สวัสดีค่ะ กระทู้นี้จะมาขอปรึกษาอาการกับผู้รู้เพื่อนๆ พี่ๆ ชาวพันทิปนะคะ
ด้วยความที่ทางเราไม่สามารถไปปรึกษาอาการกับหมอทางจิตเวชได้จริงๆ เนื่องจากติดปัญหากับการคุยเรื่องนี้กับครอบครัวค่ะ
จากที่เราลองสังเกตดูตัวเองแล้วเราก็ไม่สามารถแยกอาการตัวเองออกได้เช่นกันว่าอาการประเภทนี้อยู่ในกลุ่มเสี่ยงพวกโรคประเภทไหน ไบโพล่า โรคซึมเศร้า โรคเครียด ฯลฯ หรือไม่ อย่างไร
*ในแต่ละวันจะรู้สึกเนือยๆไม่กระฉับกระเฉงค่ะ ง่วงนอนบ่อยมาก แต่ถ้าหากมีอะไรที่น่าขำน่าตลกเข้ามาก็รู้สึกขำรู้สึกตลกก็มีความรู้สึกเป็นปกตินะคะ แต่จะมีความรู้สึกว่ามันจะสนุกก็สนุกไม่สุด
*จากข้อข้างต้นทำให้เราไม่มีสมาธิ รู้สึกสมาธิสั้นค่ะ ไม่สามารถอยู่นิ่งเฉย หรือตั้งใจทำอะไรสักอย่างนานๆ ได้เลย ในเวลาที่นั่งเรียนหนังสือไม่ว่าวิชาไหนๆ หรือแม้แต่วิชาที่ชอบก็ไม่ทำให้กระฉับกระเฉงขึ้นมาได้
*จากที่เคยร่างกายแข็งแรงก็ป่วยออดๆแอดๆง่าย เป็นไข้/หวัดง่าย ปวดตามตัว ประจำเดือนมาไม่ปกติ มือเย็น ตัวสั่น แขนขาไร้เรี่ยวแรง สิวเห่อ
*จากคนร่าเริง ร้องไห้ยาก ควบคุมอารมณ์ตนเองได้กลายเป็นคนที่ อะไรมากระทบกระเทือนจิตใจเล็กน้อย หรือแม้แต่อะไรไม่ได้ดั่งใจเอนไปทางลบ จะทำให้รู้สึกท้อแท้ร้องไห้ง่าย หรือแม้แต่โมโหง่าย ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่จนคนใกล้ตัวยังได้ทักว่า "ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้" ยกตัวอย่าง ไม่สามารถทำโจทย์วิชาที่ไม่ถนัดได้ก็จะทำให้เครียดมากๆจนถึงขั้นนั่งร้องไห้
*จากข้อข้างต้น เพียงแค่เหตุเล็กน้อยสามารถทำให้รู้สึกอยากทำร้ายตัวเองได้ตลอดเวลา คิดกับตัวเองว่าอยากตาย แต่ก็มีสติพอที่จะไม่ทำ ยังไม่ขาดสติจนถึงกับกรีดลึกกรีดรุนแรงเป็นแนวตรง(ระหว่างจุดเส้นเลือดใหญ่) หลายครั้งก็เสพติดการกรีดแขนตัวเองเบาๆเป็นแนวขวาง พอให้แค่เลือดซิบๆเป็นรอยขูดขีด เพราะทำให้รู้สึกว่าได้ระบายอารมณ์เครียดออกไป
*แยกตัวออกไปจากสังคมเพื่อน แต่ในความรู้สึกของเราก็ยังมีส่วนที่ทำให้อยากเข้าสังคมด้วยเช่นกัน อยากเข้าไปมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่างๆ อยากเข้าไปพูดคุย
อาการคร่าวๆ หลักๆ ก็ประมาณนั้นค่ะ
อาการสามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลาแล้วแต่สถานการณ์สิ่งแวดล้อมรอบตัวนั้นๆ ไม่มาเป็นช่วงๆ เหมือนโรคซึมเศร้า หรือ โรคไบโพล่า
แต่ค่อนข้างรบกวนการใช้ชีวิตมากๆ
ส่วนสาเหตุหลักของปัญหาสภาพจิตใจ คาดว่าจะเกิดจากปัญหาในครอบครัวค่ะ เราขอถือโอกาสนี้ระบายด้วยเลยนะคะ ฮา
