(แก้ไขใหม่นะครับ ผมเคยมีเรื่องนอกใจ)
อย่างหัวข้อกระทู้เลยนะครับ
ทุกวันนี้ที่อยู่...มันคือความสงสารมากกว่าความรัก
อยู่ไปก็ไม่สบายใจครับ ผมเนี้ยจะบ้า เสียสุขภาพจิตย์หมด แฟนผมชอบมโน คิดไปเองแล้วมากดดันเราให้เราเป็นทุกข์ใจ และถ้ายิ่งมีประเด็นแบบเจอในแชตว่าเราคุยกับสาวคนใหน เค้าก็จะเอามาเป็นประเด็นตลอด "ทำไมอ่านข้อความช้า คุยกับอี......นั้นอยู่หรอ ทำไมออนทั้งวันคุยกับอี.....นั้นอยู่หรอ วันนี้ไม่คุยกีบอี.....อีกหรอ บลาๆๆๆ" เห้ยคือแบบว่า.....อะไรว้าาาาาา ผมก็อธิบายนะว่าเพื่อนกัน แล้วไม่ใช่แค่คนนี้ลายเดียวเป็นแทบทุกคน ทะเลาะกันหลายรอบมากเรื่องที่เค้าชอบมโน นั่งจับเข่าคุยก็แล้วแต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิม มาไล่ลบแชตผมทิ้ง บางที่ก้าวก่ายชีวิตส่วนตัว เกินเส้นความเป็นส่วนตัวผมเยอะมาก ผมนี้บางที่โมโหมาก แทบจะบ้า ต่อยหน้าตัวเองหลายๆครั้งก็มี จนผมมาคิดชีวิตต้องเจอ

อะไรแบบนี้ด้วยวะเวรกรรมแท้ๆ คิดไปก็ร้องไห้ไป
เหนื่อยใจ อยากจะเลิกอยากจะทิ้งนะแต่สงสาร สงสารเขาแต่เรากลับมาทุกข์ใจเอง
ชีวิตคู่ที่โคตรอึดอัด โดนกดดัน ไม่เป็นตัวตนของตัวเอง
อย่างหัวข้อกระทู้เลยนะครับ
ทุกวันนี้ที่อยู่...มันคือความสงสารมากกว่าความรัก
อยู่ไปก็ไม่สบายใจครับ ผมเนี้ยจะบ้า เสียสุขภาพจิตย์หมด แฟนผมชอบมโน คิดไปเองแล้วมากดดันเราให้เราเป็นทุกข์ใจ และถ้ายิ่งมีประเด็นแบบเจอในแชตว่าเราคุยกับสาวคนใหน เค้าก็จะเอามาเป็นประเด็นตลอด "ทำไมอ่านข้อความช้า คุยกับอี......นั้นอยู่หรอ ทำไมออนทั้งวันคุยกับอี.....นั้นอยู่หรอ วันนี้ไม่คุยกีบอี.....อีกหรอ บลาๆๆๆ" เห้ยคือแบบว่า.....อะไรว้าาาาาา ผมก็อธิบายนะว่าเพื่อนกัน แล้วไม่ใช่แค่คนนี้ลายเดียวเป็นแทบทุกคน ทะเลาะกันหลายรอบมากเรื่องที่เค้าชอบมโน นั่งจับเข่าคุยก็แล้วแต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิม มาไล่ลบแชตผมทิ้ง บางที่ก้าวก่ายชีวิตส่วนตัว เกินเส้นความเป็นส่วนตัวผมเยอะมาก ผมนี้บางที่โมโหมาก แทบจะบ้า ต่อยหน้าตัวเองหลายๆครั้งก็มี จนผมมาคิดชีวิตต้องเจอ
เหนื่อยใจ อยากจะเลิกอยากจะทิ้งนะแต่สงสาร สงสารเขาแต่เรากลับมาทุกข์ใจเอง