ขอคำปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องครอบครัวค่ะ

คือเรามาอยู่กับป้าในบ้านมีสามีของป้า ซึ่งเราไม่สนิทด้วยเเล้วก็แอบกลัวๆค่ะ เรามาอยู่หลายปีแล้วค่ะ ไม่ค่อยคุยกับป้าเลย ส่วนตัวอารมณ์ร่าเริงค่ะอยู่กับเพื่อนก็เฮฮาเหมือนเด็กนักเรียนทั่วไป เเต่พอกลับมาบ้านเราก็เงียบ อยากจะทักป้าอยากจะเข้าไปคุยหลายรอบเเล้วเเต่ไม่กล้า จนตอนนี้เวลาก็ผ่านมาหลายปีแล้ว อีกไม่กี่ปีก็จะจบแล้ว อยากเข้าไปทักป้าอยากทำตัวร่าเริงใส่แต่ก็ไม่กล้าและอีกอย่างเราชอบทำให้ป้าเป็นทุกข์อยู่เสมอ เราควรจะเริ่มจากอะไรก่อนค่ะ ถึงจะทำให้ป้ามีรอยยิ้มได้
ปล.แอบร้องไห้ที่ทำให้ป้ามีความสุขไม่ได้หลายรอบเเล้วเพราะเรารู้ว่าป้าอยากมีลูกสาว อยากแต่งตัวให้เหมือนกับเเม่เเต่งตัวให้ลูกสาว เเต่ส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบเเต่งตัวอ่ะค่ะ เเต่ต่อจากนี้อะไรที่ทำให้ป้ามีความสุขเราก็ยอมเพราะอยากตอบแทนบุญคุณที่ป้าอุตสาห์รับเรามาเลี้ยง
**ขอบคุณสำหรับคำแนะนำน่ะค่ะ**