ปกติเป็นคนไม่ดื่มค่ะ แต่ด้วยติดปัญหาว่า มีรถยนต์คันเดียว เช้านั่งรถมาทำงาน เย็นก็กลับพร้อมกันกับแฟน เป็นอย่างนี้มาตลอด แล้วก็มีบ่อยๆที่พอแฟนเลิกงานก็ไปสังสรรค์บ้านเพื่อนบ้าง เราก็จำเป็นต้องตามไปด้วยทุกครั้ง เพราะต้องขับรถกลับบ้านให้ (ตรงคอนเซป เมาไม่ขับ ไงล่ะ ) ไปนั่งอยู่ข้างๆบ้าง หรือนั่งอยู่แถวๆนั้นบ้าง จนดึกทุกครั้ง ถ้าวันไหนดึกมากๆ(ประมาณ 5 ทุ่มขึ้นไป) เราก็จะเหวี่ยงบ้างนะ ซึ่งข้อนี้เค้าก็รู้ดีเลยหล่ะ จนครั้งล่าสุด เป็นวันเกิดของเพื่อนเค้า เราต้องเดินมาบ้านเพื่อนเค้าเอง (20.30 น.) เพราะติดธุระกับที่ทำงาน แฟนเราเค้าออกไปกินกันก่อนแล้ว เราต้องนั่งรอเค้าจนถึงเที่ยงคืน วันนี้เลยปรี้ดแตกเลยจ้า เราโกรธมากและดูหน้าตาน่าจะแสดงออกมาจนเพื่อนๆเค้าน่าจะรู้ ความเงียบเข้ามาครอบงำ เราไม่พูดกับแฟนตั้งแต่ขึ้นรถจนถึงบ้าน อาบน้ำ นอน โดยที่ไม่คุยกันสักคำ จนตอนเค้าอาบน้ำเสร็จ เค้ามาบอกเราว่า เราแสดงออกให้เค้ารู้ว่าเราโกรธด้วยการปิดประตูเสียงดัง ไม่ให้เกียรติเค้าต่อหน้าเพื่อน ถ้าไม่เข้าใจกัน ก็ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน เลิกกันไปเลย เค้าด็จะไปหาคนที่เข้าใจเค้า อยู่กับเค้า สบายใจกว่า โหหหห...เรานี้น้ำตาพรั่งพรูออกมาเลยจ้า เสียใจ เสียความรู้สึก แล้วสิ่งที่เราอดทนมาตลอดล่ะ เราไม่บ่นสักคำเลยนะ ตั้งแต่ต้องเดินมาหาเค้าที่บ้านเพื่อนที่แสนเปลี่ยว ต้องทนนั่นฟังเพื่อนๆกับเค้าคุยกันสนุกสนาน ต้องนั่งเฝ้าจนถึงเที่ยงคืน น้ำดื่มก็ไม่ได้ทานสักแก้ว .. เราเลยอยากถามความรู้สึกทุกคนว่า เราควรจะทำอย่างไรตีอไปดี จะทนอยู่อย่างนี้ หรือควรจะบอกความรู้สึกของตัวเองบ้าง บ่นบ้าง ดีมั้ย จะมีผู้หญิงที่เค้าบอกว่าเข้าใจเค้า สามารถนั่งอยู่กับเค้าแบบนี้มั้ย รบกวนบอกเราด้วยนะคะ
มีผู้หญิงคนไหนที่นั่งสามารถนั่งรอแฟนดื่มกับเพื่อนจนดึกได้บ่อยๆ มั้ยคะ????