เราก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าใครจะคิดว่าการเล่นแอพเพื่อการหาคู่ หาคนคุย มันจะเป็นยังไง
ตอนแรกเลย เราไม่เคยคิดที่จะลองเล่นหรือแม้แต่โหลดแอพมันมาเลย แต่มีอยู่ช่วงนึง พี่ที่ทำงาน เขาบอกให้ลองโหลดมาเล่นดูสิ เราก็ไม่ได้มีใครมานานแล้ว ไม่มีคนคุยเลยก็ว่าได้ เราก็เลยถามพี่ที่ทำงานว่า มันโอเคหรอ อันตรายหรือเปล่า พี่เขาตอบมา ว่าใครๆเขาก็เล่นกัน (มันก็คงไม่ใช่ทุกคนหรอกนะ) ไม่อันตรายหรอก ถ้าเรามีวิธีป้องกัน เราก็โอเคๆ ลองเล่นดูก็ไม่ได้เสียหายอะไร
และแล้วเราก็โหลดแอพมา ก็ลองเล่นๆดู พอแมทแล้ว ก็มีเขาทักมาบ้าง เราทักไปบ้าง ส่วนใหญ่พอคุยๆกันไปสักพัก ก็หายๆกันไป เพราะคุยแล้ว นิสัยไม่เข้ากัน ความชอบหรือการใช้ชีวิตไม่ตรงกัน บางคนก็มีแอดไลน์ หรือตามไอจีบ้าง แต่ก็ไม่ได้คุยกันต่อในแนวคนรัก บางคนก็กลายเป็นเพื่อนกันไป
มันก็มีข้อดีบ้าง เราได้เพื่อนใหม่ ได้รู้ว่าในโลกใบนี้ยังมีคนอีกหลายแบบที่เรายังไม่เคยรู้จัก
และแล้ว วันนั้นก็มาถึง วันที่เราได้ไปแมทกับคนคนนึง เราจำได้แค่ว่าเราปัดคนนี้ไปด้านขวา แต่ไม่ได้ชอบหรือสะดุดตาคนนี้เลย แล้วอยู่ดีๆคนนั้นเขาก็ทักเรามา เราคุยกันแค่ไม่กี่ประโยค เขาก็ขอไลน์เรา บอกว่าไม่ค่อยได้เข้าแอพ แล้วเราก็แอดไลน์เขาไป เราสองคนคุยกันทุกวันก็ว่าได้ เขาเล่าให้เราฟังหมดทุกเรื่อง เขาบอกเราอย่างนั้น แล้วเราก็คิดอย่างนั้น เราไม่รู้หรอกนะ ว่าเขาหลอกเรา หรืออะไร แต่เราก็เชื่อเขา
เมื่อเราคุยกันมาได้สักพัก เราก็ได้เจอกัน นัดไปกินข้าวกัน ครั้งแรกที่เราเจอเขา เรายังจำความรู้สึกนั้นได้อยู่เลย เราตื่นเต้นมาก เราบอกเรื่องที่จะไปเจอกับเขาให้กับทุกคนที่รู้ว่าเราเล่นแอพฟัง พอเราเจอเราก็ทำตัวไม่ถูก ไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย เขินไปหมด
หลังจากวันนั้น เราก็ยังคงคุยกันต่อ ผ่านไลน์ โทรไลน์มากขึ้น ก่อนหน้านี้ก็แค่พิมพ์ ..... เขาเป็นคนต่างจังหวัด มากทมที ก็แค่เดือนละครั้ง ในแต่ละครั้งที่เขาจะมา เราก็ตื่นเต้นที่จะได้เจอเขา พอเข้าเดือนที่สอง เขาได้มาเจอกับพี่ๆที่ทำงานของเรา เรากินข้าวกันตอนกลางคืน วันนั้นจำได้เลย ร้านปิดเร็วเพราะวันรุ่งขึ้นเป็นวันพระใหญ่ พวกเราเลยไปต่อกันที่ห้อง เขาก็ไปกับเรา อยู่กันถึงตี4ได้...... คือทุกอย่างมันก็เหมือนอะไรๆกำลังพัฒนาขึ้น
พอเริ่มจะเข้าเดือนที่สาม เราได้บอกเขาว่าเราพอกันแค่นี้ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เขามีเพื่อนอยู่คนนึง ที่พึ่งรู้จักกันไม่ได้นาน แต่เขาสนิทกันมาก ห่วงกันมากกว่าเพื่อนสนิท คนรอบตัวเขาก็บอกเขาแบบนั้น ถึงแม้กับคนที่เราเล่าเรื่องเขากับเพื่อนเขาให้ฟัง ทุกคนก็บอกกันเป็นเสียงเดียวว่า ไม่ใช่แค่เพื่อนหรอก คงมีอะไรมากกว่านั้น..... เราก็มาลองตัดสินใจเอง เราก็รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ คืนนั้นที่เราคุยกัน เราบอกความคิด ความรู้สึกของเราไปให้เขาฟังหมด แต่เขาก็มีคำตอบให้เราทั้งหมด เราก็โอเค งั้นเริ่มกันใหม่....... พอคุยต่อกันไม่นาน เราก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม ก่อนหน้าครบรอบ2วัน เราก็บอกเขาอีกรอบ ว่าเลิกคุยกันดีกว่า เพราะเขาไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเขาเองเลย..... พอผ่านไปอาทิตย์นึง ทั้งเขาและเราก็กลับมาคุยกันอีกรอบ เราไม่รู้หรอกนะ ว่าฟ้าเล่นตลกหรืออะไร
ครั้งนี้ที่เรากลับมาคุย เราก็พยายามไม่คิดมาก ไม่พูดเยอะ ไม่ถามเกี่ยวกับเพื่อนคนนั้นของเขาเลย...... ครั้งนี้เราโทรคุยกันมากขึ้น แทบจะตลอดเวลาเลยก็ว่าได้ (เรากับเขานิสัยต่างกันมากกกก เราเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด จะพูดเยอะกับแค่บางคน ส่วนเขาเป็นคนชอบเจรจรา ชอบสังสรรค์)
พอใกล้จะครบรอบสี่เดือน อีก2วันก็4เดือน อยู่ๆ เขาก็มาบอกเรา ประมาณว่าเขาเบื่อแล้ว เราก็ได้แค่ตอบเขาไปว่า เราเข้าใจ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เราคิดมาเสมอว่าสักวันนึง วันนี้มันต้องมาถึง เพราะเรานิสัยต่างกันมาก เราคิดว่าที่เขามาคุยกับเรา ก็เพราะเขาไม่มีใคร อยากหาคนระบาย ที่เขาเราให้เราฟังทุกอย่าง เพราะเราและเขาไม่ได้รู้จักกัน แบบที่อยู่ในสภาพแวดล้อมเดียวกัน เขาจะพูดอะไรให้เล่าฟังก็ได้ ..... และเขาเอง เขาไม่เคยที่จะสนใจหรือใส่ใจเรื่องเราเลย ไม่เคยแคร์เราเลย อยากทำอะไรก็ทำ อยากคุยกับเราเมื่อไหร่ก็คุย ..... ในความคิดเรา คนที่เขาชอบกัน เขาก็ต้องอยากจะรู้เรื่องราวของอีกคนอยู่แล้ว แต่เขาคือไม่เลย
ครั้งนี้เราเลยแบบ ไม่เอาแล้ว ไม่กลับไปแล้ว ความรู้สึกมันเหมือนมีอะไรบางอย่างหายไปนะ แต่ก็ต้องทน สักพักทุกอย่างมันคงกลับมาเหมือนเดิม เราเจอกันได้ง่ายๆ เวลาจากกัน ก็จากกันไปง่ายๆแบบนี้แหละ
ในโลกใบนี้ มันมีความบังเอิญเกิดขึ้นเสมอ โลกได้เหวี่ยงเราไปตั้งไกล ไปให้ได้รู้จักกับคนๆนึงที่ไม่คิดว่าจะมาเจอกันได้เลย และเมื่อเราอยู่ในจุดที่ไม่ใช่ มันก็จะเหวี่ยงเรากลับมาอยู่ในจุดที่เหมาะสมกับเราแทน
โลกใบนี้มันคงมีคนอีกหลายแบบที่เรายังไม่เคยเห็น เวลาและประสบการณ์จะทำให้เราแข็งแรงขึ้นเอง
ถ้ามีเขียนผิดหรืออะไรก็ขอโทษด้วยนะคะ เขียนขึ้นมาเพื่ออยากจะแชร์ประสบการณ์การใช้แอพหาคู่
