คือช่วงนี้ผมค่อนข้างมีปัญหาชีวิตครับ ผมไม่รู้จะระบายให้ใครฟังจริงๆเลยขอมาระบายในนี้นะครับ ต้นปีที่ผ่านมาก็พึ่งเลิกลากับคนคุยที่เป็นทั้งกำลังใจและสิ่งที่ทำให้จิตใจผ่อนคลาย ก็ยังคงเศร้าๆอยู่บ้าง นี่คือเรื่องแรกที่ผิดหวัง และเมื่อไม่นานมานี้ (ผมเรียนสถาปัต) แล้วทำโปรเจคส่ง ด้วยความที่มีคนเคยดูถูกว่าผมมีความฝันแต่ไม่เคยทำให้ฝันเป็นจริง ผมพยายามทำโปรเจคนี้สุดความสามารถ แต่พอไปส่งอาจารย์กลับโดนตอกกลับว่างานโครตห่วย พึ่งรู้ว่าการผิดหวังที่หนักที่สุดน่าจะเป็นผิดหวังในตัวเองว่าทำไม่ได้ ผมกลับมาร้องไห้และไม่รู้จะไปพูดกับใครดีแต่อยู่กับคนอื่นก็ทำเหมือนตัวเองไม่เป็นไร และเมื่อวานอยู่ๆแม่ก็บอกว่าทุกคนดูถูกครอบครัวเราแม่อยากให้เรียนให้จบ ผมจึงพูดว่าอยากให้ครอบครัวผมได้มียืนในบรรดาญาติๆคนอื่นไม่โดนญาติๆเหยียดหยาม เท่านั้นแม่เดินเข้ามากอดผมแล้วร้องไห้ ผมรู้สึกหนักไปหมดแต่ตอนนั้นผมแค่ยิ้มแล้วบอกว่าไม่เป็นไรนะแม่ผมจะทำให้ได้ แต่กลับมาห้องนอนก็แอบมาร้องไห้อีก ตอนนี้แค่อยากมีคนที่เราระบายเรื่องในทุกๆเรื่องที่ไม่สบายใจจริงๆ บางทีก็เหนื่อยที่ต้องแบกความหวังของตัวเอง และครอบครัว ต้องเข้มแข็งขนาดไหนถึงจะไม่รู้สึกอ่อนแอครับ
ต้องเข้มแข็งขนาดไหนครับถึงจะผ่านช่วงเวลาที่แย่ๆไปได้