มันจะยาวๆงงๆหน่อยนะ 
- เหตุการณ์มันเริ่มจากเราทำงานที่เดียวกันคะ คนที่เราคุยด้วยนี้ เค้าเปนช่างภาพคะ เรารุ้สึกว่าชอบเค้าจากตัวตนของเค้า เวลาเหนเค้าทำงาน ถ่ายรูป เวลายุ่ที่ทำงานก้มีทักเค้าแค่รู้สึกว่ามันถึงเวลาที่ควรจะต้องตัดออกจากกันแล้วอ่ะๆกันบ้างตามประสาเพื่อนร่วมงาน วันนึงเค้าแอดไลน์ แอดเฟสเรามาคร้าา ตอนนั้นดีใจมาก คิดว่าหรือเค้าก้ชอบเราเหมือนกัน เราจะขอข้ามไปช่วงที่เปนจุดเริ่มต้นของจุดจบเลยนะคะ...
เราก้มีแชทคุยไลน์กันมาเรื่อยๆคะ เหมือนที่บอกเค้าเปนคนโลกส่วนตัวสูงมากกก พอมาช่วงนึงเพื่อนร่วมงานไม่โอเคกับนิสัยของเค้า เพราะเค้าชอบพูดจาเหมือนข่มคนอื่น พูดกับคนอื่นด้วยคำพูดที่ไม่ค่อยดี (ที่ทำงานเราจะเปน ผญ เกือบทั้งหมด) เช่น เรียกคนอื่นว่าอิด_ก ถ้าเปน ผญ ที่สนิทกันเรียกเราว่าบางคนมันก้เฉยๆนะ แต่เค้าเปน ผช.ไง แต่เราทำงานคนละแผนกกับเค้า เลยได้แต่นั่งดูห่างๆ เพราะไม่มีคัยรุ้ด้วยว่าเราคุยกัน
พอมาถึงช่วงที่ทุกคนเริ่มไม่โอเคกับเค้ามากๆ คือด้วยนิสัยของเค้ามั้ง เวลาทำงานคือต้องทำเปนทีม แต่เค้ามักทำตัวว่า เออ.. กูเก่งสุดนะ เนี่ยพวกต้องเชื่อกู พอนึกออกมั้ยคะ คนประเภทนี้อ่ะ 555 นั่นแหละคะ ทุกคนก้เลยไม่อยากคุยกับเค้า เวลาทำงานก้เหมือนเลี่ยงๆให้คนอื่นทำแทนเค้า อ้อ.. (เค้าเคยเปนโรคซึมเศร้ามาก่อนนะ)เวลายุ่ที่ทำงานเค้าจะใส่หูฟังตลอดเหมือนอยากยุ่ในโลกของตัวเองและไม่อยากให้คัยเข้าไป เราก้อึดอัดนะที่แบบทุกคนแบนเค้า แต่ด้วยเรื่องงาน เราก้พูดอะไรไม่ได้ พอเลิกงานเราก้จะมาเจอกันคะ เราก้ถามเค้านะว่าวันนี้โอเคป่าว เหมือนให้กำลังใจเค้า อะไรแบบนี้ แล้วมันก้มาถึงตอนที่มีคนรุ้ว่าเราคุยกันคะ คือเวลาไปไหน กินข้าว ดูหนัง ช่วงนั้นบ่อยมาก ก้ไม่ได้ปิดหรือแอบคัย เลยมีคนเหน ...เพื่อนๆพี่ๆที่ทำงานเค้าเลยมาถามเราคะ ว่าคุยกันหรอ เรา้บอกว่า “ ใช่” คือตอนนั้นเราคิดว่าเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมันก้คนละเรื่องกันนะ แต่คนที่ทำงานไม่อยากให้เราคบกับเค้าด้วยนิสัยของเค้าคะ แต่เราก้ไม่เชื่อเลือกที่จะคบเค้า แล้วก้เริ่มรุ้สึกว่าตัวเองถูกแบนจากทุกคนเพราะ ผช คนนี้ ก้จิตตกไปช่วงนีงเลยนะ เวลาทำงานเราก้จะไม่พูดกับคัย พอกลับมาก้จะมาคุยกับเค้าคะ เหมือนให้กำลังใจกันและกัน คือตอนนั้นเราคิดว่าเราชอบเค้า ก้ไม่ได้ทำผิดอะไรหนิ เวลายุ่กับเราเค้าก้เปน ผช ที่น่ารักคนนึง เรายุ่หอพักคะ เค้ายุ่บ้าน ช่วงที่แย่ๆเค้าก้จะมายุ่เปนเพื่อนเราคะ
