ชีวิต ม.3 เหนื่อยกับเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง ทำไงดีค่ะ

ชีวิต ม.3 ทำไมมันเหนื่อยจังค่ะ เหนื่อยกับเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง เหนื่อยกับเพื่อน เหนื่อยกับอะไรหลายๆอย่างคือ ที่เหนื่อย มันคือปัญหาภายในห้องค่ะ ในห้องจะมีคนกลุ่มๆนึง ที่อยากทำไรก็ทำ จะจับเพื่อนทำการเเสดงอยากจับเพื่อนคนไหนก็ทำ อยากทำอะไรก็ทำโดยไม่ถามความคิดเห็นเพื่อนในห้อง ซึ่งกลุ่มนั้นก็จะเชิงว่าเป็นกลุ่มดีๆในสายตาครู ซึ่งพวกเราจะเรียกว่า  เด็กนายค่ะ  แล้วพวกหนูก็ไม่มีสิทธิออกความคิดเห็น เพราะทำอะไรไม่ได้ ออกความคิดเห็นอะไรก็ผิด แค่ายใจยังผิดเลยค่ะ แล้วมีครั้งใน โรงเรียนมีกิจกรรม เด็กนายก็จับชื่อเพื่อนลงไป โดยที่เพื่อนไม่รู้โดยที่เพื่อนไม่อยากทำ แล้วเพื่อนก็บอกว่า
ขอไม่ทำน่ะ แค่คำว่าขอไม่ทำ เพื่อนโดนว่า ว่าแบบเรื่องแค่ทำไม่ได้หรอ ถ้าทำไม่ได้ก็อยู่ร่วมกันไม่ได้ล่ะ เรางงมากคือพวกเราไม่มีสิทธิ์ออกความคิเห็นเราไม่มีสิทธิ์ที่จะเลือกทำไม่ทำก็ได้หรอค่ะ ถ้าเราไม่ทำ เขาก็จะว่าเราเห็นแกตัว เราจะดูไม่ดีในสายครู แต่ต่างจากกลุ่มมันเลือกได้ว่าจะทำหรือไม่ทำ นี่คือพวกเราออกความคิดเห็นอะไรไม่ได้เลยค่ะ  เขาอยากทำอะไรเขาก็ทำ เช่นทำพานเก็บตังในห้องไป เขาก็ไปทำกันโดยไม่ถามคิดเห็นเพื่อนว่า จะเอาพานแบบไหน พอทำออกมา พอครูบ่นอะไรพอโดนอะไรไม่ดีมาก็จะแบบมาว่าพวกเรา ว่าแบบมีแต่พวกกูทำ พวกกูทำมันเหนื่อยน่ะ ไม่คิดจะช่วยกันบ้างเลยหรอ นี่ที่ไม่ช่วยเพราะไม่รู้ว่าทำแบบไหนกัน แต่มันก็ผิดที่เราด้วยที่ไม่ถามค่ะ จะทำยังไงกับคนกลุ่มนี้แบบนี้ค่ะ คืเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ไม่ถามเพื่อน ไม่ขอความคิดเห็นอยากทำไรทำ จะให้ใครทำไรก็ทำ แต่ไม่ใช่ว่าเพื่อนไม่อยากทำกันน่ะค่ะ คือทุกคนเขาอยากทำอยากช่วยค่ะ  แต่ที่เราแค่ไม่พอใจที่เขาไม่เคยถามความสมัครใจ ถามความคิดเห็น เอาความคิดเห็นตัวเองเป็นหลัก  มันก็เหมือนแบบ อันนี้เราอยากทำ แต่พอมีคนมาสั่งเราจะไม่อยากทำ แต่อันไหนเราพอช่วยได้เราก็ช่วยน่ะค่ะ หรือควรปลง