สวัสดีครับ ผมชื่อ เฉิงฟู่ (นามจีน)
ผมค่อนข้าง พูดหยาบๆ ติด เชี่ย สัส เย*ดแม่
ไรงี้ครับ
กลับคนรักผมก็พูดจากโผงผ่าง แบบ กู ไรงี้ครับ ไม่ค่อยมีหวาน
ถ้าหวานคือแบบการกระทำ ไปกอดบ้างไรบ้าง ซื้อนั้นนี่ให้ แต่ก็พูดแบบ
เออกูเห็นสวยดีเลยซื้อมาให้ แล้วก็โยนไรงี้ ครับ55
เวลากอด ก็แบบกอดแล้วก็พูดแบบ กูหนาวกอดแปป ไรงี้ครับ นอกเรื่องละมาต่อ
ผมเป็น(เคย)เป็นชายแท้(ที่ชอบแต่ผญ) มาตลอด 28 ปี
จนมาช่วงต้นเดือนเมษา(ปี60).. ผมเมาครับ.. แล้วเหตุการณ์นึงมันก็เกิด
ผมลากตุ๊ดตัวน้อยๆเข้าห้องครับ.. นั่นแหละครับจุดพลิกผันของชีวิต
ผมก็ผู้ใหญ่พอสมควร แล้วน้องเค้า17-18ถือว่ายังเด็ก(ในความคิดผม)
ผมเลย..อุปการะ.. จริงๆผมไม่ต้องรับผิดชอบก็ได้ครับ
คิดแค่ว่าวันไนท์น้ำแตกแล้วแยกอะไรทำนองนั้น..
น้องเค้า.. เป็นเด็กกำพร้าครับ..อยู่บ้านเด็กกำพร้าตั้งแต่เล็กๆ เป็นเด็กเรียนเก่ง สอบทุนเรียนฟรีของมหาลัยระดับกลางๆใน กทมได้ (ไปให้เพื่อนเช็คมา)
ด้วยความที่น้อง..ขาวมากๆ(ออกเหลืองๆเพราะกินแต่มาม่า) แล้วตัวเล็กๆสูงแค่165เอง มันเลยดูน่ารักแล้วผม..ยอมรับครับว่ามีใจ
เลยเอาน้องไปอยู่ที่จีนด้วย .. ความที่น้องไม่ค่อยเต็มใจ.. แต่น้องอยากเรียนต่อสูงๆครับ
แต่ผมก็...ทำอย่างว่า อาทิตย์นึงประมาณ3-4 ครั้งเลยครับ
ผมเป็นคนติดเซ็กซ์ครับ แต่ก่อนผมก็ฟันแต่ผญ..
นานๆไป..ก็เหมือนไม่มีไรดีขึ้นครับ...น้องเค้าก็เย็นชากับผมตลอดแหละครับ
ถ้าผมไม่เอ่ยปากถาม วันนั้นก็จะมีเพียงแค่เสียง พัดลม แอร์ ทีวี เสียงคนเดิน เสียงรถ แค่นั้นแหละครับ
น้องเป็นคนไม่พูด ไม่ถาม .. แต่กลับเพื่อนผม หรือคนอื่น น้องยิ้มแย้มมาก..
จนผม..หวง ครับ
ไปรับไปส่งเอง กับข้าว ให้โทร สั่ง หรือถ้าอยากได้อะไรให้เขียนครับ
ผมจะออกไปซื้อ ทุกอย่างของใช้ น้ำหอมลูกกลิ้ง เสื้อผ้า ยี่ห้ออะไรให้เขียนครับ ผมเป็นคนไปช็อปให้เอง
ผมบ้าใช่ไหมละ.. ครับ ผมหวง มากๆ ไร้สาระมากครับ
เอาจริงๆผมมีปมแหละครับ เคยคบผญ แล้วตามใจ ให้ไปกับเพื่อนบ้างอะไรบ้าง
จน..เค้าไปท้องกับใครไม่รู้ครับ..ช่างเถอะมาต่อกันครับ
น้องก็ยอมมาตลอด.. แต่ก็เย็นชาครับ น้องเย็นชากับผมมาตลอด
เมินกัน เดินในบ้านก็ไม่มอง รู้ครับว่ามันอึดอัดที่ให้อยู่แต่ในบ้าน
แต่เวลาไปมหาลัย ผมก็ปล่อยนะ ผมรู้ตารางเรียนเค้าแหละ ผมไปส่งทุกเช้า8โมง ไปรับ 6โมงเย็น จริงๆบาวันก็ไม่ได้เรียนหรอก
ไปผมปล่อยให้เค้าเป็นอิสระแค่วันไปต้องไปมหาลัยแค่นั้น
มาถึงจุดเปลี่ยนจริงๆคือ
เมื่อ 3 วันก่อน.. ผมตัดสินใจ ส่งน้องกลับไทยครับ
ไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก .. แต่ผมก็ให้คนอุปการะเรื่องค่าใช้จ่ายที่มหาลัยให้อยู่นะครับ
ผมทำแบบนี้ถูกไหมครับ .. ผมก็หน่วงๆนะครับที่ต้องปล่อยเค้าไป
แต่อยู่กับผมเหมือนน้องไม่เคยมีความสุขเลย ไม่เคยยิ้มให้สักครั้งด้วย