ละเค้าก้ลาออกคะ ด้วยเรื่องที่เล่าๆมาด้วย เราก้ช่วยหางานใหม่ให้เค้านะ จนได้งาน แต่ทุกคนที่ทำงานก้ยังไม่โอเคกับเรานะที่คบเค้า ช่วงนั้นความรุ้สึกเราก้แย่เลยนะ ก้คือรีบทำงานรีบกลับมาหาเค้า มันดีนะช่วงนี้เหมือนเราเข้าใจกัน ยุ่ข้างๆกันในวันที่แย่ เค้าตามใจเราทุกอย่าง อยากไปกินข้าว ดูหนัง ช้อปปิ้ง พาไปหมด เราเลยรุ้สึกว่าคนนี้แหละที่จะยุ่เคียงข้างเรา (เปนแบบนี้ประมาณ 2 เดือนได้ )
>>>> จากที่พรำ่เพ้อมายาวนาน 555 จุดพีคมันมาถึงแล้วคะ
- หลังจากเราก้รุ้สึกนะว่าเค้าเปลี่ยนไป แต่ก้ไม่ได้อะไรคิดว่าเค้าคงเครียดกับเรื่องงานใหม่ เค้าก้ยังมาหาเราเหมือนเดิมคะ แต่น้อยขึ้น คุยกันก้เริ่มน้อยขึ้น มีวันนึงคะเค้าบอกว่าไปทำงาน ตจว 2 วันนะ แต่...ก่อนวันไปเค้าเงียบหายไปทั้งวันคะ ปกติเราจะไม่โทรหรือตามเค้ายุ่แล้ว เราก้มีแชทไปถามว่าเออ กินข้าวยังอะไรแบบนี้ เค้าก้อ่านนะ แต่ไม่ตอบ เกือบๆ 5 ทุ่ม เค้าก้มาหาเราที่ห้อง บอกว่าไปกินข้าวกับที่ทำงานมา...เฮ้ยเราก้แบบ บอกกันซักคำก้ไม่มีแบบหายไปทั้งวัน เราก้มีงอลๆคะ เราขี้งอลอันนี้ยอมรับ ละเค้าก้กลับบ้านไปเก็บของไป ตจว พุ่งนี้...(งงแมะ รอทั้งวัน 555 )
- ละเค้าก้ไป ตจว คะ 2 วันนี้คือไม่ได้คุยกันเลย เค้าไม่มีทักมาหาเราเลย เราก้ไม่กล้าทักไป กลัวไปกวนเวลาทำงานเค้า ( ก่อนหน้านี้คือคุยกันตลอด ค่อยเปนห่วง เปนใยเรา ) พอวันที่ 3 ก้เงียบคะ ซึ่งเราก้คิดว่าเค้ากลับมาแล้วป่าว บ่ายๆไม่ไหวแล้วโว้ยยยยย เลยทักไปหาเค้าคะ ว่ากลับวันไหน เค้าบอกว่า >> กลับมาแล้วตั้งแต่คืนวันที่ 2 ตอนนี้ยุ่ที่ทำงาน ( แบบคืออะไร ไม่คิดจะบอกอะไรเราเลยหรอ) ละก้เงียบคะ จนดึกๆเกือบ 4 ทุ่มเราก้ทักไปหาเค้าอีกรอบ เค้าบอกว่า>>มีกินเลี้ยงปิดไตรมาส ( อะไรของเทออออ คือเราเข้าใจนะว่าเค้าคงยุ่ง มีประชุม แต่ไม่บอกอะไรเราเลย ) ตี 3 คะ เค้ามาหาเราที่ห้อง ตอนนั้นเราก้นอนแล้วคะ อ่ะ...เค้าก้ไปอาบน้ำมานอน กลิ่นเหล้าแรงมากเราเลยเอาหมอนมาบังหน้าเค้าคะ ละเค้าก้หลับไม่มีการสนทนาอะไรเลย.....