เนื่องจากพ่อกับแม่แยกทางกันเราและน้องได้อยู่กับทางแม่ ช่วงนั้นพึ่งหย่ากันใหม่ๆทำให้ที่บ้านมีปัญหาทางการเงินช็อตมาก แม่จึงจำเป็นต้องฝากตา/ยายเลี้ยงดูแทน(ฝั่งตายายเองก็หย่าเช่นเดียวกันค่ะ แต่ต่างฝ่ายต่างสมรสใหม่) ดูแลแทน เราและน้องชายจึงจำเป็นต้องแยกกันอยู่ โดยน้องชายเราไปอยู่ต่างจังหวัดกับยายแท้ๆ ส่วนเราก็อยู่กับตาแท้ๆค่ะ (ปัญหาจิตใจที่1)
หลังจากแม่เราก่อร่างสร้างตัวแล้วจะรับลูกมาเลี้ยงก็ไม่ได้ เพราะฝั่งตา/ยายก็ได้ผูกพันธ์ไปแล้ว แม่ก็ได้แว๊ะเวียนมาหาเราบ่อยๆนะคะ แต่ฝั่งน้องก็นานๆครั้งจะมีโอกาสได้ไปหา ปัญหาอยู่ตรงจุดที่ว่า ฝั่งตาแท้ๆนั้นเลี้ยงเราแบบกดดันมากๆค่ะ
เพราะสมัยแม่เราเด็กๆตายายหย่ากัน แม่จำเป็นต้องมาอยู่กับตาแท้ๆค่ะ ด้วยความที่เป็นทหารเก่า สมัยนั้นก็ค่อนข้างดื่มเหล้าจัด เมากลับมาก็ทั้งถีบทั้งเตะแม่เรา(เกิดจากเฮิร์ทที่พึ่งเลิกกับยาย) จนวันหนึ่งแม่เราทนไม่ไหวได้หนีไปอยู่กับยายแท้ๆ ทำให้ตายายฝั่งนี้ระแวงมากๆว่าเราจะหนีไป และให้เราตัดขาดกับยายอีกฝั่งหนึ่ง(ปัญหาจิตใจที่2) ในขณะที่น้องชายอีกฝั่งหนึ่งถูกเลี้ยงดูมาดีค่ะ โตมามีความสุขมาก สุขภาพจิตดี และยังติดยายมากๆด้วย ฮา(อิจฉา)
สมัยเด็กๆเราก็อดทนได้นะคะ เมื่อโตมาถึงช่วงวัยรุ่นเริ่มรับรู้อะไรต่างๆนาๆ ทำให้เราเองก็เริ่มทนไม่ไหวค่ะ เพราะความเป็นคนอายุมากแล้วเลยมีความคิดหัวโบราณ เราถูกเลี้ยงแบบกักขัง ไม่ให้ออกนอกบ้านไปไกลกว่าโรงเรียนค่ะ (โดยแกเป็นคนจัดเตรียมเองหมดว่าขึ้นมัธยมแล้วเราต้องศึกษาที่โรงเรียนใกล้บ้านเท่านั้น ไม่มีสิทธิ์ได้ลองไปสอบโรงเรียนที่ขึ้นชื่อว่าดี) ไม่ให้เดินทางไปไหนเอง ต้องให้ลุงไปรับไปส่ง และจะมีเวลาเราแย้งหรือชี้แจงเรื่องที่แกเข้าใจผิดแกจะไม่ฟังและดุด่าเราค่ะ ไม่ว่าอย่างไรก็จะเป็นเถียงเสมอๆ จึงทำให้เรากลายเป็นคนที่เริ่มเก็บกด(ปัญหาจิตใจที่3)
ปลายปีก่อนพี่ชายที่เป็นลูกของญาติซึ่งอยู่ด้วยกันเล่นด้วยกันกับเราจนผูกพันธ์และรักมากเสียชีวิตค่ะ ทำให้เราเสียใจมากๆและต้องอยู่แบบโดดเดี่ยว อย่างน้อยๆก็ยังมีแมวเป็นเพื่อน (ปัญหาจิตใจที่4)
อื่นๆขอไม่เล่าแล้วนะคะ เพราะปัญหาครอบครัวก็มากมายพอสมควร...ให้เล่าทั้งหมดก็คงจะดูไม่ดีเท่าไร
------------------------------------------------------------------------
วกกลับมาเข้าเรื่อง
หากพี่น้องชาวพันทิปสามารถให้คำแนะนำได้จะดีใจมากๆเลยค่ะ อาการนี้น่าจะเป็นประเภทไหน หลักการคุยกับครอบครัวเพื่อไปพบจิตเวช หลักการปรับสภาพรักษาเยียวยาด้วยตนเอง ฯลฯ
ปล.หากมีคำผิดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ
ปล2.อย่าด่าว่าเรากันเลยนะคะ ขอร้องว่าช่วยใช้ถ้อยคำที่เบาๆลงหน่อยนิดนึง เพระาเราเองก็ไม่มีที่พึ่งแล้วจริงๆค่ะ
