ตอนนี้ก็เริ่มทำงานล๊ะ อายุ 21 ปี พอเข้าสู่ที่ทำงานสังคมมันก็เปลี่ยนแปลงไปเยอะมากจากตอนเรียน ตอนนี้ก็ทำได้ปี 1 นึงล๊ะ ก็สนิทสนมกับเพื่อนร่วมงานเยอะไม่ว่ารุ่นเล็กหรือรุ่นเดอะ ด้วยความที่ผมเป็นเด็กมั้งเลยโดนถามคำถามอะไรต่ออะไรเยอะแยะอยู่บ่อยมาก เรื่องเรียน เรื่องงาน เรื่องบ้าน เรื่องครอบครัวแซวนู่นแซวนี่อยู่บ่อยแต่ก็ไม่ได้โกรธอะไรผมก็หัวเราะเฮฮาตามปรกติ (นี่คือเฉพาะคนที่รู้จักและสนิทกับผมแล้วน๊ะ ก็คนในที่ทำงานนั่นแหละส่วนคนไม่รู้จักผมนิ่งใส่เลยน๊ะไม่ค่อยทักหรอกแค่ยิ้มให้ บางทีดูเหมือนว่าผมหยิ่งเลยแหละแต่ถ้าได้พูดด้วยจนสนิทจะรู้เลยว่าผมเป็นคนพูดมาก)
และก็มีอยู่คำถามนึงที่ผมฟังแล้วมันนึกย้อนกลับไปในช่วงชีวิตที่ผ่านกับคำแนะนำของผู้ใหญ่ (รังแกเด็ก) มันคือเรื่องจริงมั๊ย พี่ๆน้าๆ ก็ถามผมเห้ยไอ้เจมมีแฟนรึยัง ผมก็ตอบไปตรงๆนั่นแหละว่ายัง แล้วก้โดนถามต่อ เอ้าแล้วเมื่อไหร่จะหาเมียหาแฟน หาได้แล้ว ทำงานทำการแล้ว เพื่อนๆ เค้าก็มีกันหมดแล้ว จะเก็บตังไว้ใช้คนเดียวอื้อ... มันจึงทำให้ผมเริ่มสะดุดกลับไปในตอนเด็กที่คิดอยากจะมีแฟน คนเฒ่าคนแก่เค้าก็บอกว่า เอ้ย..จะรีบมีไปไหน ตั้งใจเรียนหนังสือก่อนเถอะ หางานหาการทำเองให้ได้ หาเงินเองให้เป็นก่อน ถึงเวลาเรื่องฟงเรื่องแฟนมันก็มาเองแหละ แต่ ตอนนี้ผมมีงาน หาเงินเองเป็นแล้วกลับมาถามผมว่าเห้ยเมื่อไหร่จะมีเมียว๊ะ งานการก็ทำเองแล้ว เงินก็หาเองได้แล้วไม่ต้องขอพ่อแม่ยังไม่หาเมียอีก หรือจะอยู่คนเดียว... เหงาตายแหละ...
