ทุกๆคนมีวิธีจัดการกับอารมณ์กันยังไงบ้างคะ?

เราเป็น working woman อายุ 20 กลางๆ ใช้ชีวิตตัวคนเดียวมาตั้งแต่สมัยวันรุ่นตอนต้นจนปัจจุบัน จัดการทุกอย่างเอง ดูแลตัวเอง อยู่คนเดียวมาตลอด ทำงานส่วนใหญ่ก็เกี่ยวกับการแบกความรับผิดชอบใหญ่ๆของบริษัท งานแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้า งานตัดสินใจ และงานตามใจเจ้านาย ส่วนใหญ่ต้องคอยเป็นผู้นำมาตลอด ตั้งแต่งานแรกจนถึงงานปัจจุบัน

พอมาเจอกับที่บ้านก็ต้องมาเป็นผู้นำทางด้านจิตใจอีก ต้องคอยตัดสินใจอะไรหลายๆอย่างให้คนในครอบครัวเนื่องจากส่วนใหญ่คนที่บ้านจะเป็นคนใจร้อนส่วนเราจะนิ่งๆ ใช้เหตุผลนำหน้าเสมอ แต่พอนานๆไปรู้สึกเหมือนสะสมเพราะต้องแบบรับความรู้สึกของทุกคนอยู่ตลอดอารมณ์เหมือนไม่ค่อยได้เป็นผู้ตามเลยค่ะ เวลามีปัญหาก็ปรึกษาใครไม่ได้ต้องแก้ไขเองอยู่ตลอดๆ

จนพอนานวันเข้าเหมือนเริ่มกัวว่าการที่เราเก็บความเหนื่อยล้าในจิตใจมันจะสะสมอยู่ข้างในเยอะเกินไป จนบางทีรู้สึกหัวตื้อๆคิดอะไรไม่ออก อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก แต่พอเจอเรื่องจี้จุดหรือดูหนังที่เหมือนชีวิตเราดันน้ำตาแตกเลยแล้วก็อินมากๆเหมือนเก็บกด

อยากทราบว่าทุกๆคนมีวิธีการรับมือกับความรู้สึกพวกนี้ยังไงกันบ้างคะ เราก็พอทำบ้างอยู่แล้วเช่นฟังเพลง วาดภาพ เขียนบันทึกระบายความรู้สึกบ้างแต่ก็รู้สึกว่ายังตกค้างอยู่ในใจอยู่

อยากทราบความเห็นของคนที่อยู่ในฐานะที่ต้องมีความเป็นผู้นำสูงที่ต้องต่อสู้กับความกดดันทางสภาพจิตใจค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่