รู้สึกเหมือนมีปัญหาทางจิตใจ แต่ไม่สามารถไปหาหมอ หรือวินิจฉัยอาการตัวเองได้
ด้วยความที่ทางเราไม่สามารถไปปรึกษาอาการกับหมอทางจิตเวชได้จริงๆ เนื่องจากติดปัญหากับการคุยเรื่องนี้กับครอบครัวค่ะ
จากที่เราลองสังเกตดูตัวเองแล้วเราก็ไม่สามารถแยกอาการตัวเองออกได้เช่นกันว่าอาการประเภทนี้อยู่ในกลุ่มเสี่ยงพวกโรคประเภทไหน ไบโพล่า โรคซึมเศร้า โรคเครียด ฯลฯ หรือไม่ อย่างไร
*ในแต่ละวันจะรู้สึกเนือยๆไม่กระฉับกระเฉงค่ะ ง่วงนอนบ่อยมาก แต่ถ้าหากมีอะไรที่น่าขำน่าตลกเข้ามาก็รู้สึกขำรู้สึกตลกก็มีความรู้สึกเป็นปกตินะคะ แต่จะมีความรู้สึกว่ามันจะสนุกก็สนุกไม่สุด
*จากข้อข้างต้นทำให้เราไม่มีสมาธิ รู้สึกสมาธิสั้นค่ะ ไม่สามารถอยู่นิ่งเฉย หรือตั้งใจทำอะไรสักอย่างนานๆ ได้เลย ในเวลาที่นั่งเรียนหนังสือไม่ว่าวิชาไหนๆ หรือแม้แต่วิชาที่ชอบก็ไม่ทำให้กระฉับกระเฉงขึ้นมาได้
*จากที่เคยร่างกายแข็งแรงก็ป่วยออดๆแอดๆง่าย เป็นไข้/หวัดง่าย ปวดตามตัว ประจำเดือนมาไม่ปกติ มือเย็น ตัวสั่น แขนขาไร้เรี่ยวแรง สิวเห่อ
*จากคนร่าเริง ร้องไห้ยาก ควบคุมอารมณ์ตนเองได้กลายเป็นคนที่ อะไรมากระทบกระเทือนจิตใจเล็กน้อย หรือแม้แต่อะไรไม่ได้ดั่งใจเอนไปทางลบ จะทำให้รู้สึกท้อแท้ร้องไห้ง่าย หรือแม้แต่โมโหง่าย ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่จนคนใกล้ตัวยังได้ทักว่า "ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้" ยกตัวอย่าง ไม่สามารถทำโจทย์วิชาที่ไม่ถนัดได้ก็จะทำให้เครียดมากๆจนถึงขั้นนั่งร้องไห้
*จากข้อข้างต้น เพียงแค่เหตุเล็กน้อยสามารถทำให้รู้สึกอยากทำร้ายตัวเองได้ตลอดเวลา คิดกับตัวเองว่าอยากตาย แต่ก็มีสติพอที่จะไม่ทำ ยังไม่ขาดสติจนถึงกับกรีดลึกกรีดรุนแรงเป็นแนวตรง(ระหว่างจุดเส้นเลือดใหญ่) หลายครั้งก็เสพติดการกรีดแขนตัวเองเบาๆเป็นแนวขวาง พอให้แค่เลือดซิบๆเป็นรอยขูดขีด เพราะทำให้รู้สึกว่าได้ระบายอารมณ์เครียดออกไป
*แยกตัวออกไปจากสังคมเพื่อน แต่ในความรู้สึกของเราก็ยังมีส่วนที่ทำให้อยากเข้าสังคมด้วยเช่นกัน อยากเข้าไปมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่างๆ อยากเข้าไปพูดคุย
อาการคร่าวๆ หลักๆ ก็ประมาณนั้นค่ะ
อาการสามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลาแล้วแต่สถานการณ์สิ่งแวดล้อมรอบตัวนั้นๆ ไม่มาเป็นช่วงๆ เหมือนโรคซึมเศร้า หรือ โรคไบโพล่า
แต่ค่อนข้างรบกวนการใช้ชีวิตมากๆ
ส่วนสาเหตุหลักของปัญหาสภาพจิตใจ คาดว่าจะเกิดจากปัญหาในครอบครัวค่ะ เราขอถือโอกาสนี้ระบายด้วยเลยนะคะ ฮา