แชร์ประสบการณ์ การเล่นแอพหาคู่ ที่คนรอบตัวเล่นกัน
ตอนแรกเลย เราไม่เคยคิดที่จะลองเล่นหรือแม้แต่โหลดแอพมันมาเลย แต่มีอยู่ช่วงนึง พี่ที่ทำงาน เขาบอกให้ลองโหลดมาเล่นดูสิ เราก็ไม่ได้มีใครมานานแล้ว ไม่มีคนคุยเลยก็ว่าได้ เราก็เลยถามพี่ที่ทำงานว่า มันโอเคหรอ อันตรายหรือเปล่า พี่เขาตอบมา ว่าใครๆเขาก็เล่นกัน (มันก็คงไม่ใช่ทุกคนหรอกนะ) ไม่อันตรายหรอก ถ้าเรามีวิธีป้องกัน เราก็โอเคๆ ลองเล่นดูก็ไม่ได้เสียหายอะไร
และแล้วเราก็โหลดแอพมา ก็ลองเล่นๆดู พอแมทแล้ว ก็มีเขาทักมาบ้าง เราทักไปบ้าง ส่วนใหญ่พอคุยๆกันไปสักพัก ก็หายๆกันไป เพราะคุยแล้ว นิสัยไม่เข้ากัน ความชอบหรือการใช้ชีวิตไม่ตรงกัน บางคนก็มีแอดไลน์ หรือตามไอจีบ้าง แต่ก็ไม่ได้คุยกันต่อในแนวคนรัก บางคนก็กลายเป็นเพื่อนกันไป
มันก็มีข้อดีบ้าง เราได้เพื่อนใหม่ ได้รู้ว่าในโลกใบนี้ยังมีคนอีกหลายแบบที่เรายังไม่เคยรู้จัก
และแล้ว วันนั้นก็มาถึง วันที่เราได้ไปแมทกับคนคนนึง เราจำได้แค่ว่าเราปัดคนนี้ไปด้านขวา แต่ไม่ได้ชอบหรือสะดุดตาคนนี้เลย แล้วอยู่ดีๆคนนั้นเขาก็ทักเรามา เราคุยกันแค่ไม่กี่ประโยค เขาก็ขอไลน์เรา บอกว่าไม่ค่อยได้เข้าแอพ แล้วเราก็แอดไลน์เขาไป เราสองคนคุยกันทุกวันก็ว่าได้ เขาเล่าให้เราฟังหมดทุกเรื่อง เขาบอกเราอย่างนั้น แล้วเราก็คิดอย่างนั้น เราไม่รู้หรอกนะ ว่าเขาหลอกเรา หรืออะไร แต่เราก็เชื่อเขา
เมื่อเราคุยกันมาได้สักพัก เราก็ได้เจอกัน นัดไปกินข้าวกัน ครั้งแรกที่เราเจอเขา เรายังจำความรู้สึกนั้นได้อยู่เลย เราตื่นเต้นมาก เราบอกเรื่องที่จะไปเจอกับเขาให้กับทุกคนที่รู้ว่าเราเล่นแอพฟัง พอเราเจอเราก็ทำตัวไม่ถูก ไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย เขินไปหมด
หลังจากวันนั้น เราก็ยังคงคุยกันต่อ ผ่านไลน์ โทรไลน์มากขึ้น ก่อนหน้านี้ก็แค่พิมพ์ ..... เขาเป็นคนต่างจังหวัด มากทมที ก็แค่เดือนละครั้ง ในแต่ละครั้งที่เขาจะมา เราก็ตื่นเต้นที่จะได้เจอเขา พอเข้าเดือนที่สอง เขาได้มาเจอกับพี่ๆที่ทำงานของเรา เรากินข้าวกันตอนกลางคืน วันนั้นจำได้เลย ร้านปิดเร็วเพราะวันรุ่งขึ้นเป็นวันพระใหญ่ พวกเราเลยไปต่อกันที่ห้อง เขาก็ไปกับเรา อยู่กันถึงตี4ได้...... คือทุกอย่างมันก็เหมือนอะไรๆกำลังพัฒนาขึ้น
