คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนมัธยมต้นเราเคยเเสดงละครเวทีกับเพื่อนคนนึง(สมมติว่าชื่อต้าแล้วกัน) คือต้าเป็นคนที่เล่นละครเก่ง อินเนอร์นางได้ พอขึ้นมัธยมปลายมา เราก็อยู่ห้องเดียวกันอีก พอดีว่าช่วงนั้นโรงเรียนจัดงาน เราเลยอยากเเสดงละครเวทีอีก ซึ่งใครอยากลงเล่นละครก็ลงสมัครได้ ซึ่งต้าอยากเล่นละครมาก ต้าเลยมาชวนเราเเละเพื่อนๆที่เคยเล่นละครเดียวกัน(เพื่อนสนิทเป็นเเก๊งค์นี่เเหละค่ะ) เราและต้ากับเพื่อนๆก็ตกลงกันว่าจะเล่นละคร เรื่องนี้บลาๆ พอตกลงกันเสร็จก็นัดวันซ้อม พอผ่านไปสักพัก... เราก็เริ่มรู้สึกขี้เกียจไปซ้อมขี้เกียจเล่นละครบวกกับอยากตั้งใจเรียนมากกว่าเพราะจะสอบเข้ามหาลัยเเล้วเราเลยบอกเพื่อนในเเก๊งค์ว่า "ขอไม่เเสดงเเล้วนะ กลัวงานมันจะเยอะเเล้วตามไม่ทัน ไหนจะต้องสอบเข้าอีก" เพื่อนๆต่างก็เห็นด้วย เเต่คนที่ไม่ตอบคือต้า เเล้วช่วงนั้นเป็นวันหยุดพอดี เราเลยไม่ได้คุยกับต้า พอมาโรงเรียนต้าก็งอนเราเรื่องที่ไม่เเสดงนี่เเหละ เเต่ก็พอคุยเข้าใจกัน เเต่ต้าก็บอกว่ามันตั้งใจมาก เพราะจะจบเเล้ว
.
.
.
ผ่าน1เทอม เทอมที่เเล้วเราเห็นพวกรุ่นน้องเเสดงละครเวทีเราก็รู้สึกอยากเเสดงขึ้นมา เราจึงตั้งใจจะรวมตัวกับเเก๊งค์เพื่อนอีกครั้งเพื่อจะเเสดงละครในงานถัดไป เราเลยไปถามเพื่อนๆ เพื่อนๆต่างก็ไม่อยากเเสดงเเต่เราเองอยากเเสดงมาก เราเลยชวนกึ่งขอร้องอยากให้เเสดงด้วยกันอีก เพราะคิดไปคิดมาก็อยากทำอะไรกับเพื่อนครั้งสุดท้ายก่อนจบบ้าง เพื่อนๆทุกคนก็ตกลงหมด เหลือเเต่ต้า เราถามเเล้วถามอีกจนต้าตอบตกลงที่จะเเสดง เเต่ก่อนที่ต้าจะตอบตกลง เราก็ขอร้องต้าอย่างมาก และบอกกับต้าว่าครั้งนี้จะตั้งใจเเละจริงจังสุดๆ ต้าจึงโอเค เราก็ตกลงกันเรียบร้อยหมดทุกอย่าง ผ่านไปไม่ถึงอาทิตย์ เพื่อนคนนึงขอไม่เเสดงแล้ว เพราะกลัวตามงานไม่ทัน สักพักอีกคนก็ไม่เเสดงเเล้ว ตอนนั้นออกไป2คน เหลือ5คน ต้ารู้ข่าวว่าเพื่อนอกต้าก็ไม่ค่อยมาซ้อม ค่อยๆหาข้ออ้างว่ามีธุระนู่นนี่นั่น จนเรารู้สึกว่าเหมือนต้าไม่อยากเเสดงเเล้วเราเลยถามไปตรงๆว่า "ต้า ยังอยากเเสดงละครอยู่รึเปล่า" ต้าก็ตอบว่า "ไม่เเน่ใจอะ" เราเริ่มรู้สึกว่าคนที่จะเเสดงมันเริ่มลดลงเราเลย พยายามทำให้ต้าเล่นละครให้ได้ด้วยการอธิบายว่า "ต้าเก่งอยู่เเล้ว ถ้าต้าติดธุระไม่ได้มาซ้อทต้าทำได้เเน่นอน แป๊บเดียวต้าก็จำบทได้เเล้วแหละ" ต้าไม่ตอบอะไรเเต่พยักหน้าตอบกลับ หลังจากนั้นผ่านไป2วัน ต้าบอกขอออก ขอไม่เเสดงเเล้ว เราจึงบอก "โอเคไม่เป็นไร เราไม่บังคับหรอก เราเข้าใจต้านะ" หลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยได้คุยกับต้าเลย เราก็มาตั้งใจซ้อมละครที่เหลือมีอยู่4คน