เคยรักสุดท้ายเขาก็ทิ้ง

เราเคยมีแฟนคนนึงซึ่งพ่อแม่เราหวงเรามากไม่อยากให้มีแฟนเราก็แอบมีจนวันนึงในตอนนั้นเราเรียนอยู่ปวช.2เราก็มีคุยๆกับคนนั้นคนนี้บ้างแต่ได้แค่คุย และในตอนนี้และที่เราได้เจอเขา เขาโพสในเฟสบุ๊คว่าไลค์ทักเราก็ไปไลค์เราก็คิดว่าเขาคงไม่ทักเรามาหรอก แต่สุดท้ายเขาก็ทักมา เรากับเขาอยู่รร.เดียวกันแต่เขาเป็นรุ่นน้องเราห่างกันประมาน3-4ปีคะ เราก็คุยกันไปเรื่อยๆจนเหมือนจะรู้สึกดีก็ว่าได้เขาก็นัดเจอกับเรา เราก็คุยไปเรื่อยๆจนเขาขอเราคบในตอนนั้นเรายังไม่ได้รักเขาเท่าไร (เราเป็นคนที่รักใครยากพอได้รักก็ลืมยากมากToT) เราก็ตอบตกลงไป เขาก็พาเราไปเที่ยวเลี้ยงเราเปย์เรากับเพื่อนเราดีมาก ดูแลเทคแคร์ห่วงใยเราสุดๆแต่ตอนนั้นเราคิดว่าเราไม่ได้ชอบเขาเราเลยบอกเขาว่าเลิกกันไหมเพราะเขาก็ชอบงี่เง่าใส่เราด้วยอารมณ์ร้อนไรประมาณนี้เราเลยขอเลิกแต่เขาก็ไม่ยอมเลิก เราเลยให้โอกาสเขาบวกกับเราปรึกษาเพื่อนๆเรามาด้วย แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นี้เราก็คบกันไปเรื่อยๆจนเขาขอมีอะไรกับเรา ด้วยความที่เรารักเขาไปแล้วและรักมากขึ้นเราเลยให้เขาเป็นคนแรกที่เรายอมให้จนเรามีไรกันไปเรื่อยๆคบกันได้8เดือนเราและเขาก็เริ่มไม่เข้าใจตรงกันในหลายๆอย่างเพราะเขาติดเกมมากๆหลังๆไปไหนทำอะไรตอนหลังๆไม่ค่อยบอกเราเลยเราเคยบอกเลิกเขาหลายครั้งมากแต่เขาก็ไม่ไปแต่วันหนึ่งเขากลับมาขอเลิกด้วยการที่เรารักมากๆๆและยอมให้เขาไปหมดแล้วเราไม่รู้ทำไงในตอนนั้นเคยกรีดแขนกินยาเพื่อให้เขากลับมา(เรากลัวเลือดมากเราก็ยอมทำเพื่อเขา)จนเขาก็ไม่ยอมเลิกและเราก็มาเรื่อยๆแต่จนในที่สุดเราก็ทนไม่ไหวเราเลยขอเลิกไปแต่เราเจ็บมากแต่ทำไงได้เขาไม่เหมือนเดิมเราเลิกกันไปได้เกือบ2อาทิตย์เรากับเขาก็กลับมาคบกันสัญญากันว่าจะเข้าใจและรักกันมากขึ้น แต่ตอนที่เราเลิกไปเขาก็โพสเฟสไลค์ทักจนเขาได้คนคุยมา1คนอยู่รร.เดียวกับเราและเขา เรารู้สึกว่าการกลับมาคบกันรอบนี้มันไม่เหมือนเดิมเลยเขาเหมือนกับคิดถึงผู้หญิงที่เขาคุยๆกันเราเลยถามเขาไปเขาบอกเขาชอบทุกการกระทำมันมากกว่าชอบเขาดูเปลี่ยนไปมากจนเราก็เลิกกันในที่สุดเราคบกันได้1ปีพอดีเสียดายวันเวลามากทั้งความผูกพันธ์และรักมากๆเราพยายามยื้อเขามากๆบอกเขาว่าเรายอมให้เขาทุกอย่างยอมให้เป็นคนแรกเขาบอกจะรักษาดูแลเราสุดท้ายก็ทิ้งเราไปและเขาก็ไปขอผู้หญิงคนนั้นคบและทั้งคู่ก็เป็นแฟนกันแต่สุดท้ายเรื่องที่ไม่น่าเกิดก็มาเกิดขึ้นเราท้อง😢😢เราเลยทักไปหาเขา ตอนแรกเขาไม่เชื่อหาว่าเราไปโกหก เขาเลยพาเราไปซื้อที่ตรวจครรภ์ตอนตรวจครั้งแรกมัน1ขีดแต่อาการเราเริ่มชัดขึ้นเราเลยไปซื้อมาตรวจเองอีกรอบสรุปว่าเราท้อง2ขีดเลยจ้า