ถ้ารู้ความเป็นอนัตตาได้อย่างถูกต้องไม่งมงาย ก็ย่อมรู้อัตตาได้อย่างถูกต้องไม่งมงายเช่นกัน

เพราะมีตา จึงรู้ว่ามีรูป เพราะมีหู จึงรู้ว่ามีเสียง เพราะมีจมูก จึงรู้ว่ามีกลิ่น เพราะมีลิ้น จึงรู้ว่ามีรส เพรามีอัตตา จึงรู้ได้ว่ามีอนัตตา ถ้าไม่มีอัตตาอยู่เลย อนัตตาก็ต้องไม่มีด้วยเช่นกัน.

ถ้าตอบว่า ‘อัตตามีอยู่’ คำตอบนั้นก็ จักอนุโลมแก่ความเกิดขึ้นแห่งญาณของเราว่า ‘ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา’ บ้างหรือ “ไม่อนุโลม พระพุทธเจ้าข้า” “อานนท์ อนึ่ง เ

พระพุทธเจ้าสอนให้ละอัตตา ไม่ได้สอนให้ไปตามหาอนัตตา

เมื่อจิตเป็นสมาธิ ย่อมรู้เห็นตามความเป็นจริง(ยถาภูตญาณทัสสนะ) รู้เห็นตามความเป็นจริงคืออะไร และเห็นอะไรตามความเป็นจริง อะไรที่ถูกเห็นตามความเป็นจริง ใช่ขันธ์๕เป็นไตรลักษณ์(อนิจจัง,ทุกขัง,อนัตตา) , อสุ

ธรรมะที่ถูกรู้เป็นอนัตตา แต่ไม่มีผู้รู้ที่เป็นอัตตา ก็ไม่มีผู้รู้ธรรมชาติ ไม่มีผู้รู้ธรรมชาติก็ไม่มีธรรมะ ไม่มีธรรมะก็ไม่มีอนัตตา

นิพพานธาตุ มีลักษณะ ตั้งอยู่ได้ ไม่แปรเลี่ยน อัตตา มีลักษณะที่ไม่เปลี่ยน อนัตตา มีลักษณะที่ ไปบังคับให้อนิจจัง ทุกขัง เปลี่ยนไปเป็น นิจจังสุขัง ไม่ได้