ขอกำลังใจหน่อยค่ะ เหนื่อยเเละท้อกับการทำงานมาก

คือตอนนี้เราทำงานเป็นครูอยู่โรงเรียนเอกชนค่ะ จบปริญญาตรีเเต่ไม่มีวุฒิครู เราสอนอยู่ห้องอนุบาล1มีครูคู่ชั้นอีก1คน เเต่ละวันเราเหนื่อยมากค่ะ ทั้งสอนเด็ก คอยดูเด็กทำงาน เด็กอ๊วกเเตกอึหรือฉี่เราทำคนเดียวหมดเลย อีกคนทำอะไรเหรอค่ะคือนั่งเล่นโทรศัพฑ์เฉยๆทั้งวัน เวลาถึงคราวที่เค้าสอนก็จะสอนเเบบผ่านๆ เวลาผู้ใหญ่ในโรงเรียนมาก็จะรีบเก็บโทรศัพท์มาเเกล้งสอนเด็ก พอผู้ใหญ่ไปก็เล่นโทรศัพท์ต่อ ซึ่งครูที่เป็นหัวหน้าเองก็เห็นเเต่ก็ปล่อยเฉย ถามว่าเราทนเพราะอะไรเราอยากเรียนวุฒิครูให้เเม่เราค่ะถึงบางทีอยากออกไปหางานอย่างอื่นทำ เเต่การเป็นครูทำให้เรามีความสุข  อีกอย่างเราไม่มีวุฒิก็หาโรงเรียนสอนยากเลยต้องทน ทุกครั้งที่มีปัญหาเราระบายให้เเม่ฟังเเม่ก็คอยปลอบใจเราดีขึ้นเเต่พอกลับมาทำงานก็กลับเป็นเหมือนเดิมอีกคือเครียด เราจึงทนเพื่อจะเรียนเอาวุฒิจบเเล้วคงจะออกเเน่เเต่ตอนนี้ไม่รู้จะทนได้ถึงเวลานั้นรึเปล่า ทุกวันเราต้องเจอเเบบนี้ทุกวัน เคยทนไม่ไหวเดินไปนั่งร้องให้ในห้องน้ำกลับมาคือเด็กนั่งรอเราเพื่อให้เรากลับมาสอนงานเค้าน่าสงสารมาก เคยคิดว่าถ้าเค้าไม่ทำเราก็จะไม่ทำสุดท้านก็ทำไม่ได้ค่ะ เพราะคิดถึงเด็กว่าครูอีกคนไม่สนใจพวกเค้า เเล้วเราก็ไม่สนใจพวกเค้าไปอีกมันเป็นอะไรที่เเย่มาก เราเลยยอมทำทุกอย่างถึงมันจะเหนื่อยมากเลยก็ตาม เราไม่รู้จะเเก้ปัญหานี้ยังไงดีค่ะ เพราะเพื่อนร่วมงาน เองก็รู้เเต่ไม่มีใครกล้ายุ่งกับเค้าเพราะเป็นคนเเรงเคยเถียงกับผู้บริหารมาเเล้ว ยิ่งเรานี่บอกเลยว่าไม่กล้าเลยค่ะ  เหนื่อยเเละท้อกับชีวิตตอนนี้มากเลยค่ะ ช่วงนี้ก็ไม่ค่อยเล่าให้เเม่ฟังเเล้วเพราะก็กลัวเเม่เป็นห่วงค่ะ เลยไม่รู้จะระบายให้ใครฟังดี เลยอยากมาขอกำลังใจจากเพื่อนๆในพันทิพเผื่อจะมีกำลังใจให้เราหายท้อได้บ้าง