เกริ่นก่อนนะครับผมกล้าสาบานเลยว่านี่คือเรื่องจริงๆไม่ได้แต่งขึ้นมาเหตุการณ์ทุกอย่างเกิดขึ้นแบบพอดีจริงๆเพียงแค่ผมทำหน้าที่เรียบเรียงคำต่างๆให้อ่านง่ายเท่านั้นเอง ซึ่งบัญชีนี้ผมตั้งใจจะบันทึกเหตุการณ์จำพวกนี้เอาไว้ไว้ดูว่าเกิดขึ้นกับตัวเองบ่อยแค่ใหนและแชร์ให้เพื่อนๆได้อ่านกันซึ่งที่ผมประหลาดใจสิ่งแรกคือเหตุการณ์ขนหัวลุกพวกนี้ได้หายไปจากชีวิตผมนานมากแล้วจนมาเกิดขึ้นวันนี้ตอน 4 โมงเช้า วันที่ 4 กรกฏาคม 2561 วันพุธซึ่งมันตรงกับวันที่ผมโพสกระทู้แรกคือ 5 กรกฏาปี 2560 แต่คือ 4 โมงเย็น!!! ซึ่งไปค้นหาในปฏิทินแล้วพบว่าวันพุธเหมือนกันนี่มันครบปีที่ผมไม่ได้เจอเหตุการณ์ทำนองนี้เลยตอนนี้ขนลุกมากแบบทำไมบังเอิญจัง
-เข้าเรื่องนะครับปกติผมนอนกับแม่เสมออาจมีบางครั้งที่นอนคนเดียวแต่ยังไงกลางคืนค่ำคืนก็ต้องมีแม่นอนด้วยแม่เปรียบเสมือนพระประจำตัวผมเลยก็ว่าได้เพราะทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ผมจะเรียกคำว่าแม่เสมอ(ติดปากเรียกแม่เพราะสมัยเด็กอยู่แต่กับแม่) ทีนี้ครับย้อนไปเมื่อวานผมเข้านอนตอนประมาณทุ่มหรือสองทุ่มนี้แหละแม่แกอยู่นอกห้องแต่ห่างกันไม่มากสักพักมารู้ตัวอีกทีสี่ทุ่มกว่าตอนที่แม่ตะโกนว่าเจอเด็ก 13ชีวิตแล้วลูกเค้าเจอเด็กแล้วผมเลยรู้สึกตัวตื่นและนอนไม่หลับซึ่งวันนั้นคือคืนวันที่ 2 กรกฏาคม 2561ผมนึกได้ว่ามีนัดไปส่งแม่ตอน 5 โมงเช้าของวันที่ 3 กรกฏาคม 2561 เลยตัดสินใจเปิดคอมเล่นและไม่นอน พอ 5 โมงเช้าผมก็ไปส่งแม่ไปต่างจังหวัดผมก็กลับบ้านมาเล่นคอมจนเกือบ 7 โมงเช้าปลุกน้องชายแล้วไปส่งที่โรงเรียนกลับมาทำงานบ้านหุงข้าวหาอาหารตั้งไว้พร้อมจนมาเรื่มง่วงตอนประมาณบ่ายๆ คิดในใจน้องไม่มีกุญแจบ้านเดี๋ยวต้องตื่นอีกรอนอนตอนน้องมาทีเดียวสักพักน้องก็กลับมาบ่าย 3 โมงกว่าๆผมจัดแจงหน้าที่ไว้ว่าดูหน้าบ้านด้วยนะสั่งเสร็จก็ไปนอนประมาณ 4 โมงเย็นของวันที่ 3 กรกฏาคม 2561 ก็หลับบ้างตื่นบ้างจำไม่ได้ว่าฝันหรือเปล่าแต่ลุกจากเตียงคือเกือบตี 1 ตอนเช้า ของวันที่ 4 กรกฏาคม 2561 ก็ประมาณ 9 ชม.ที่หลับหลับตื่นตื่น หลังจากลุกแล้วก็กินข้าวนั่งเล่นคอมสักตี 2 กว่าๆก็รู้สึกแบบเบื่อๆง่วงเลยปิดคอมแล้วกะจะไปนอนรอไปส่งน้อง 7 โมงเช้าในห้องที่นอนจากปกตินอนกับแม่ก็เหลือคนเดียวซึ่งแน่นอนเหตุการณ์ผีผีแบบนี้ผมไม่เจอมานานมากร่วมปีผมเลยไม่รู้สึกกลัวหรือหว่าเว้เลยสักนิดเพราะก่อนหน้านี้ที่หลับไป 9 ชม.