- 6 โมงเช้า เค้าตื่นมาแต่งตัวกลับบ้านคะ ไม่พูด ไม่บอกอะไรเราซักคำ เรางงคะ ไม่เข้าใจมากๆ ยอมรับว่าเมื่อคืนงอลคะ คือไม่ไหวแล้วคะ ไม่คุยมา 3-4 วัน วันนี้มาทำแบบนี้อีก เลยทักไปถามเค้าคะ ว่าเปนอะไร คือไม่โอเคกับเราหรอ ...คำตอบที่ได้มันเจ็บมาก
>>>> เค้าบอกเราว่า : อยากหยุดแล้ว เหมือนไลฟ์สไลต์เราไม่เหมือนกัน เค้าชอบคนที่พัฒนาตัวเองเรื่อย ไม่ใช่ตน comfort zone เหมือนเรา คือคนที่เหมือนเค้าอ่ะคะที่เค้าชอบ คือเราเข้าไปในช่วงที่เค้าไม่มีคัย ทำให้เค้าไม่โดดเดี่ยว เค้าก้ขอบคุณ แต่เค้าตอบแทนเราตงนี้ไม่ได้ ตอนนี้เค้าไม่ได้รุ้สึกอะไรกับเราแล้ว มันว่างเปล่า เค้าไม่ได้คิดว่าเราจะเสียใจมั้ย มันถึงเวลาที่ต้องตัดออกจากกันแล้ว เค้าไม่ได้ชอบในสิ่งที่เราเปน คือความรุ้สึกเค้าตอนนี้มันหมดแล้ว
>>>> เรา : ร้องไห้จร้าา เหมือนบ้าไปเลยอ่ะ มีแต่คำว่าทำไม เพราะอะไรเต็มไปหมด ทำไมเค้าถึงทำร้ายเราได้ขนาดนี้ ที่ผ่านมาเราก้ดีกับเค้าๆก้ดีกับเรามาตลอด คือวันนั้นเราทำงานนะ แต่ไม่ไหวแล้วอ่ะ เลยออกมาเคลียกับเค้าๆก้บอกแบบเดิมคะ คือความรุ้สึกมันหมดแล้ว มันเปนเหมือนเดิมไม่ได้แล้วจิงๆ ละเค้าก้ block เรา ตัดเราออกจากทุกทางคะ แม้แต่ความเปนเพื่อนก้ไม่มี วันนี้เราก้ยังเสียใจและไม่เข้าใจคะ ว่าเราทำดีกับเค้ามาตลอด อาจจะมีงอลมั่ง แต่ทำไมเค้าถึงทำร้ายจิตใจเราได้ขนาดนี้ หรือที่ผ่านมาเราแค่เปนที่พึ่งทางใจให้เค้า พอเค้าหายดีไม่ต้องมีเราแล้วก้ได้ เค้าก้กลับไปยุ่ในโลกส่วนตัวของเค้าที่ไม่ต้องมัคัย คือเราไม่เข้าใจคะว่า คนๆนึงจะทำร้ายเราได้ขนาดนี้เลยหรอ
•••• ตอนนี้ก้ยังเสียใจยุ่คะ กลับคำว่าทำไม เพราะอะไร หรือตอนนั้นเราควรเชื่อที่ทุกคนเตือน ••••
เค้าไม่ดีหรือเราไม่ดี ??
