กระทู้นี้เป็น การตั้งกระทู้ครั้งแรก หากผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า จขกท. ตกงานอายุ 28 ปี สาเหตุที่ลาออกก็เพราะ ทั่วไปเลยค่ะ หัวหน้า ลักษณะงาน บลาๆ จขกท. คือจบมาก็ทำงานที่นี่ที่แรกเลยค่ะ
ประเด็นมันคือ ลาออกก่อนที่จะได้งานใหม่ ทำให้ตอนนี้ตกงาน 2-3 เดือน เลยค่ะ เงินเก็บที่มีก็ใกล้จะหมด จึงเกิดความเครียด งานที่ไปสมัคร ก็จะประมาณรูปแบบเดิมค่ะ จึงยังไม่ได้ตกลงทำที่ไหน เพราะถ้าทำที่ไหนก็อยากทำนานๆ ค่ะ
จขกท. พักอยู่คนเดียวที่ กรุงเเทพฯ ไม่มีแฟนค่ะ เป็นเด็กต่างจังหวัด จบมาก็มาลองหางานทำที่ กทม. เลย เพื่อนส่วนมากก็อยู่ต่างจังหวัด จึงทำให้เรารู้สึกโดดเดี่ยวเข้าไปอีก
จุดพีคคือ มีอยู่คืนนึงไปสมัครงาน และสัมภาษณ์มาค่ะ อาจจะเป็นความเครียด หรืออะไรสะสม นอนมองเพดานท่ามกลางความมืดแล้วก็ร้องให้ออกมาอยากหนักเลยค่ะ คิดไปต่างๆ นาๆ ว่าทำไมเราถึงอยู่ตัวคนเดียว ไม่ได้อยู่กับครอบครัว ไม่มีแฟน หรือคนที่จะแบ่งปันเรื่องราวต่างๆ เหมือนคนอื่นเค้า แต่ก่อนจะเป็นคนไม่ค่อยรู้สึกเรื่องพวกนี้มากค่ะ แต่พออายุเราเริ่มมากขึ้น รวมทั้งยังไม่มีงานที่มั่นคงมันทำให้เราท้อ จึงเป็นการร้องให้ที่ทรมาน และน่าสงสารมากจริงๆ ค่ะ ร้องให้จนเผลอหลับไปเลยว่างั้น
พอตอนเช้า มา inbox จากเพื่อนสมัย ม ต้น เด้งมาค่ะ เพื่อนคนนี้ถ้าไม่มีอะไรด่วนหรือสำคัญ หรือมันคิดถึงเรามากสุดๆ จะไม่ inbox มาเลย สนิทกันมาก แต่เพื่อนอยู่ต่างจังหวัด คุยกันนี่ปีนึงนับครั้งได้ นี่เพื่อนสนิทนะคะ 5555 +
เพื่อนถามว่า เป็นไง สบายดีไหม ว่างไหม คิดถึงมากๆ เมื่อคืนฝันว่าได้เจอ แล้วกระโดดกอดเลย เราก็ฉุกคิดในใจว่า เอ๊ะ ทำไมมันรู้ว่าตอนนี้ เรารู้สึกแย่ ต้องการกำลังใจ จึงคิดถึงเรื่องพลังจิตค่ะ อาจจะเป็นความบังเอิญ หรือจิตเราเวลาที่อ่อนแอ มันสามารถสื่อถึงคนที่เค้าเป็นห่วงเราได้หรือไม่คะ หรือเพื่อนๆ คนไหนเคยเจอเหตุการณ์ ประมาณนี้ มาแชร์กันได้ค่ะ
Tag ผิดห้องขออภัยด้วยนะคะ
พิมพ์จากโทรศัพท์ อ่านยากขออภัยด้วยค่ะ
ปล. ตอนนี้ก็ตกงานอยู่ จิตตกมากๆ และก็หว้าเหว่สุดๆ ขอกำลังใจจากเพื่อนๆ ทุกคนด้วยนะคะ เพื่อสู้ต่อไป