จุดเปลี่ยนของชีวิต & สับสน (เกย์)
ผมค่อนข้าง พูดหยาบๆ ติด เชี่ย สัส เย*ดแม่
กลับคนรักผมก็พูดจากโผงผ่าง แบบ กู ไรงี้ครับ ไม่ค่อยมีหวาน
ถ้าหวานคือแบบการกระทำ ไปกอดบ้างไรบ้าง ซื้อนั้นนี่ให้ แต่ก็พูดแบบ
เออกูเห็นสวยดีเลยซื้อมาให้ แล้วก็โยนไรงี้ ครับ55
เวลากอด ก็แบบกอดแล้วก็พูดแบบ กูหนาวกอดแปป ไรงี้ครับ นอกเรื่องละมาต่อ
ผมเป็น(เคย)เป็นชายแท้(ที่ชอบแต่ผญ) มาตลอด 28 ปี
จนมาช่วงต้นเดือนเมษา(ปี60).. ผมเมาครับ.. แล้วเหตุการณ์นึงมันก็เกิด
ผมลากตุ๊ดตัวน้อยๆเข้าห้องครับ.. นั่นแหละครับจุดพลิกผันของชีวิต
ผมก็ผู้ใหญ่พอสมควร แล้วน้องเค้า17-18ถือว่ายังเด็ก(ในความคิดผม)
ผมเลย..อุปการะ.. จริงๆผมไม่ต้องรับผิดชอบก็ได้ครับ
คิดแค่ว่าวันไนท์น้ำแตกแล้วแยกอะไรทำนองนั้น..
น้องเค้า.. เป็นเด็กกำพร้าครับ..อยู่บ้านเด็กกำพร้าตั้งแต่เล็กๆ เป็นเด็กเรียนเก่ง สอบทุนเรียนฟรีของมหาลัยระดับกลางๆใน กทมได้ (ไปให้เพื่อนเช็คมา)
ด้วยความที่น้อง..ขาวมากๆ(ออกเหลืองๆเพราะกินแต่มาม่า) แล้วตัวเล็กๆสูงแค่165เอง มันเลยดูน่ารักแล้วผม..ยอมรับครับว่ามีใจ
เลยเอาน้องไปอยู่ที่จีนด้วย .. ความที่น้องไม่ค่อยเต็มใจ.. แต่น้องอยากเรียนต่อสูงๆครับ
แต่ผมก็...ทำอย่างว่า อาทิตย์นึงประมาณ3-4 ครั้งเลยครับ
ผมเป็นคนติดเซ็กซ์ครับ แต่ก่อนผมก็ฟันแต่ผญ..
นานๆไป..ก็เหมือนไม่มีไรดีขึ้นครับ...น้องเค้าก็เย็นชากับผมตลอดแหละครับ
ถ้าผมไม่เอ่ยปากถาม วันนั้นก็จะมีเพียงแค่เสียง พัดลม แอร์ ทีวี เสียงคนเดิน เสียงรถ แค่นั้นแหละครับ
น้องเป็นคนไม่พูด ไม่ถาม .. แต่กลับเพื่อนผม หรือคนอื่น น้องยิ้มแย้มมาก..
จนผม..หวง ครับ
ไปรับไปส่งเอง กับข้าว ให้โทร สั่ง หรือถ้าอยากได้อะไรให้เขียนครับ
ผมจะออกไปซื้อ ทุกอย่างของใช้ น้ำหอมลูกกลิ้ง เสื้อผ้า ยี่ห้ออะไรให้เขียนครับ ผมเป็นคนไปช็อปให้เอง
ผมบ้าใช่ไหมละ.. ครับ ผมหวง มากๆ ไร้สาระมากครับ
เอาจริงๆผมมีปมแหละครับ เคยคบผญ แล้วตามใจ ให้ไปกับเพื่อนบ้างอะไรบ้าง
จน..เค้าไปท้องกับใครไม่รู้ครับ..ช่างเถอะมาต่อกันครับ
น้องก็ยอมมาตลอด.. แต่ก็เย็นชาครับ น้องเย็นชากับผมมาตลอด
เมินกัน เดินในบ้านก็ไม่มอง รู้ครับว่ามันอึดอัดที่ให้อยู่แต่ในบ้าน
แต่เวลาไปมหาลัย ผมก็ปล่อยนะ ผมรู้ตารางเรียนเค้าแหละ ผมไปส่งทุกเช้า8โมง ไปรับ 6โมงเย็น จริงๆบาวันก็ไม่ได้เรียนหรอก
ไปผมปล่อยให้เค้าเป็นอิสระแค่วันไปต้องไปมหาลัยแค่นั้น
มาถึงจุดเปลี่ยนจริงๆคือ
เมื่อ 3 วันก่อน.. ผมตัดสินใจ ส่งน้องกลับไทยครับ
ไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก .. แต่ผมก็ให้คนอุปการะเรื่องค่าใช้จ่ายที่มหาลัยให้อยู่นะครับ
ผมทำแบบนี้ถูกไหมครับ .. ผมก็หน่วงๆนะครับที่ต้องปล่อยเค้าไป
แต่อยู่กับผมเหมือนน้องไม่เคยมีความสุขเลย ไม่เคยยิ้มให้สักครั้งด้วย