต่าง
แตกต่างในความหมายคือ มีจุดยืนหรือจุดสนใจที่ชัดเจน
ผมยกตัวอย่างเช่น

พูดถึงพี่A(นามสมมติ) จะนึกถึงมะม่วง
พูดถึงพี่ B จะนึกถึงกุหลาบ

นี่คือสิ่งที่ผมมองข้ามตลอดในระยะเวลาปีกว่าๆ ผมสนุกกับการทำทุกอย่าง แต่ไม่ได้โฟกัสเลยสักอย่าง
ปลูกผักไปนั่งขายในตลาด ไปขายตามงานกิจกรรมของกลุ่มอินทรีย์ แต่สุดท้ายเริ่มมีความเครียด ความเหนื่อย ความสนุกเริ่มค่อยๆหายไป เพราะสุดท้าย มันคืออาชีพ ไม่ใช่การเล่นขายของ เราต้องกินต้องใช้ เงินที่สะสมมาก็ค่อยๆหมดไปกับการทดลอง

เพราะฉะนั้น ลองกลับไปสำรวจตัวเองครับว่า เห็นตัวเองสนุกกับการทำอะไร และคิดว่าจะทำไปได้นานแค่ไหน  

ผมเองตอนนี้ ลูกค้าจดจำไปแล้วว่า ผมทำมูลไส้เดือน  ผมเองก็ค่อนข้างโอเคกับสิ่งที่ทำด้วย จึงเริ่มยึดสิ่งนี้เป็นหลักจุดแรกได้
และปัจจุบัน หน้าแผงผมมีแค่มูลไส้เดือนขายเท่านั้น และเริ่มอยู่ตัวแล้ว  เหนื่อยน้อย ได้เงินพอสมควร แต่มีความสุข และสนุกที่จะทำ

ตอนนี้กำลังจะต่อยอดออกมาเป็น ปลูกถั่วเหลือง เพื่อเอามาทำซอสถั่วเหลืองออร์แกนิค ซึ่งเกิดจากความชอบในการทำของหมักของดองกินเองอีกนั่นแหละ


สุดท้ายอยากจะบอกว่า ความพอดีเกิดจากตัวคุณเอง ถ้าคุณวิ่งไล่ตามคนอื่น ไม่ว่าคุณทำงานประจำหรือทำเกษตรด้วยตัวเอง คุณก็ไม่มีความสุขหรอกครับ  สิ่งสำคัญที่สุดคือ ตอบตัวเองให้ได้ว่ามีความสุขกับการทำอะไร แบบไหน อย่างไร

"การทำงานที่ดีต้องมาจากเป้าหมายที่ชัดเจน"

สิ่งที่ยากสำหรับการยึดอะไรสักอย่างเป็นอาชีพ ไม่ใช่เงิน แต่กลับกลายเป็น "ตัวตน" ที่เป็นอุปสรรค์ เพราะเมื่อตัวตนไม่ชัดเจน ก็จะสร้างเป้าหมายที่ไม่ชัดเจน หลอกตัวเองวนเวียนไปเรื่อยๆ ซ้ำร้าย ยังถูกกดดันด้วยปัจจัยรอบด้าน เช่น จบคอมพิวเตอร์ทำไมไม่ทำงานคอมพิวเตอร์ ฝึกอบรมเกษตรตั้ง 6 เดือน ทำไมไม่ทำเกษตรให้จริงจังสักที แหละหลากหลายคำถามที่ถาโถมเข้ามา

หมั่นย้ำถามตัวเองบ่อยๆ เสมอว่า "เราเป็นใคร เราอยากให้คนอื่นจดจำเราแบบไหน และเรามีความสุขกับการเกิดขึ้นของสิ่งเหล่านั้นหรือไม่"

อย่าทิ้งความฝัน เพราะเมื่อมีฝัน มักจะมีความหวังอยู่ด้วยเสมอ