- เหตุการณ์มันเริ่มจากเราทำงานที่เดียวกันคะ คนที่เราคุยด้วยนี้ เค้าเปนช่างภาพคะ เรารุ้สึกว่าชอบเค้าจากตัวตนของเค้า เวลาเหนเค้าทำงาน ถ่ายรูป เวลายุ่ที่ทำงานก้มีทักเค้าแค่รู้สึกว่ามันถึงเวลาที่ควรจะต้องตัดออกจากกันแล้วอ่ะๆกันบ้างตามประสาเพื่อนร่วมงาน วันนึงเค้าแอดไลน์ แอดเฟสเรามาคร้าา ตอนนั้นดีใจมาก คิดว่าหรือเค้าก้ชอบเราเหมือนกัน เราจะขอข้ามไปช่วงที่เปนจุดเริ่มต้นของจุดจบเลยนะคะ...
เราก้มีแชทคุยไลน์กันมาเรื่อยๆคะ เหมือนที่บอกเค้าเปนคนโลกส่วนตัวสูงมากกก พอมาช่วงนึงเพื่อนร่วมงานไม่โอเคกับนิสัยของเค้า เพราะเค้าชอบพูดจาเหมือนข่มคนอื่น พูดกับคนอื่นด้วยคำพูดที่ไม่ค่อยดี (ที่ทำงานเราจะเปน ผญ เกือบทั้งหมด) เช่น เรียกคนอื่นว่าอิด_ก ถ้าเปน ผญ ที่สนิทกันเรียกเราว่าบางคนมันก้เฉยๆนะ แต่เค้าเปน ผช.ไง แต่เราทำงานคนละแผนกกับเค้า เลยได้แต่นั่งดูห่างๆ เพราะไม่มีคัยรุ้ด้วยว่าเราคุยกัน
พอมาถึงช่วงที่ทุกคนเริ่มไม่โอเคกับเค้ามากๆ คือด้วยนิสัยของเค้ามั้ง เวลาทำงานคือต้องทำเปนทีม แต่เค้ามักทำตัวว่า เออ.. กูเก่งสุดนะ เนี่ยพวกต้องเชื่อกู พอนึกออกมั้ยคะ คนประเภทนี้อ่ะ 555 นั่นแหละคะ ทุกคนก้เลยไม่อยากคุยกับเค้า เวลาทำงานก้เหมือนเลี่ยงๆให้คนอื่นทำแทนเค้า อ้อ.. (เค้าเคยเปนโรคซึมเศร้ามาก่อนนะ)เวลายุ่ที่ทำงานเค้าจะใส่หูฟังตลอดเหมือนอยากยุ่ในโลกของตัวเองและไม่อยากให้คัยเข้าไป เราก้อึดอัดนะที่แบบทุกคนแบนเค้า แต่ด้วยเรื่องงาน เราก้พูดอะไรไม่ได้ พอเลิกงานเราก้จะมาเจอกันคะ เราก้ถามเค้านะว่าวันนี้โอเคป่าว เหมือนให้กำลังใจเค้า อะไรแบบนี้ แล้วมันก้มาถึงตอนที่มีคนรุ้ว่าเราคุยกันคะ คือเวลาไปไหน กินข้าว ดูหนัง ช่วงนั้นบ่อยมาก ก้ไม่ได้ปิดหรือแอบคัย เลยมีคนเหน ...เพื่อนๆพี่ๆที่ทำงานเค้าเลยมาถามเราคะ ว่าคุยกันหรอ เรา้บอกว่า “ ใช่” คือตอนนั้นเราคิดว่าเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมันก้คนละเรื่องกันนะ แต่คนที่ทำงานไม่อยากให้เราคบกับเค้าด้วยนิสัยของเค้าคะ แต่เราก้ไม่เชื่อเลือกที่จะคบเค้า แล้วก้เริ่มรุ้สึกว่าตัวเองถูกแบนจากทุกคนเพราะ ผช คนนี้ ก้จิตตกไปช่วงนีงเลยนะ เวลาทำงานเราก้จะไม่พูดกับคัย พอกลับมาก้จะมาคุยกับเค้าคะ เหมือนให้กำลังใจกันและกัน คือตอนนั้นเราคิดว่าเราชอบเค้า ก้ไม่ได้ทำผิดอะไรหนิ เวลายุ่กับเราเค้าก้เปน ผช ที่น่ารักคนนึง เรายุ่หอพักคะ เค้ายุ่บ้าน ช่วงที่แย่ๆเค้าก้จะมายุ่เปนเพื่อนเราคะ
