(ชช) ทำไมต้องมารักเขาในวันที่เขากำลังจะทิ้งผมไป

เขาเป็นคนดีมากคนนึง รู้จักกันปีกว่าแล้วครับ มีอะไรเขาก็ช่วยเหลือผมตลอด เวลาผมป่วยหรือต้องการความช่วยเหลือเขาไม่เคยปฏิเสธผมเลย เขาแสดงความเป็นห่วงผมตลอดเวลา เวลาเจอกันที่มหาลัยก็ทักทายและชอบมากวนผมตลอด ซึ่งมันก็ทำให้ผมยิ้มได้ทุกที แต่ตอนนี้เขาฝึกงานบวกกับที่เขาต้องทำโปรเจ็คจบ ซึ่งงานค่อนข้างหนักและหินมากๆ เราคุยกันน้อยลง ผมก็ทักไปเปรยๆ ว่า "ช่วงนี้เราคุยกันน้อยลงรึเปล่าน้าาาา" เขาอ่านข้อความผม เขาก็รีบโทรหาผม แล้วชวนคุยเรื่องต่างๆ นานา จนผมเริ่มมีความรู้สึกดีๆ กับเขามากขึ้น จนผมคิดว่าผมแน่ใจแล้ว แต่ในทางกลับกันช่วงนี้เขาเงียบผิดปกติ ผมทักไปชวนคุยเขาก็ถามคำตอบคำ เขาขึ้นสเตตัสว่าตอนนี้มีเรื่องที่ทำให้เขาสับสนอยู่เรื่องนึงและตัดสินใจไม่ได้ ซึ่งผมก็ไม่อยากคิดว่ามันเป็นเรื่องผมรึเปล่า.. ผมก็ทักไปหาเขาว่า "มีอะไรรึเปล่า ระบายได้นะ" แต่เขาก็เงียบ ไม่นานมานี้เขามากดไลค์สเตตัสผมที่สื่อความประมาณว่า "ความเงียบมันคือข้อความอย่างนึงที่สื่อว่าฝั่งตรงข้ามไม่อยากคุยกับเราแล้ว" เขามากดโพสต์นี้แล้วเขาก็ยังคงเงียบ เงียบจนถึงตอนนี้ครับ จนผมคิดว่าผมต้องเป็นฝ่ายผิดหวังอีกแล้วหรอ .. ทำไมผมต้องมาหลงรักเขาในวันที่เขาไม่สนใจ ผมมีแต่โทษตัวเองว่าผมทำอะไรไม่ดีตรงไหนรึเปล่า ผมต้องปรับปรุงตรงไหนอีกมั้ย ผมผิดตรงไหนรึเปล่า เวลาปกติของผมก็ไม่ค่อยได้พบปะผู้คนอยู่แล้ว ก็จะมีเขาเป็นกำลังใจให้ตลอด แต่พอมาตอนนี้ผมต้องเสียเขาไปในวันที่ผมต้องการเขามากที่สุด ผมรู้ครับว่าผมต้องทำยังไง ผมต้องอดทน เข้มแข็ง หาอะไรทำไม่ให้ฟุ้งซ่าน แต่ที่มาตั้งกระทู้นี่คือหาที่ระบายนิดหน่อยครับ ขอร้องอย่าซ้ำเติมผมเลย ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