ได้ทุนเรียน เเต่ที่บ้านไม่สบายใจ

แม่เคยบอกเราว่า ไม่มีเงินส่งเรียนป.ตรี เราก็เก็บเงิน ขอทุนเรียนตั้งเเต่มัธยม เก็บเงินมาจ่ายค่าเทอม ป.ตรี
เทอมเเรก เราก็เอาเงินเก็บเราออกไป เทอมสองของปีหนึ่ง กับปีสอง แม่เราออกค่าเทอมให้ เเต่เเม่ก็บอกอีกว่าไม่มีเงินส่ง เราเลยไปทำงานทุนสองที่เพื่อให้มีเงินมาจ่ายค่าเทอม ค่ากินอยู๋ เราไม่เคยมีเวลาว่างไปเที่ยว ไปดูหนังฟังเพลงเลย เพราะเอาเวลามาทำงาน จนจบปตรี
เราได้ทุนเรียนปโท  เราก็เรียน เเละเก็บหอมรอมริบมาตลอด
จบมาทำงาน ก็ด้วยความซวยในชีวิต เลยต้องย้ายที่ทำงานบ่อยตลอดสองปี
ตอนนี้เราได้ทุนต่อป.เอก  ทั้งค่ากินอยู๋ ค่าเทอม ค่าทำวิจัย เเละค่าใช้จ่ายในการไปแลกเปลี่ยนที่เมืองนอกช่วงระยะเวลาหนึ่งของหลักสูตร
เราเองก็ดีใจ เลยคว้าโอกาสไว้
พอถึงตอนจะเซ็นต์สัญญา
แม่เรา ไม่อยากให้เราไปเรียน เพราะกลัวว่าจะไม่มีเงินใช้จ่าย
เพราะที่บ้านเป็นเเค่ร้านขายของชำ เเละที่ผ่านมาตั้งเเต่เรียนตรี เราก็เจียดเงินที่หามาจุนเจือครอบครัวมาตลอด
ตอนเราทำงาน เงินเดือนเราครึ่งนึงเราให้ที่บ้าน เราเเทบไม่มีเงินเก็บของตัวเอง
มันเจ็บปวดและสับสนมากกับตอนนี้ ไม่รู้จะทำยังไง
ทุนถ้าปฏิเสธไปเราคงไม่มีทางได้ทุนอีกเลย เเละโอกาสที่ที่บ้านเรายินดีที่จะไปเรียนมันก็คงยากมาก

เราดิ้นรนที่จะจุนเจือที่บ้าน เเละมีชีวิตมาตลอดเเล้วจริง
ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงให้ผ่านไปได้เเเล้วจริงๆ

เรากลับคิดตลอดว่าหลับไปเเล้วไม่ตื่นมาเลยก็คงจะดี เหนื่อยกับอะไรหลายๆอย่างที่ต้องแบก เหนื่อยมากจริงๆ ตั้งเเต่จำความได้ ไม่มีวันไหนที่เเม่ไม่บ่นเรื่องเงิน เเละการที่เราเป็นภาระของเค้า ถึงเราพยายามเพื่อครอบครัวเเค่ไหน ไม่เคยเติมเต็มได้เลย