ละเค้าก้ลาออกคะ ด้วยเรื่องที่เล่าๆมาด้วย เราก้ช่วยหางานใหม่ให้เค้านะ จนได้งาน แต่ทุกคนที่ทำงานก้ยังไม่โอเคกับเรานะที่คบเค้า ช่วงนั้นความรุ้สึกเราก้แย่เลยนะ ก้คือรีบทำงานรีบกลับมาหาเค้า มันดีนะช่วงนี้เหมือนเราเข้าใจกัน ยุ่ข้างๆกันในวันที่แย่ เค้าตามใจเราทุกอย่าง อยากไปกินข้าว ดูหนัง ช้อปปิ้ง พาไปหมด เราเลยรุ้สึกว่าคนนี้แหละที่จะยุ่เคียงข้างเรา (เปนแบบนี้ประมาณ 2 เดือนได้ )
>>>> จากที่พรำ่เพ้อมายาวนาน 555 จุดพีคมันมาถึงแล้วคะ
- หลังจากเราก้รุ้สึกนะว่าเค้าเปลี่ยนไป แต่ก้ไม่ได้อะไรคิดว่าเค้าคงเครียดกับเรื่องงานใหม่ เค้าก้ยังมาหาเราเหมือนเดิมคะ แต่น้อยขึ้น คุยกันก้เริ่มน้อยขึ้น มีวันนึงคะเค้าบอกว่าไปทำงาน ตจว 2 วันนะ แต่...ก่อนวันไปเค้าเงียบหายไปทั้งวันคะ ปกติเราจะไม่โทรหรือตามเค้ายุ่แล้ว เราก้มีแชทไปถามว่าเออ กินข้าวยังอะไรแบบนี้ เค้าก้อ่านนะ แต่ไม่ตอบ เกือบๆ 5 ทุ่ม เค้าก้มาหาเราที่ห้อง บอกว่าไปกินข้าวกับที่ทำงานมา...เฮ้ยเราก้แบบ บอกกันซักคำก้ไม่มีแบบหายไปทั้งวัน เราก้มีงอลๆคะ เราขี้งอลอันนี้ยอมรับ ละเค้าก้กลับบ้านไปเก็บของไป ตจว พุ่งนี้...(งงแมะ รอทั้งวัน 555 )
- ละเค้าก้ไป ตจว คะ 2 วันนี้คือไม่ได้คุยกันเลย เค้าไม่มีทักมาหาเราเลย เราก้ไม่กล้าทักไป กลัวไปกวนเวลาทำงานเค้า ( ก่อนหน้านี้คือคุยกันตลอด ค่อยเปนห่วง เปนใยเรา ) พอวันที่ 3 ก้เงียบคะ ซึ่งเราก้คิดว่าเค้ากลับมาแล้วป่าว บ่ายๆไม่ไหวแล้วโว้ยยยยย เลยทักไปหาเค้าคะ ว่ากลับวันไหน เค้าบอกว่า >> กลับมาแล้วตั้งแต่คืนวันที่ 2 ตอนนี้ยุ่ที่ทำงาน ( แบบคืออะไร ไม่คิดจะบอกอะไรเราเลยหรอ) ละก้เงียบคะ จนดึกๆเกือบ 4 ทุ่มเราก้ทักไปหาเค้าอีกรอบ เค้าบอกว่า>>มีกินเลี้ยงปิดไตรมาส ( อะไรของเทออออ คือเราเข้าใจนะว่าเค้าคงยุ่ง มีประชุม แต่ไม่บอกอะไรเราเลย ) ตี 3 คะ เค้ามาหาเราที่ห้อง ตอนนั้นเราก้นอนแล้วคะ อ่ะ...เค้าก้ไปอาบน้ำมานอน กลิ่นเหล้าแรงมากเราเลยเอาหมอนมาบังหน้าเค้าคะ ละเค้าก้หลับไม่มีการสนทนาอะไรเลย.....