จากเด็กต่างจังหวัด ตัวน้อยๆ 😦
เชื่อเรื่องพลังจิตไหมคะ
เรื่องมีอยู่ว่า จขกท. ตกงานอายุ 28 ปี สาเหตุที่ลาออกก็เพราะ ทั่วไปเลยค่ะ หัวหน้า ลักษณะงาน บลาๆ จขกท. คือจบมาก็ทำงานที่นี่ที่แรกเลยค่ะ
ประเด็นมันคือ ลาออกก่อนที่จะได้งานใหม่ ทำให้ตอนนี้ตกงาน 2-3 เดือน เลยค่ะ เงินเก็บที่มีก็ใกล้จะหมด จึงเกิดความเครียด งานที่ไปสมัคร ก็จะประมาณรูปแบบเดิมค่ะ จึงยังไม่ได้ตกลงทำที่ไหน เพราะถ้าทำที่ไหนก็อยากทำนานๆ ค่ะ
จขกท. พักอยู่คนเดียวที่ กรุงเเทพฯ ไม่มีแฟนค่ะ เป็นเด็กต่างจังหวัด จบมาก็มาลองหางานทำที่ กทม. เลย เพื่อนส่วนมากก็อยู่ต่างจังหวัด จึงทำให้เรารู้สึกโดดเดี่ยวเข้าไปอีก
จุดพีคคือ มีอยู่คืนนึงไปสมัครงาน และสัมภาษณ์มาค่ะ อาจจะเป็นความเครียด หรืออะไรสะสม นอนมองเพดานท่ามกลางความมืดแล้วก็ร้องให้ออกมาอยากหนักเลยค่ะ คิดไปต่างๆ นาๆ ว่าทำไมเราถึงอยู่ตัวคนเดียว ไม่ได้อยู่กับครอบครัว ไม่มีแฟน หรือคนที่จะแบ่งปันเรื่องราวต่างๆ เหมือนคนอื่นเค้า แต่ก่อนจะเป็นคนไม่ค่อยรู้สึกเรื่องพวกนี้มากค่ะ แต่พออายุเราเริ่มมากขึ้น รวมทั้งยังไม่มีงานที่มั่นคงมันทำให้เราท้อ จึงเป็นการร้องให้ที่ทรมาน และน่าสงสารมากจริงๆ ค่ะ ร้องให้จนเผลอหลับไปเลยว่างั้น
พอตอนเช้า มา inbox จากเพื่อนสมัย ม ต้น เด้งมาค่ะ เพื่อนคนนี้ถ้าไม่มีอะไรด่วนหรือสำคัญ หรือมันคิดถึงเรามากสุดๆ จะไม่ inbox มาเลย สนิทกันมาก แต่เพื่อนอยู่ต่างจังหวัด คุยกันนี่ปีนึงนับครั้งได้ นี่เพื่อนสนิทนะคะ 5555 +
เพื่อนถามว่า เป็นไง สบายดีไหม ว่างไหม คิดถึงมากๆ เมื่อคืนฝันว่าได้เจอ แล้วกระโดดกอดเลย เราก็ฉุกคิดในใจว่า เอ๊ะ ทำไมมันรู้ว่าตอนนี้ เรารู้สึกแย่ ต้องการกำลังใจ จึงคิดถึงเรื่องพลังจิตค่ะ อาจจะเป็นความบังเอิญ หรือจิตเราเวลาที่อ่อนแอ มันสามารถสื่อถึงคนที่เค้าเป็นห่วงเราได้หรือไม่คะ หรือเพื่อนๆ คนไหนเคยเจอเหตุการณ์ ประมาณนี้ มาแชร์กันได้ค่ะ
Tag ผิดห้องขออภัยด้วยนะคะ
พิมพ์จากโทรศัพท์ อ่านยากขออภัยด้วยค่ะ
ปล. ตอนนี้ก็ตกงานอยู่ จิตตกมากๆ และก็หว้าเหว่สุดๆ ขอกำลังใจจากเพื่อนๆ ทุกคนด้วยนะคะ เพื่อสู้ต่อไป
จากเด็กต่างจังหวัด ตัวน้อยๆ 😦