ออกเดินทางกันอีกครั้งแล้วนะคะ กับการนั่งรถไฟเที่ยวในประเทศของเรา  เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วจนจำไม่ได้  ครั้งนี้เราถือโอกาสหยุดงาน 4-5 วัน เพื่อท่องเที่ยวแบบไร้แพลนในทริปวันเกิด ด้วยการออกไปเที่ยวคนเดียว เปิดหู เปิดตา เจอผู้คนมากขึ้นจากการเดินทางไปเรื่อยๆ เดินทางด้วยยานพาหนะที่ใช้เวลานานอย่างรถไฟ และไปหาเช่ามอเตอร์ไซค์ขับท่องเที่ยวไปยังสถานที่ต่างๆ ในจังหวัดที่เราไป  อยากแวะตรงไหนก็แวะ  อยากกินตรงไหนก็กิน  ระหว่างทางก็เปิดเน็ตหาข้อมูลไปเรื่อยๆ  ครั้งนี้เราเลือกไปทางใต้ นั่งรถไฟไปตั้งหลักที่หาดใหญ่ก่อน หลังจากนั้นไปไหนต่อค่อยว่ากันอีกที    จะเป็นทริปพักผ่อนหรือไม่ได้พักผ่อนก็มาดูกัน  จะบอกว่าถือโอกาสพักร้อนครั้งนี้ เที่ยวรวดเดียวสามจังหวัดเลย   ไร้แพลนเวอร์อะไรเวอร์  จังหวัดแรก มาเริ่มกันที่ อ.หาดใหญ่ จ.สงขลาค่ะ

เริ่มต้นวันเดินทางวันแรกกันที่สถานีกรุงเทพ กับตั๋วรถไฟที่เราซื้อล่วงหน้าเพียงไม่กี่วัน  เราเลือกเดินทางกันด้วยรถไฟขบวน 37 พัดลม ชั้น 2  เวลาออก 15.10 ถึง หาดใหญ่ 07.20 น.  ราคาตั๋วรถไฟรอบนี้  535  บาท ค่ะ

ทำไมถึงเลือกการเดินทางด้วยรถไฟ   เราว่าบางทีก็หาคำอธิบายยาก   เพราะบางครั้ง การเดินทางไปเรื่อยๆ  ได้สัมผัสบรรยากาศ และเรื่องราวต่างๆ ระหว่างทาง   แล้วแต่คนจะชอบหรือถนัดเรื่องการเดินทางแบบไหน   บางทีเราก็ชอบบรรยากาศที่ได้มองข้างหน้าต่างไปเรื่อยๆ  หรือบางทีเราอาจชอบที่จะกินไปเรื่อยๆ กันแน่นะ ฮ่าๆๆ  ก๋วยเตี๋ยวกล่องละ 10 บาท , ข้าวต้มถ้วยละ 20 บาท  มีแต่ของกิน เวลารถไฟจอดในแต่ละจังหวัดก็จะมีคนขึ้นมาขายเต็มไปหมด บางทีตั๋วราคาไม่กี่บาท  แต่จะไปหมดกับค่ากินนี่แหละชีวิต!!

เดินทางไปในแต่ละท้องที่ แต่ละจังหวัด หรือภาคนั้นๆ ก็จะเจอผู้คนท้องถิ่นแตกต่างกันไป  โดยเฉพาะภาคใต้  จะเจอพี่น้องชาวมุสลิมเยอะเป็นพิเศษ  ตื่นเต้นไปอีกแบบเพราะเราเดินทางไปทางเหนือบ่อยกว่าทางใต้  ทางเหนือก็จะเจอแต่คนพูดภาษาเหนือซึ่งโดยปกติเราก็เข้าใจภาษาเหนืออยู่แล้ว  แต่ภาคใต้นี่สิ บางทีเขาพูดเร็วก็ฟังค่อนข้างยากหน่อย   แต่คนใต้น่ารักและพูดเก่งดีนะ

ถึงหาดใหญ่เช้าพอดี  บรรยากาศของความเป็นภาคใต้และไก่ทอดหาดใหญ่ก็ลอยผ่านสายตาเข้ามา   ยามเช้ากับวิถีการใช้ชีวิตของคนหาดใหญ่ ที่ชุมทางหาดใหญ่

และก็ไม่ลืมทักทายเซเลบแห่งสถานีชุมทางหาดใหญ่   ไม่รู้ว่าชื่ออะไร  เราเลยตั้งชื่อให้ว่าน้องหาดใหญ่  น้องไม่ดุ  จะเดินตามต้อยๆ มนุษย์ทุกคนที่มาเล่นด้วย   อาจจะเป็นเพราะมาขอของกิน ใครไม่มีของกินให้ก็จะแอบงอน เบือนหน้าหนี หรือไปแอบนอนในบริเวณต่างๆ ของสถานี จนเจ้าหน้าที่ที่สถานีคุ้นเคยดี  บอกว่าให้เราเอาน้องกลับบ้านไปเลย ฮ่าๆๆ

