เราชอบคนผิด
ผิดที่เวลา ....
เราเหนื่อยที่ต้องแบกรับความสับสนระหว่างความรู้สึกของตัวเองกับความถูกต้อง
เพราะในบางครั้งเราก็อยากแสดงความรู้สึกของตัวเองออกมา
แต่ก็ต้องหักห้ามใจตัวเองไว้
มันตีกันจนเราล้าไปหมด.....
เราอยากหนีออกจากตรงนี้ ตรงที่ที่มีเค้าอยู่
แต่เพราะหน้าที่ เราจำเป็นต้องเจอเค้าทุกวัน
เราหนีไม่ได้

วันนี้เราเลยตัดสินใจลางานหนึ่งวัน
อยากออกมาตั้งหลัก ออกมาพักใจ แค่วันนึงก็ยังดี
เรางี่เง่าเกินไปมั้ยที่ทิ้งหน้าที่เพราะเรื่องแค่นี้ ?
การที่เราถอยออกมาเป็นนี้มันถูกต้องมั้ย
ผิดที่เวลา ....
เราเหนื่อยที่ต้องแบกรับความสับสนระหว่างความรู้สึกของตัวเองกับความถูกต้อง
เพราะในบางครั้งเราก็อยากแสดงความรู้สึกของตัวเองออกมา
แต่ก็ต้องหักห้ามใจตัวเองไว้
มันตีกันจนเราล้าไปหมด.....
เราอยากหนีออกจากตรงนี้ ตรงที่ที่มีเค้าอยู่
แต่เพราะหน้าที่ เราจำเป็นต้องเจอเค้าทุกวัน
เราหนีไม่ได้
วันนี้เราเลยตัดสินใจลางานหนึ่งวัน
อยากออกมาตั้งหลัก ออกมาพักใจ แค่วันนึงก็ยังดี
เรางี่เง่าเกินไปมั้ยที่ทิ้งหน้าที่เพราะเรื่องแค่นี้ ?