ก็ไม่มีวี่แววอะไร... ผมหลับไปอย่างสบายใจไม่มีความคิดอะไรเลยไม่กลัวไม่อะไร จนเวลาล่วงเลยไปแค่ใหนไม่รู้ผมฝันแรกอันนี้คือความฝันจริงๆผมอยู่ในออฟฟิตแห่งนึงเล่นตลกกับเพื่อนสนิทจนมีผู้ใหญ่ออกมาด่า ผมก็จำไม่ได้ทั้งหมดหรอกนะครับแต่คร่าวๆแบบนี้ฝันไปเรื่อยๆสนุกสนานจนผมรู้สึกตื่นคือลืมตาอยู่บนที่นอน(แต่จริงๆแล้วนี่คือจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ขนหัวลุกครั้งนี้)ผมลืมตาขึ้นมาพยายามเพ่งเวลาที่นาฬิกาข้างฝาแต่มองเห็นไม่ชัด(สายตาสั้น)แต่รู้ว่าถ้าหลับต่อผมก็หลับไม่ลงละเลยจะลุกขึ้นจากเตียงสรุปว่าลุกไม่ขึ้นขยับไม่ได้ร่างกายด้านชาเหมือนเป็นอมพาตผมมีสติพอที่จะล้มตัวลงนอนนิ่งๆแล้วหลับตาเพื่อทำสมาธิ(เพราะเคยเจอมาแล้วรู้ตัวว่าโดนเล่นอีกแน่แน่) ลืมตาขึ้นมารอบ 2 ทุกอย่างต่อเนื่องกันหมดแต่รอบนี้ร่างกายขยับได้เลยลุกขึ้นวิ่งออกไป แต่...ทุกอย่างถูกResetโดนเริ่มใหม่ทั้งหมดผมลืมตาหนที่ 3 ผมจำทุกอย่างได้ว่านี่มันรอบที่ 3 แล้วที่ลืมตามาบนที่นอนตำแหน่งเดิมๆ ผมรู้สึกเหมือนเห็นอะไรแวบแวบตรงหน้าเลยปิดตาท่อง พุทธัง ธัมมัง สังฆัง ท่องท่องท่องสักพักได้ยินเสียงหมาเห่าหมาที่ผมเลี้ยงพันปอมเมอเรเนียนเลี้ยงไว้หน้าบ้านผมเลยคิดว่านี่น่าจะไม่ใช่ฝันเพราะหมาเห่าด้วยเลยขยับแขนขาว่าขยับได้ยังหายอมาพาตยังสรุปว่าได้แล้วเลยรีบขยับตัวไปเปิดไฟหัวเตียง(คิดในใจขอเพียงแค่เปิดไฟได้ยังไงก็ไม่มีอะไรเพราะในห้องมืดมากมาก)แต่ไฟไม่ติดเลยวิ่งไปเปิดไฟห้องรับแขกก็ยังไม่ติด!รีบวิ่งต่อไปที่ห้องน้ำแล้วเปิดก็ไม่ติด!!!ตอนนั้นรนมากกลัวเพราะไฟไม่มีทางเสียพร้อมกัน 3 ดวง เท่านั้นแหละเหมือนวูบนึกภาพแสงไฟที่สว่างแล้วดับไปแบบเสี้ยววิผมลืมตาตื่นรอบที่ 4 ! คิดในใจตอนนั้น
ไรวะนี้ทำยังไงถึงจะหลุดไปได้ตอนนั้นรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆผมเลยหันไปด้านขวาของที่นอนพบกับเงาสีดำนอนยาวอยู่ตรงที่แม่ผมนอนพูดง่ายๆเตียงนี้ผมนอนคนละด้านกับแม่คือเอาหมอนข้างแบ่งครึ่งเตียงผมนอนซ้ายแม่นอนขวาผมหันไปในความมืดที่แทบมองอะไรไม่เห็นแต่เห็นเงาลางๆเลยคิดว่าแม่ผมดีใจมากจนลืมนึกว่าเห้ยแม่อยู่ต่างจังหวัดนะ ผมเอามือไปสะกิดแล้วเรียกแม่ แม่ เท่านั้นแหละมีมือโผล่ออกมาบีบจมูกผมอย่างแรง ผมหายใจไม่ออกขยับตัวหนีไม่ได้ผมเอามือจับมือเงาดำดำนั้นไว้หวังจะให้ปล่อยแต่มันก็ไม่ได้ผลผมเริ่มหายใจไม่ออกในหัวตอนนั้นไม่รู้จะทำยังไงเลยเรียก แม่ แม่จ๋า แม่ สักพักเหมือนเงานั้นจะตอบว่าลูก ลูก แล้วเรียกชื่อผมเท่านั้นแหละมือที่บีบจมูกผมไว้ก็ปล่อยออกอย่างไวเหมือนสปริงที่ดีดตัวกลับแล้วก็ฟุบลืมตาขึ้นมาในสภาพที่นอนตะแคงเหมือนทุกๆครั้งที่ตื่นในฝันแต่ที่แปลกคือเหมือนผมขาดออคซิเจนจริงเหมือนผมไม่ได้หายใจมาระยะนึงผมรีบสูดหายใจเข้าออกเหมือนคนที่ขาดอากาศแล้วรีบเปิดไฟห้องนอนเชคว่าเราตื่นแล้วจริงๆไม่ใช่ฝันสรุปว่าไฟติดปกติ ผมรีบมาเปิดคอมพร้อมเขียน note ไว้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างเพราะเวลาเกิดเหตุการณ์แบบนี้ไม่นานผมจะลืมมันทุกทีจำได้ไม่ละเอียด ส่วนเรื่องวัน กับเดือน ที่ตรงกันนั้นผมก็พึ่งทราบเมื่อกี้จริงๆ ส่วนเวลาต่างกันแค่ 4 โมงเช้าและ 4 โมงเย็นแค่นั้นเองประหลาดดีนะครับ...
ฝันซ้อนฝันแบบน่ากลัวและแปลกประหลาดที่สุดในชีวิต!!!
-เข้าเรื่องนะครับปกติผมนอนกับแม่เสมออาจมีบางครั้งที่นอนคนเดียวแต่ยังไงกลางคืนค่ำคืนก็ต้องมีแม่นอนด้วยแม่เปรียบเสมือนพระประจำตัวผมเลยก็ว่าได้เพราะทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ผมจะเรียกคำว่าแม่เสมอ(ติดปากเรียกแม่เพราะสมัยเด็กอยู่แต่กับแม่) ทีนี้ครับย้อนไปเมื่อวานผมเข้านอนตอนประมาณทุ่มหรือสองทุ่มนี้แหละแม่แกอยู่นอกห้องแต่ห่างกันไม่มากสักพักมารู้ตัวอีกทีสี่ทุ่มกว่าตอนที่แม่ตะโกนว่าเจอเด็ก 13ชีวิตแล้วลูกเค้าเจอเด็กแล้วผมเลยรู้สึกตัวตื่นและนอนไม่หลับซึ่งวันนั้นคือคืนวันที่ 2 กรกฏาคม 2561ผมนึกได้ว่ามีนัดไปส่งแม่ตอน 5 โมงเช้าของวันที่ 3 กรกฏาคม 2561 เลยตัดสินใจเปิดคอมเล่นและไม่นอน พอ 5 โมงเช้าผมก็ไปส่งแม่ไปต่างจังหวัดผมก็กลับบ้านมาเล่นคอมจนเกือบ 7 โมงเช้าปลุกน้องชายแล้วไปส่งที่โรงเรียนกลับมาทำงานบ้านหุงข้าวหาอาหารตั้งไว้พร้อมจนมาเรื่มง่วงตอนประมาณบ่ายๆ คิดในใจน้องไม่มีกุญแจบ้านเดี๋ยวต้องตื่นอีกรอนอนตอนน้องมาทีเดียวสักพักน้องก็กลับมาบ่าย 3 โมงกว่าๆผมจัดแจงหน้าที่ไว้ว่าดูหน้าบ้านด้วยนะสั่งเสร็จก็ไปนอนประมาณ 4 โมงเย็นของวันที่ 3 กรกฏาคม 2561 ก็หลับบ้างตื่นบ้างจำไม่ได้ว่าฝันหรือเปล่าแต่ลุกจากเตียงคือเกือบตี 1 ตอนเช้า ของวันที่ 4 กรกฏาคม 2561 ก็ประมาณ 9 ชม.