เนื่องจากพ่อกับแม่แยกทางกันเราและน้องได้อยู่กับทางแม่ ช่วงนั้นพึ่งหย่ากันใหม่ๆทำให้ที่บ้านมีปัญหาทางการเงินช็อตมาก แม่จึงจำเป็นต้องฝากตา/ยายเลี้ยงดูแทน(ฝั่งตายายเองก็หย่าเช่นเดียวกันค่ะ แต่ต่างฝ่ายต่างสมรสใหม่) ดูแลแทน เราและน้องชายจึงจำเป็นต้องแยกกันอยู่ โดยน้องชายเราไปอยู่ต่างจังหวัดกับยายแท้ๆ ส่วนเราก็อยู่กับตาแท้ๆค่ะ (ปัญหาจิตใจที่1)
หลังจากแม่เราก่อร่างสร้างตัวแล้วจะรับลูกมาเลี้ยงก็ไม่ได้ เพราะฝั่งตา/ยายก็ได้ผูกพันธ์ไปแล้ว แม่ก็ได้แว๊ะเวียนมาหาเราบ่อยๆนะคะ แต่ฝั่งน้องก็นานๆครั้งจะมีโอกาสได้ไปหา ปัญหาอยู่ตรงจุดที่ว่า ฝั่งตาแท้ๆนั้นเลี้ยงเราแบบกดดันมากๆค่ะ
เพราะสมัยแม่เราเด็กๆตายายหย่ากัน แม่จำเป็นต้องมาอยู่กับตาแท้ๆค่ะ ด้วยความที่เป็นทหารเก่า สมัยนั้นก็ค่อนข้างดื่มเหล้าจัด เมากลับมาก็ทั้งถีบทั้งเตะแม่เรา(เกิดจากเฮิร์ทที่พึ่งเลิกกับยาย) จนวันหนึ่งแม่เราทนไม่ไหวได้หนีไปอยู่กับยายแท้ๆ ทำให้ตายายฝั่งนี้ระแวงมากๆว่าเราจะหนีไป และให้เราตัดขาดกับยายอีกฝั่งหนึ่ง(ปัญหาจิตใจที่2) ในขณะที่น้องชายอีกฝั่งหนึ่งถูกเลี้ยงดูมาดีค่ะ โตมามีความสุขมาก สุขภาพจิตดี และยังติดยายมากๆด้วย ฮา(อิจฉา)
สมัยเด็กๆเราก็อดทนได้นะคะ เมื่อโตมาถึงช่วงวัยรุ่นเริ่มรับรู้อะไรต่างๆนาๆ ทำให้เราเองก็เริ่มทนไม่ไหวค่ะ เพราะความเป็นคนอายุมากแล้วเลยมีความคิดหัวโบราณ เราถูกเลี้ยงแบบกักขัง ไม่ให้ออกนอกบ้านไปไกลกว่าโรงเรียนค่ะ (โดยแกเป็นคนจัดเตรียมเองหมดว่าขึ้นมัธยมแล้วเราต้องศึกษาที่โรงเรียนใกล้บ้านเท่านั้น ไม่มีสิทธิ์ได้ลองไปสอบโรงเรียนที่ขึ้นชื่อว่าดี) ไม่ให้เดินทางไปไหนเอง ต้องให้ลุงไปรับไปส่ง และจะมีเวลาเราแย้งหรือชี้แจงเรื่องที่แกเข้าใจผิดแกจะไม่ฟังและดุด่าเราค่ะ ไม่ว่าอย่างไรก็จะเป็นเถียงเสมอๆ จึงทำให้เรากลายเป็นคนที่เริ่มเก็บกด(ปัญหาจิตใจที่3)
ปลายปีก่อนพี่ชายที่เป็นลูกของญาติซึ่งอยู่ด้วยกันเล่นด้วยกันกับเราจนผูกพันธ์และรักมากเสียชีวิตค่ะ ทำให้เราเสียใจมากๆและต้องอยู่แบบโดดเดี่ยว อย่างน้อยๆก็ยังมีแมวเป็นเพื่อน (ปัญหาจิตใจที่4)
อื่นๆขอไม่เล่าแล้วนะคะ เพราะปัญหาครอบครัวก็มากมายพอสมควร...ให้เล่าทั้งหมดก็คงจะดูไม่ดีเท่าไร
------------------------------------------------------------------------
วกกลับมาเข้าเรื่อง
หากพี่น้องชาวพันทิปสามารถให้คำแนะนำได้จะดีใจมากๆเลยค่ะ อาการนี้น่าจะเป็นประเภทไหน หลักการคุยกับครอบครัวเพื่อไปพบจิตเวช หลักการปรับสภาพรักษาเยียวยาด้วยตนเอง ฯลฯ
ปล.หากมีคำผิดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ
ปล2.อย่าด่าว่าเรากันเลยนะคะ ขอร้องว่าช่วยใช้ถ้อยคำที่เบาๆลงหน่อยนิดนึง เพระาเราเองก็ไม่มีที่พึ่งแล้วจริงๆค่ะ