เราจึงคิดจะเปลี่ยนบทเเละเนื้อเรื่อง เพื่อนที่เหลือ3คนรวมกับเราเป็น4 ต่างก็โอเค ผ่านไป2อาทิตย์ที่ซ้อม เเต่ลืมบอกไปว่าเมื่อ2อาทิตย์ที่ผ่านมา(สมมติว่าชื่อ คิม) คิมไม่มาซ้อมซักอาทิตย์เลย บอกว่าป่วยไม่สบาย เราเลยบอก "งั้นค่อยมาซ้อมเนาะ" สักพักคิมก็มาบอกเราว่าไม่เเสดงเเล้ว เราเริ่มรู้สึกว่า ทำไมเพื่อนออกกันเยอะจัง มันก็เหลือ เรา เจน มายด์ (ชื่อสมมติ) เเค่3คนเท่านั้น เเต่3คนก็เเสดงละครได้เพราะทางโรงเรียนมีคนมาเป็นฉากให้อยู่เเล้ว . . . หลังจากนั้นเรา เจน มายด์ ก็ตกลงกันว่าไหรๆก็ไหนๆเเล้ว เเสดง3คนก็ได้
*ประเด็นอยู่ตรงนี้* ตั้งเเต่เรื่องที่เล่ามาข้างบน หลังจากนั้น ต้ากับเราเเล้วเพื่อนๆ3คนที่ออกไป ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน เพราะเหตุผลอะไรก็ไม่รู้ เราเลยยังไม่ไปคุย ผ่านไป3วันเราเริ่มว่ามันแปลกๆเเล้ว เราจึงทักแชทต้าไป
เรา : ต้า เป็นอะไรรึเปล่าทำไมดูแปลกๆ ช่วงนี้เราก็ไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะ
ต้า : เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร
เรา : จริงนะ
ต้า : เเต่ขอถามอะไรหน่อยสิ
เรา : ได้ๆว่ามาเลย
ต้า : หยกต้องการจะเเข่งอะไรกับต้ารึเปล่า
เรา : เเข่งอะไรเหรอ
ต้า : เปล่าหรอก ถามไปงั้นเเหละ
พอเราคุยกันเสร็จเราก็มานั่งคิดว่า ทำไมต้าถึงพูดอย่างนั้น เราไม่ได้จะเเข่งอะไรหนิ ตอนนั้นเรางงมาก มันคืออะไร
หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยเจอต้า ไม่ค่อยได้คุยกัน ผ่านมา3อาทิตย์ เราเดินผ่านต้า ต้ามองเราด้วยสายตาเย็นชาบวกกับเมินเราด้วย เราคิดมากมากๆ ทำไมต้าเป็นเเบบนั้น
แล้วอีกอย่างคือเพื่อนที่เเสดงละครที่ออกไปเค้าก็เป็นเเบบต้า เรางงมากเเละเครียดมากด้วย เราว่าจะทักเเชทไปคุยเเต่กลับหาเเชทต้าไม่เจอ พอค้นหาก็ไม่เจอ ถามเพื่อนคนอื่นว่า มีเเชทต้ามั้ย เพื่อนเขาตอบว่ามี พอเราพิมพ์ค้นหาก็ไม่เจอ สรุปคือต้าบล็อคเรา What!!! มันเกิดอะไรขึ้นทำไมจู่ๆต้าก็บล็อคเรา อาทิตย์ต่อมา เราเดินผ่านแก๊งค์ต้า ก็ได้ยินเสียงต้าพูดออกมาว่า "คิดว่าสวยเหรอ" ดังๆ เราก็คิดมากเข้าไปอีก ทำไมถึงพูดเเบบนั้นกันนะ หลังจากนั้นไม่นานเราได้มานั่งทบทวนว่าทำอะไรผิดใจต้ารึเปล่าก็ไม่มี เราก็เริ่มปล่อยวาง ยังไงขึ้นมหาลัยก็เจอเพื่อนใหม่ที่ไม่ใช่ต้าเเล้วเเหละ เราก็เริ่มเป็นปกติ จนผ่านไป1อาทิตย์ เราได้ยินข่าวมาว่า ต้าพูดกับเพื่อนๆว่า "หยกมันเหมือนมาขอร้องอ้อนวอนให้เเสดงละคร มากกว่ามาชวนอะ มันไม่เหมือนคนมาชวนกันเเสดง" ในใจเราคิดว่าเราก็ขอร้องจริงๆหนิ
ปล. ทำไมเพื่อนเป็นเเบบนี้ ทำไมเขาอยู่ๆก็ไม่ชอบเรา งงมาก
ทำไมเพื่อนถึงเป็นแบบนี้คะ
.