พอเริ่มจะเข้าเดือนที่สาม เราได้บอกเขาว่าเราพอกันแค่นี้ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เขามีเพื่อนอยู่คนนึง ที่พึ่งรู้จักกันไม่ได้นาน แต่เขาสนิทกันมาก ห่วงกันมากกว่าเพื่อนสนิท คนรอบตัวเขาก็บอกเขาแบบนั้น ถึงแม้กับคนที่เราเล่าเรื่องเขากับเพื่อนเขาให้ฟัง ทุกคนก็บอกกันเป็นเสียงเดียวว่า ไม่ใช่แค่เพื่อนหรอก คงมีอะไรมากกว่านั้น..... เราก็มาลองตัดสินใจเอง เราก็รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ คืนนั้นที่เราคุยกัน เราบอกความคิด ความรู้สึกของเราไปให้เขาฟังหมด แต่เขาก็มีคำตอบให้เราทั้งหมด เราก็โอเค งั้นเริ่มกันใหม่....... พอคุยต่อกันไม่นาน เราก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม ก่อนหน้าครบรอบ2วัน เราก็บอกเขาอีกรอบ ว่าเลิกคุยกันดีกว่า เพราะเขาไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเขาเองเลย..... พอผ่านไปอาทิตย์นึง ทั้งเขาและเราก็กลับมาคุยกันอีกรอบ เราไม่รู้หรอกนะ ว่าฟ้าเล่นตลกหรืออะไร
ครั้งนี้ที่เรากลับมาคุย เราก็พยายามไม่คิดมาก ไม่พูดเยอะ ไม่ถามเกี่ยวกับเพื่อนคนนั้นของเขาเลย...... ครั้งนี้เราโทรคุยกันมากขึ้น แทบจะตลอดเวลาเลยก็ว่าได้ (เรากับเขานิสัยต่างกันมากกกก เราเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด จะพูดเยอะกับแค่บางคน ส่วนเขาเป็นคนชอบเจรจรา ชอบสังสรรค์)
พอใกล้จะครบรอบสี่เดือน อีก2วันก็4เดือน อยู่ๆ เขาก็มาบอกเรา ประมาณว่าเขาเบื่อแล้ว เราก็ได้แค่ตอบเขาไปว่า เราเข้าใจ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เราคิดมาเสมอว่าสักวันนึง วันนี้มันต้องมาถึง เพราะเรานิสัยต่างกันมาก เราคิดว่าที่เขามาคุยกับเรา ก็เพราะเขาไม่มีใคร อยากหาคนระบาย ที่เขาเราให้เราฟังทุกอย่าง เพราะเราและเขาไม่ได้รู้จักกัน แบบที่อยู่ในสภาพแวดล้อมเดียวกัน เขาจะพูดอะไรให้เล่าฟังก็ได้ ..... และเขาเอง เขาไม่เคยที่จะสนใจหรือใส่ใจเรื่องเราเลย ไม่เคยแคร์เราเลย อยากทำอะไรก็ทำ อยากคุยกับเราเมื่อไหร่ก็คุย ..... ในความคิดเรา คนที่เขาชอบกัน เขาก็ต้องอยากจะรู้เรื่องราวของอีกคนอยู่แล้ว แต่เขาคือไม่เลย
ครั้งนี้เราเลยแบบ ไม่เอาแล้ว ไม่กลับไปแล้ว ความรู้สึกมันเหมือนมีอะไรบางอย่างหายไปนะ แต่ก็ต้องทน สักพักทุกอย่างมันคงกลับมาเหมือนเดิม เราเจอกันได้ง่ายๆ เวลาจากกัน ก็จากกันไปง่ายๆแบบนี้แหละ
ในโลกใบนี้ มันมีความบังเอิญเกิดขึ้นเสมอ โลกได้เหวี่ยงเราไปตั้งไกล ไปให้ได้รู้จักกับคนๆนึงที่ไม่คิดว่าจะมาเจอกันได้เลย และเมื่อเราอยู่ในจุดที่ไม่ใช่ มันก็จะเหวี่ยงเรากลับมาอยู่ในจุดที่เหมาะสมกับเราแทน
โลกใบนี้มันคงมีคนอีกหลายแบบที่เรายังไม่เคยเห็น เวลาและประสบการณ์จะทำให้เราแข็งแรงขึ้นเอง
ถ้ามีเขียนผิดหรืออะไรก็ขอโทษด้วยนะคะ เขียนขึ้นมาเพื่ออยากจะแชร์ประสบการณ์การใช้แอพหาคู่