จี๊ดเลย ตอนเด็กไม่ยอมให้ผมมีแฟนบอกอย่างนู้นอย่างนี้ ตอนนี้ยุ่งแต่ทำงาน เพื่อนฝูงก็แยกย้ายทำงานกันหมด จะเอาเวลาไหนไปหาล๊ะเนี่ย ก็โทษลุงๆ น้าๆ นั่งแหละที่ห้ามไม่ให้ผมมีแฟนเองหนิ สุดท้ายก็ต้องรับผิดชอบช่วยหาเมียให้ผมด้วยล๊ะกัน
แค่สนุกๆ ขำๆ ไม่อยากให้เครรียดครับ เพิ่งมาเป็นสมาชิก ได้ 2-3 วันเอง ต่อไปก็จะมีเรื่องอะไรมาให้คลายเครียดกับอีกเยอะเลยหล๊ะ เริ่มเข้ามาอ่านได้ซัก 2-3 อาทิตย์ล๊ะสนุกดีแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิตได้ดีเลยทีเดียว
คอมเม้นได้น๊ะครับ สนุกสนานเฮฮา จะด่า จะชมไม่หรือจะด่าว่ากัน ผมไม่โกรธไม่ว่า แล้วจะหาอะไรมาให้คลายเครียกอีกครับ อยากสอบถามหรือระบายอะไรหรือจะขอคำแนะนำอะไรฝากคอมเม้นไว้ได้เลยครับหรือฝากกระทู้ไว้ก็ได้จะพยายามตอบและอ่านให้หมดทุกคำเลยครับ ***ชีวิตวัยทำงาน***
จะเอายังไงกับผมเนี่ย
และก็มีอยู่คำถามนึงที่ผมฟังแล้วมันนึกย้อนกลับไปในช่วงชีวิตที่ผ่านกับคำแนะนำของผู้ใหญ่ (รังแกเด็ก) มันคือเรื่องจริงมั๊ย พี่ๆน้าๆ ก็ถามผมเห้ยไอ้เจมมีแฟนรึยัง ผมก็ตอบไปตรงๆนั่นแหละว่ายัง แล้วก้โดนถามต่อ เอ้าแล้วเมื่อไหร่จะหาเมียหาแฟน หาได้แล้ว ทำงานทำการแล้ว เพื่อนๆ เค้าก็มีกันหมดแล้ว จะเก็บตังไว้ใช้คนเดียวอื้อ... มันจึงทำให้ผมเริ่มสะดุดกลับไปในตอนเด็กที่คิดอยากจะมีแฟน คนเฒ่าคนแก่เค้าก็บอกว่า เอ้ย..จะรีบมีไปไหน ตั้งใจเรียนหนังสือก่อนเถอะ หางานหาการทำเองให้ได้ หาเงินเองให้เป็นก่อน ถึงเวลาเรื่องฟงเรื่องแฟนมันก็มาเองแหละ แต่ ตอนนี้ผมมีงาน หาเงินเองเป็นแล้วกลับมาถามผมว่าเห้ยเมื่อไหร่จะมีเมียว๊ะ งานการก็ทำเองแล้ว เงินก็หาเองได้แล้วไม่ต้องขอพ่อแม่ยังไม่หาเมียอีก หรือจะอยู่คนเดียว... เหงาตายแหละ...
จี๊ดเลย ตอนเด็กไม่ยอมให้ผมมีแฟนบอกอย่างนู้นอย่างนี้ ตอนนี้ยุ่งแต่ทำงาน เพื่อนฝูงก็แยกย้ายทำงานกันหมด จะเอาเวลาไหนไปหาล๊ะเนี่ย ก็โทษลุงๆ น้าๆ นั่งแหละที่ห้ามไม่ให้ผมมีแฟนเองหนิ สุดท้ายก็ต้องรับผิดชอบช่วยหาเมียให้ผมด้วยล๊ะกัน
แค่สนุกๆ ขำๆ ไม่อยากให้เครรียดครับ เพิ่งมาเป็นสมาชิก ได้ 2-3 วันเอง ต่อไปก็จะมีเรื่องอะไรมาให้คลายเครียดกับอีกเยอะเลยหล๊ะ เริ่มเข้ามาอ่านได้ซัก 2-3 อาทิตย์ล๊ะสนุกดีแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิตได้ดีเลยทีเดียว
คอมเม้นได้น๊ะครับ สนุกสนานเฮฮา จะด่า จะชมไม่หรือจะด่าว่ากัน ผมไม่โกรธไม่ว่า แล้วจะหาอะไรมาให้คลายเครียกอีกครับ อยากสอบถามหรือระบายอะไรหรือจะขอคำแนะนำอะไรฝากคอมเม้นไว้ได้เลยครับหรือฝากกระทู้ไว้ก็ได้จะพยายามตอบและอ่านให้หมดทุกคำเลยครับ ***ชีวิตวัยทำงาน***