.
.
ผ่าน1เทอม เทอมที่เเล้วเราเห็นพวกรุ่นน้องเเสดงละครเวทีเราก็รู้สึกอยากเเสดงขึ้นมา เราจึงตั้งใจจะรวมตัวกับเเก๊งค์เพื่อนอีกครั้งเพื่อจะเเสดงละครในงานถัดไป เราเลยไปถามเพื่อนๆ เพื่อนๆต่างก็ไม่อยากเเสดงเเต่เราเองอยากเเสดงมาก เราเลยชวนกึ่งขอร้องอยากให้เเสดงด้วยกันอีก เพราะคิดไปคิดมาก็อยากทำอะไรกับเพื่อนครั้งสุดท้ายก่อนจบบ้าง เพื่อนๆทุกคนก็ตกลงหมด เหลือเเต่ต้า เราถามเเล้วถามอีกจนต้าตอบตกลงที่จะเเสดง เเต่ก่อนที่ต้าจะตอบตกลง เราก็ขอร้องต้าอย่างมาก และบอกกับต้าว่าครั้งนี้จะตั้งใจเเละจริงจังสุดๆ ต้าจึงโอเค เราก็ตกลงกันเรียบร้อยหมดทุกอย่าง ผ่านไปไม่ถึงอาทิตย์ เพื่อนคนนึงขอไม่เเสดงแล้ว เพราะกลัวตามงานไม่ทัน สักพักอีกคนก็ไม่เเสดงเเล้ว ตอนนั้นออกไป2คน เหลือ5คน ต้ารู้ข่าวว่าเพื่อนอกต้าก็ไม่ค่อยมาซ้อม ค่อยๆหาข้ออ้างว่ามีธุระนู่นนี่นั่น จนเรารู้สึกว่าเหมือนต้าไม่อยากเเสดงเเล้วเราเลยถามไปตรงๆว่า "ต้า ยังอยากเเสดงละครอยู่รึเปล่า" ต้าก็ตอบว่า "ไม่เเน่ใจอะ" เราเริ่มรู้สึกว่าคนที่จะเเสดงมันเริ่มลดลงเราเลย พยายามทำให้ต้าเล่นละครให้ได้ด้วยการอธิบายว่า "ต้าเก่งอยู่เเล้ว ถ้าต้าติดธุระไม่ได้มาซ้อทต้าทำได้เเน่นอน แป๊บเดียวต้าก็จำบทได้เเล้วแหละ" ต้าไม่ตอบอะไรเเต่พยักหน้าตอบกลับ หลังจากนั้นผ่านไป2วัน ต้าบอกขอออก ขอไม่เเสดงเเล้ว เราจึงบอก "โอเคไม่เป็นไร เราไม่บังคับหรอก เราเข้าใจต้านะ" หลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยได้คุยกับต้าเลย เราก็มาตั้งใจซ้อมละครที่เหลือมีอยู่4คน เราจึงคิดจะเปลี่ยนบทเเละเนื้อเรื่อง เพื่อนที่เหลือ3คนรวมกับเราเป็น4 ต่างก็โอเค ผ่านไป2อาทิตย์ที่ซ้อม เเต่ลืมบอกไปว่าเมื่อ2อาทิตย์ที่ผ่านมา(สมมติว่าชื่อ คิม) คิมไม่มาซ้อมซักอาทิตย์เลย บอกว่าป่วยไม่สบาย เราเลยบอก "งั้นค่อยมาซ้อมเนาะ" สักพักคิมก็มาบอกเราว่าไม่เเสดงเเล้ว เราเริ่มรู้สึกว่า ทำไมเพื่อนออกกันเยอะจัง มันก็เหลือ เรา เจน มายด์ (ชื่อสมมติ) เเค่3คนเท่านั้น เเต่3คนก็เเสดงละครได้เพราะทางโรงเรียนมีคนมาเป็นฉากให้อยู่เเล้ว . . . หลังจากนั้นเรา เจน มายด์ ก็ตกลงกันว่าไหรๆก็ไหนๆเเล้ว เเสดง3คนก็ได้