เราเลยไปบอกเขาแต่ในทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นเราปรึกษาเพื่อนเราและเพื่อนๆช่วยเราดีมากตอนแรกเขาจะไม่ยอมรับเพราะเขาคบกับผู้หญิงคนนั้นแต่เพื่อนเราเลยทักไปหาเขารัวๆจนเขาเหมือนจะคิดได้เลยยอมรับและเขาก็ไปเคลียกับผู้หญิงคนนั้นตอนแรกผู้หญิงคนนั้นเหมือนจะไม่เลิกและบวกกับเขาที่ไม่ยอมรับเราและบอกความจริงกับผู้หญิงคนนั้นไปว่าเราท้องกับเขาจนทั้งคู่ก็เลิกกันแต่ก็แอบติดต่อคิดถึงกันอยู่ตลอดเขามาดูแลเราบ้างบางครั้งเขาบอกให้เราปิดเรื่องเราท้องไว้อย่าให้เพื่อนๆเขารู้พ่อแม่เขาก็เช่นกันไปไหนเราก็ต้องแอบๆกลัวเพื่อนของเขาเห็นว่าเราอยู่ด้วยกัน เรารู้ว่าทั้งคู่แอบติดต่อกันตลอดและเขาก็คิดถึงแต่ผู้หญิงคนนั้นเราเครียดกินน้อยมากไม่ค่อยได้หลับ คนท้องส่วนใหญ่เขาจะต้องห้ามเครียดไม่งั้นจะสะเทือนถึงลูกจนในที่สุดเราก็ทำร้ายคนที่บริสุทธิ์ไปเราแท้งคะ(เราเคยกินยาให้ลูกเราออกนะเพราะตอนนั้นเราก็เรียนเขาก็เรียนและเขาก็ดูเหมือนจะไม่รับผิดชอบเราเลยแต่ลูกก็ไม่หลุดเราเลยเก็บเขาไว้ต่อไป)#พอเรารู้ตัวว่าแท้งคือวันนั้นเลือดออกเยอะมากและเราเป็นคนไม่ค่อยแข็งแรงอยู่แล้วเราเลยอาการไม่ค่อยดี#เราเลยไปบอกเขาเขาก็ปลอบเราแต่เราดูเหมือนว่าเขาโล่งใจมากกว่าแต่เขาก็เสียใจอยู่ ผ่านไป2-3วันเขาก็ไปขอผู้หญิงคนนั้นคบและเขาก็คบกันแต่สุดท้ายทั้งคู่ก็เลิกกันเพราะด้วยความที่เขาทำตัวเองทั้งนั้นแต่เขากับเราก็ยังติดต่อคุยกันโดยที่เขาขอมีไรกับเรา
เราก็รักเขาเราเลยตอบตกลงที่จะให้ แต่เราก็ไปปรึกษาเพื่อนๆเราเพื่อนๆก็ห้ามและให้ข้อคิดเตือนให้เรามีสติมากมายจนเราก็ไม่ได้ไปให้เขา เรื่องของเราท้องมีเพื่อนๆเขารู้อยู่ประมาณ3-4คนเราเคยไปปรึกษาเพื่อนผู้หญิงเขา เขาบอกเราว่าเราไม่ควรมาเจออะไรแบบนี้สำหรับผู้หญิงคนนึงที่มาเจออะไรมากมายเกินกว่าจะรับไว้ได้เพื่อนผู้หญิงของเขาบอกกับเราว่าเราควรไปเจออะไรดีๆเรากับเขาคงสร้างเวรกรรมกันมาเยอะ เราก็ฟังและขอบคุณเพื่อนเขาไป และเขาก็บล็อคเฟสเราตั้งแต่ตอนนั้นที่เราแท้งจนถึงปัจุบันนี้ ไอจีและไลน์ก็บล็อคนะตอนแรก และตอนหลังเขาก็มาปลดบล็อคหมดยกเว้นเฟสบุ๊คเขาก็ติดต่อคุยกับเราในไอจีมาตลอดจนถึงทุกวันนี้ เขามีใครมีคนคุยมากมายแต่เป็นเราที่ลืมเขาไม่ได้เสียไปหมดทุกๆอย่าง ทำให้พ่อแม่ผิดหวังดูเหมือนเขาทำไรก็ง่ายๆสบายไปหมดไม่รู้สึกอะไรด้วยซ้ำชอบด่าว่าเราเสมอ เราก็มีแค่เพื่อนๆที่อยู่ข้างๆปลอบเรา ทุกวันนี้เราคิดถึงลูกโทษตัวเองว่าถ้าเราไม่เครียดคิดมากลูกคงอยู่กับเรา **ทั้งหมดที่เราเล่ามาคือเรื่องจริง เราอยากให้ผู้หญิงทุกคนๆรักใครก็ดูกันดีๆนะคะอย่าได้เจอเหตุการณ์แบบเราเลยนะคะ**▶เรื่องนี้ผ่านมาได้3-4เดือนได้คะยังไม่นานแต่เราพึ่งอาการดีขึ้นหลังจากไปรพ.บ่อยเพราะเราเสียเลือดมากและเราเป็นคนไม่ค่อยแข็งแรงอยู่แล้ว◀ ตอนนี้เราแค่ทำใจและพยายามปล่อยวาง ตอนนี้เราก็ทำบุญให้ลูกอยู่เสมอ [[[ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะเราแค่อยากระบายและมาแชร์ประสบการณ์คะตอนแรกก็คิดว่ามันเป็นเรื่องน่าอายเพราะมันเป็นเรื่องที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น แต่เราอยากให้ผู้ที่เข้ามาอ่านได้คิดและอย่าพลาดแบบเราเลย]]]ขอขอบคุณที่อ่านตั้งแต่ต้นจนจบนะคะเพราะมันยาวมาก🙏🙏🙏🙂😊