ที่หลับหลับตื่นตื่น หลังจากลุกแล้วก็กินข้าวนั่งเล่นคอมสักตี 2 กว่าๆก็รู้สึกแบบเบื่อๆง่วงเลยปิดคอมแล้วกะจะไปนอนรอไปส่งน้อง 7 โมงเช้าในห้องที่นอนจากปกตินอนกับแม่ก็เหลือคนเดียวซึ่งแน่นอนเหตุการณ์ผีผีแบบนี้ผมไม่เจอมานานมากร่วมปีผมเลยไม่รู้สึกกลัวหรือหว่าเว้เลยสักนิดเพราะก่อนหน้านี้ที่หลับไป 9 ชม.ก็ไม่มีวี่แววอะไร... ผมหลับไปอย่างสบายใจไม่มีความคิดอะไรเลยไม่กลัวไม่อะไร จนเวลาล่วงเลยไปแค่ใหนไม่รู้ผมฝันแรกอันนี้คือความฝันจริงๆผมอยู่ในออฟฟิตแห่งนึงเล่นตลกกับเพื่อนสนิทจนมีผู้ใหญ่ออกมาด่า ผมก็จำไม่ได้ทั้งหมดหรอกนะครับแต่คร่าวๆแบบนี้ฝันไปเรื่อยๆสนุกสนานจนผมรู้สึกตื่นคือลืมตาอยู่บนที่นอน(แต่จริงๆแล้วนี่คือจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ขนหัวลุกครั้งนี้)ผมลืมตาขึ้นมาพยายามเพ่งเวลาที่นาฬิกาข้างฝาแต่มองเห็นไม่ชัด(สายตาสั้น)แต่รู้ว่าถ้าหลับต่อผมก็หลับไม่ลงละเลยจะลุกขึ้นจากเตียงสรุปว่าลุกไม่ขึ้นขยับไม่ได้ร่างกายด้านชาเหมือนเป็นอมพาตผมมีสติพอที่จะล้มตัวลงนอนนิ่งๆแล้วหลับตาเพื่อทำสมาธิ(เพราะเคยเจอมาแล้วรู้ตัวว่าโดนเล่นอีกแน่แน่) ลืมตาขึ้นมารอบ 2 ทุกอย่างต่อเนื่องกันหมดแต่รอบนี้ร่างกายขยับได้เลยลุกขึ้นวิ่งออกไป แต่...ทุกอย่างถูกResetโดนเริ่มใหม่ทั้งหมดผมลืมตาหนที่ 3 ผมจำทุกอย่างได้ว่านี่มันรอบที่ 3 แล้วที่ลืมตามาบนที่นอนตำแหน่งเดิมๆ ผมรู้สึกเหมือนเห็นอะไรแวบแวบตรงหน้าเลยปิดตาท่อง พุทธัง ธัมมัง สังฆัง ท่องท่องท่องสักพักได้ยินเสียงหมาเห่าหมาที่ผมเลี้ยงพันปอมเมอเรเนียนเลี้ยงไว้หน้าบ้านผมเลยคิดว่านี่น่าจะไม่ใช่ฝันเพราะหมาเห่าด้วยเลยขยับแขนขาว่าขยับได้ยังหายอมาพาตยังสรุปว่าได้แล้วเลยรีบขยับตัวไปเปิดไฟหัวเตียง(คิดในใจขอเพียงแค่เปิดไฟได้ยังไงก็ไม่มีอะไรเพราะในห้องมืดมากมาก)แต่ไฟไม่ติดเลยวิ่งไปเปิดไฟห้องรับแขกก็ยังไม่ติด!รีบวิ่งต่อไปที่ห้องน้ำแล้วเปิดก็ไม่ติด!!!ตอนนั้นรนมากกลัวเพราะไฟไม่มีทางเสียพร้อมกัน 3 ดวง เท่านั้นแหละเหมือนวูบนึกภาพแสงไฟที่สว่างแล้วดับไปแบบเสี้ยววิผมลืมตาตื่นรอบที่ 4 ! คิดในใจตอนนั้น