............ไกลรัง

เตือนครั้งสุดท้าย....ให้โอกาส.....เจ้าหนีไป....ก็ตอนนี้! . . . ...อย่าหวั่นไหว ไยพี่เอ่ย คล้ายคำขู่ เจ้าจะหนี หรือไม่นะ...หรี่ตาดู โอ้พธู ไม่ขัดข้อง ถ้าต้องการ หากเจ้าหนี พี่คงตาม ทุกเส้นทาง แม้แหว

วิหคผกโผหมู่................อรุณสู่ธรณินทร์ กู่รับขยับบิน..................ปีกวาดวงลงขึ้นพลอย บ่ายหน้าหาอาหาร............สุขสำราญผ่านเมฆลอย ลับหลังลารังคล้อย...........จวบสายัณห์กลับหันเบน ลัดเลาะเห

ตะวันละลาลับ จะสลับ ณ เวหา พริ้วคลายพระพายพา สุขะเพลินมโนรมย์ พาราสว่างแสง จะแสดงประกายสม แสงส่องสว่างชม ก็ระยับตระการตา ดุจดาวประดับดิน อุระรินเสน่หา เคียงข้างสุกัลยา ระยะชิดสนิททรวง ยามรัตติกาลชิ

เอื้องเอื้องดอย คอยคอยใคร ใยใยเจ้า หงอยหงอยเหงา เศร้าเศร้าหมอง ร้องร้องไห้ จรจรจัด พลัดพลัดพราก จากจากใคร หมกหมกไหม้ ใคร่ใคร่ครุ่น ขุ่นขุ่นเคือง ล่วงล่วงเดือน เคลื่อนเคลื่อนคลาย หายหายหม่น ผลิผลิพ้น

http://www.youtube.com/watch?v=gcuaxBe5eJ8 แสนถวิล เทวษไห้ โหยหา ลับสองแก่นตา ลาร้าง ไปหนไหน ฤาอ้ายหลบ เ้ร้นกาย สิ้นสายใย ลืมแพรสไบ ยามอ้ายปาน หวานเพลงพิณ แพรผืนน้อย ชุ่มฉ่ำ ด้วยน้ำตา รอยถวิลหา รอ

ดวงใจ โศกเศร้าหมอง เมื่อข้ามอง ไม่เห็นเจ้า เรียนรู้ ความว่างเปล่า มืดมิดเงา ล้อมรอบกาย แม้หลับ ก็ฝันหา ล่องวิญญา หล้าเดียวดาย โลกร้าง ไร้ความหมาย ยามขาดเจ้า เศร้ารำพึง อยากฟัง สักคำเสียง กระแอมเพียง