ก่อนหน้านี้ตอนอยู่บนรถไฟ  เราก็นั่งเปิดเน็ตไปเรื่อยๆ  ว่าจะไปพักที่ไหนดี  จะมีมอเตอร์ไซค์เช่าไหม  หาไปเรื่อยๆ ก็เจอโฮสเทลใกล้สถานีรถไฟราคาไม่แพง  แถมมีมอเตอร์ไซค์ให้เช่าด้วย เลยลองโทรไปสอบถามก่อน  ห้องก็ยังพอว่างอยู่นะ เนื่องจากเราไปเที่ยววันธรรมดาด้วย  พอถึงที่สถานีรถไฟ ก็เปิด google map เดินตามหา  ความจริงจะนั่งวินก็ได้นะ  แต่จากระยะทางแล้ว เดินได้  ใกล้ด้วย  สำหรับสายเดินนะ  ใครขี้เกียจเดินก็รถรับจ้างได้เลย
ระหว่างทางที่เดินไปเรื่อยๆ  ถ่ายภาพตึกรามบ้านช่องของผู้คนในหาดใหญ่  นี่มันเมืองลูกกวาดชัดๆ  มีแต่ตึกสีลูกกวาดเต็มไปหมดเลย  ชอบมากๆ  ถ่ายรูปเพลินจริงๆ  

เดินมาเรื่อยๆ ก็เจอที่พักเราแล้ว   ขวามือ  เป็นตึกแถวทาสีดำ  เห็นไหม
ที่พักชื่อ The Hive Hatyai Hostel นะคะ  มีห้องแยกชายหญิง   เราจ่ายค่าเตียงคืนละ 300 บาทเองค่ะ  และขอจองเช่ามอเตอร์ไซค์ไว้ 350 บาท ต่อวัน ความจริงตั้ง 400 บาท  แต่เขาลดให้เหลือ 350 บาท   

ความจริงยังไม่ถึงเวลาเช็กอินตอน 11 โมง ก็ฝากกระเป๋าไว้ก่อน  แล้วไปเดินตลาดกิมหยง ตลาดเช้า หาอะไรกิน  พร้อมใส่บาตรวันเกิดด้วย  อ่อ...วันที่เรามาถึงตรงกับวันเกิดเราพอดีค่ะ   นั่นแหละ  ทริปนี้เราลายาวมาพักผ่อนวันเกิด  แต่ดูจะลุยๆ ไม่ค่อยได้พักผ่อนเท่าไหร่  ตอนเก็บกระเป๋ายังไม่เห็นห้องนะ  ไปเดินตลาดก่อน อันนี้มารีวิวภาพบรรยากาศห้องและเตียงที่เรานอน

ปะ...ไปเดินตลาดกัน   เจอน้องหมามากับเจ้าของ  แวะเล่นกับน้องก่อน   มัวแต่ทักทายน้องหมาจนลืมหิวข้าว  น่ารักจริงๆ ตูบน้อยมาจ่ายตลาดเหรอจ๊ะ  ได้อะไรไปกินบ้างล่ะวันนี้  น่ารักมาก  อยากอุ้มกลับ ฮ่าๆๆ  นั่งมองหน้าเรา ตาใสปิ๊ง  ไม่ลงจากรถเลย  

คนเยอะมาก  ตลาดเช้าคึกคักมาก

และไม่ลืมที่จะใส่บาตรวันเกิด  แต่ความจริงก็เกือบลืม  ลืมว่าวันนี้วันเกิดตัวเอง

ออกไปหาอะไรกินในตลาด  เดินชมบ้านเมืองหาดใหญ่ไปแล้ว  ก็ได้เวลาเข้าพัก  อาบน้ำ แล้วแต่งตัว คว้ามอเตอร์ไซค์จากที่พัก  เพื่อมุ่งหน้าสู่เกาะยอ คือเวลาเหลือแค่ครึ่งวัน จะเที่ยวที่ไหนของหาดใหญ่ได้นะ จะเข้าตัวเมืองสงขลาก็คงไม่ไหว ขนาดขับรถในตัวเมืองหาดใหญ่แทบจะไม่รอด  การจราจรโหดมาก รถเยอะมาก บางทีขับไป กรี๊ดไป ฮ่าๆๆ

ขับรถข้ามสะพานติณสูลานนท์ว่าตื่นเต้นแล้ว  พอเกือบสุดสะพาน มองเห็นพระนอนสีทอง ง๊าม งาม แต่ไกล เฮ้ย! วัดอะไร  วัดใช่ไหม เลี้ยวๆๆ  เลี้ยวเลย  เจออะไรก็แวะถ่ายรูปหมด  ตื่นเต้นกับถนนเส้นทางใหม่ๆ ตลอดเวลา

วัดแหลมพ้อ หรือที่คนที่นี่เรียกว่าวัดพระนอนแหลมพ้อ  อายุกว่า 200 ปี  เดินเข้าไปก็จะมีนักท่องเที่ยวมาถ่ายรูปกันหลายคน   จุดเด่นคงเป็นพระนอนที่มีความงดงาม และสะดุดตามาแต่ไกลนี่แหละ  สวยมากจริงๆ  และวิวตรงท่าเรือของวัดก็ดีมากๆ ด้วย  

มองเห็นสะพานติณสูลานนท์ได้ชัดเจนมาก  เมื่อกี้เราขับข้ามสะพานนี้มาจริงๆ เหรอเนี่ย  เดินไปเดินมา รับลม  อากาศดี  ลมตึงมาก

ดูวิถีชีวิตชาวประมงก็เพลินดีนะ  เห็นบรรยากาศแบบนี้ทั้งเกาะเลย  ขับรถก็บ่ายแก่ๆ แล้ว  อากาศก็ไม่ค่อยร้อนแล้วด้วย แต่หนทางบนเกาะยังมีหลายจุดที่ยังก่อสร้าง  บางเส้นก็ปิดผ่านไม่ได้  ก็ต้องเลี้ยวกลับ