- 6 โมงเช้า เค้าตื่นมาแต่งตัวกลับบ้านคะ ไม่พูด ไม่บอกอะไรเราซักคำ เรางงคะ ไม่เข้าใจมากๆ ยอมรับว่าเมื่อคืนงอลคะ คือไม่ไหวแล้วคะ ไม่คุยมา 3-4 วัน วันนี้มาทำแบบนี้อีก เลยทักไปถามเค้าคะ ว่าเปนอะไร คือไม่โอเคกับเราหรอ ...คำตอบที่ได้มันเจ็บมาก
>>>> เค้าบอกเราว่า : อยากหยุดแล้ว เหมือนไลฟ์สไลต์เราไม่เหมือนกัน เค้าชอบคนที่พัฒนาตัวเองเรื่อย ไม่ใช่ตน comfort zone เหมือนเรา คือคนที่เหมือนเค้าอ่ะคะที่เค้าชอบ คือเราเข้าไปในช่วงที่เค้าไม่มีคัย ทำให้เค้าไม่โดดเดี่ยว เค้าก้ขอบคุณ แต่เค้าตอบแทนเราตงนี้ไม่ได้ ตอนนี้เค้าไม่ได้รุ้สึกอะไรกับเราแล้ว มันว่างเปล่า เค้าไม่ได้คิดว่าเราจะเสียใจมั้ย มันถึงเวลาที่ต้องตัดออกจากกันแล้ว เค้าไม่ได้ชอบในสิ่งที่เราเปน คือความรุ้สึกเค้าตอนนี้มันหมดแล้ว
>>>> เรา : ร้องไห้จร้าา เหมือนบ้าไปเลยอ่ะ มีแต่คำว่าทำไม เพราะอะไรเต็มไปหมด ทำไมเค้าถึงทำร้ายเราได้ขนาดนี้ ที่ผ่านมาเราก้ดีกับเค้าๆก้ดีกับเรามาตลอด คือวันนั้นเราทำงานนะ แต่ไม่ไหวแล้วอ่ะ เลยออกมาเคลียกับเค้าๆก้บอกแบบเดิมคะ คือความรุ้สึกมันหมดแล้ว มันเปนเหมือนเดิมไม่ได้แล้วจิงๆ ละเค้าก้ block เรา ตัดเราออกจากทุกทางคะ แม้แต่ความเปนเพื่อนก้ไม่มี วันนี้เราก้ยังเสียใจและไม่เข้าใจคะ ว่าเราทำดีกับเค้ามาตลอด อาจจะมีงอลมั่ง แต่ทำไมเค้าถึงทำร้ายจิตใจเราได้ขนาดนี้ หรือที่ผ่านมาเราแค่เปนที่พึ่งทางใจให้เค้า พอเค้าหายดีไม่ต้องมีเราแล้วก้ได้ เค้าก้กลับไปยุ่ในโลกส่วนตัวของเค้าที่ไม่ต้องมัคัย คือเราไม่เข้าใจคะว่า คนๆนึงจะทำร้ายเราได้ขนาดนี้เลยหรอ
•••• ตอนนี้ก้ยังเสียใจยุ่คะ กลับคำว่าทำไม เพราะอะไร หรือตอนนั้นเราควรเชื่อที่ทุกคนเตือน ••••