เราเห็นแก่ตัวมากไป

เราคบกับแฟนเรามา 7-8 ปี เค้าอกใจเรามาตลอดแต่เราก้ให้อภัยเค้าตลอด จนกระทั้งเราอยากนอกใจเค้าบ้าง แต่ถามว่าเราทำมั้ย เราก้ทำ แต่ก้คงไม่รุ้สึกอะไร จนความรู้สึกของเรามันด้านชาใส่เค้ามากขึ้นทุกที แต่เราก็พยายามบอกตัวเองว่าเค้าคนรักของเรา เราจะทำแบบนั้นไม่ได้ แต่เค้าคนนั้นกับไม่เห็นใจเลย มีแต่นับวันหนักขึ้นเรื่อยๆ ใครๆก้มองว่าโง่จะยอมทำไม จะทนทำไม เราตอบเลยเรารักเค้ามาก เค้านอกใจเราตลอดเวลาที่คบกันมา เรายอมทุกครั้ง แต่พอเค้ามาเจอคนนี้ เค้ายอมทำทุกอย่างที่เขี่ยเราออกจากชีวิตเค้าได้ เราเลิกกันได้ 7เดือนแล้ว เพราะผู้หญิงคนนั้น แต่ช่วงเวลาที่เลิกเราช่วยเหลือเค้าทุกอย่าง เค้าไม่สบายเราก้ดูแล เค้าไม่มีเงินใช่เราก้ให้ แล้วแฟนคนนั้นของเค้าไปไหน แล้วการทำใจของเรามันก้ยากขึ้นทุกที เพราะความอยากอยู่ใกล้ เราอยากดูแลแบบที่เคยๆทำมา เราเห็นแก่ตัวมากใช่ไหม แต่ความเป็นจริง เค้าไม่เคยต้องเราเลย เราทะเลาะกันทุกกวันเพราะเราไปหึงไปหวงเวลาที่เค้าคุยกะแฟนเค้า  พูดแล้วคนที่ผิดคือเรา พอเราจะออกมาจริงๆเค้าโทรมาเรื่อยๆ พอเริ่มจะทำใจได้ เค้าก้ทำแบบนี้เรื่อยๆมา พอถึงวันนึง เราทะเลาะกันเรื่องเงิน แค่เงินไม่กี่บาท เค้าทำกับเราได้มาก เค้าเก็บของของเราทุกอย่างมาวางหน้าห้อง  การกระทำของเค้าในวันนั้น มันคงจะสิ้นสุดจริงๆ เราจุกมากจนน้ำตามันไหลเราพูดไม่ออกว่ะ คบนานแค่ไหนก้แพ้คนใหม่ที่เพิ่งคบกันยุดี ที่ผ่านมาเราคงเห็นแก่ตัวมากไป