*ประเด็นอยู่ตรงนี้* ตั้งเเต่เรื่องที่เล่ามาข้างบน หลังจากนั้น ต้ากับเราเเล้วเพื่อนๆ3คนที่ออกไป ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน เพราะเหตุผลอะไรก็ไม่รู้ เราเลยยังไม่ไปคุย ผ่านไป3วันเราเริ่มว่ามันแปลกๆเเล้ว เราจึงทักแชทต้าไป
เรา : ต้า เป็นอะไรรึเปล่าทำไมดูแปลกๆ ช่วงนี้เราก็ไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะ
ต้า : เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร
เรา : จริงนะ
ต้า : เเต่ขอถามอะไรหน่อยสิ
เรา : ได้ๆว่ามาเลย
ต้า : หยกต้องการจะเเข่งอะไรกับต้ารึเปล่า
เรา : เเข่งอะไรเหรอ
ต้า : เปล่าหรอก ถามไปงั้นเเหละ
พอเราคุยกันเสร็จเราก็มานั่งคิดว่า ทำไมต้าถึงพูดอย่างนั้น เราไม่ได้จะเเข่งอะไรหนิ ตอนนั้นเรางงมาก มันคืออะไร
หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยเจอต้า ไม่ค่อยได้คุยกัน ผ่านมา3อาทิตย์ เราเดินผ่านต้า ต้ามองเราด้วยสายตาเย็นชาบวกกับเมินเราด้วย เราคิดมากมากๆ ทำไมต้าเป็นเเบบนั้น
แล้วอีกอย่างคือเพื่อนที่เเสดงละครที่ออกไปเค้าก็เป็นเเบบต้า เรางงมากเเละเครียดมากด้วย เราว่าจะทักเเชทไปคุยเเต่กลับหาเเชทต้าไม่เจอ พอค้นหาก็ไม่เจอ ถามเพื่อนคนอื่นว่า มีเเชทต้ามั้ย เพื่อนเขาตอบว่ามี พอเราพิมพ์ค้นหาก็ไม่เจอ สรุปคือต้าบล็อคเรา What!!! มันเกิดอะไรขึ้นทำไมจู่ๆต้าก็บล็อคเรา อาทิตย์ต่อมา เราเดินผ่านแก๊งค์ต้า ก็ได้ยินเสียงต้าพูดออกมาว่า "คิดว่าสวยเหรอ" ดังๆ เราก็คิดมากเข้าไปอีก ทำไมถึงพูดเเบบนั้นกันนะ หลังจากนั้นไม่นานเราได้มานั่งทบทวนว่าทำอะไรผิดใจต้ารึเปล่าก็ไม่มี เราก็เริ่มปล่อยวาง ยังไงขึ้นมหาลัยก็เจอเพื่อนใหม่ที่ไม่ใช่ต้าเเล้วเเหละ เราก็เริ่มเป็นปกติ จนผ่านไป1อาทิตย์ เราได้ยินข่าวมาว่า ต้าพูดกับเพื่อนๆว่า "หยกมันเหมือนมาขอร้องอ้อนวอนให้เเสดงละคร มากกว่ามาชวนอะ มันไม่เหมือนคนมาชวนกันเเสดง" ในใจเราคิดว่าเราก็ขอร้องจริงๆหนิ
ปล. ทำไมเพื่อนเป็นเเบบนี้ ทำไมเขาอยู่ๆก็ไม่ชอบเรา งงมาก