รวบรวมวาทะ อ. ดังตฤณ :[18] : เติมพลังใจ
หายนะของชีวิตไม่ใช่การตายแล้วสาบสูญ แต่เป็นการอยู่อย่างสูญเปล่า
การรู้ตัวว่ายังมีชีวิต ไม่ใช่เรื่องน่าดีใจ ความภูมิใจในการมีชีวิตต่างหากที่ใช่
อยู่อย่างไร้ค่าเพราะไม่หาเรื่องน่าภูมิใจให้ตัวเองทำ
แม้คุณจะยังไม่พบหลักฐานว่าชีวิตมีค่า แต่ศรัทธาในคุณค่าของชีวิจจะทำให้คุณมีแก่ใจใช้ชีวิตอย่างดี
จนกระทั่งกลายเป็นชีวิตดีๆควรค่าแก่การเกิดมา
ราคาค่าตัว เกิดจากอุปาทานของคนอื่น คุณค่าของตัวเองเกิดจากรรมดีที่สั่งสม
โลกจะเปลี่ยนแปลงไปนิดหนึ่งในทันทีที่คุณแตกต่างไปจากเดิม
ถ่างตาให้กว้างสุด ยังอาจเห็นไม่ชัดเท่าเปิดใจแค่ครึ่งเดียว
ถ้าแม้แต่ตาที่ใสสว่างยังมองไม่เห็นขั้นปัจจุบันแล้วใจที่มืดบอดจะเห็นขั้นต่อไปได้อย่างไร
คนเลือกเส้นทาง หนทางพิสูจน์คน
อนาคตของคุณมีโอกาสเกิดขึ้นตามคำทำนายน้อยกว่าเกิดขึ้นตามการทำเอง
กรรมไม่มีเส้นสายให้เล่น มีแต่เส้นทางให้สร้งเองเดินเอง
จะเชื่อ หรือคิดฝันเกี่ยวกับความสำเร็จอย่างไรก็ได้ แต่คุณจะไม่มีทางประสบความสำเร็จเลย หากไม่ลงมือทำจริงในสิ่งที่ตัวเองรักจะทำให้สำเร็จ
มนุษย์จะรู้จักตัวเอง ผ่านการลองทำสิ่งที่สมัครใจ ไม่ใช่การถูกบังคับให้ทำ หรือมีแรงจูงใจเป็นรายได้
ปล่อยโอกาสที่ผ่านมาให้หายไปเฉยๆนั้นน่าเสียดาย แต่ทำลายโอกาสที่มีอยู่ น่าเสียดายกว่า
ส่วนการไม่พยายามสร้างโอกาสขึ้นมา เลยนับว่าน่าเสียดายที่สุด
เอาแต่ฝันคือเด็ก ทำฝันให้เป็นจริงคือวัยรุ่น รับผิดชอบความจริงที่เกิดขึ้นคือผู้ใหญ่
ชอบใจ ทุ่มเท เก่งกาจ ฟังดูเป็นจริงและน่าภูมิใจกว่า เกิดมาแล้วเก่งกาจเยอะ
คนจะก้าวไปเป็นหมายเลขหนึ่ง เขาไม่วอกแวกเรื่องแพ้คนอื่น แต่มุ่งเอาชนะตนเองก่อน เพราะชนะคนอื่นวันนี้ เราอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้
แต่ถ้าชนะตัวเอง เราดีขึ้นกว่าเมื่อวานแน่นอน
อย่าเกลียดตัวเองในตอนเช้า ให้เกลียดตัวเองตอนดึก หลังจากทั้งวัน ยังไม่ทำอะไรน่ารักซักเรื่อง
ขี้เกียจลุกจากที่นอน เท่ากบขี้เกียจลุกขึ้นมาพบกับความสำเร็จ
ชีวิตดีๆ ไม่ควรมีแต่ลมหายใจ ทุกลมหายใจควรมีเป้าหมายในชีวิตอยู่ด้วย
ทางเลือกเป็นร้อยไม่เห็นเรียกว่าอากาศ ต้องเห็นถึงจะเรียกว่าโอกาส
ความจริงคือชีวิตทั้งชีวิต คือโอกาสมีตัวเลือก มีทางออก มีประตูเป็นพันๆร้อยๆในแต่ละวัน
แต่คนเราเคยชินที่จะก้มหน้าก้มตามองพื้นในระยะใกล และเรียกร้องให้ประตูทางออกมาวางให้เลือกต่อหน้าต่อตา
ขอแค่ตั้งใจมองไปรอบๆ มองจริงๆ รอบจริงๆ
ทุกวันจะเต็มไปด้วยแสงสว่างและโอกาสดีๆทั้งทางโลกและทางธรรม
ขั้นตอนที่ยากที่สุดในการทำเรื่องยากให้สำเร็จ คือการตัดสินใจลงมือทำ
วิธีทำชีวิตให้ดีที่สุดคือจัดการกับวันนี้ ก่อนวางแผนถึงวันหน้าไม่ใช่เอาแต่พะวงกับวันหน้า ก่อนจัดการกับวันนี้
วางแผนไปข้างหน้า เรียกว่าใช้ชีวิตอย่างมีเป้าหมาย กังวลไปล่วงหน้าเรียกว่าจมอยู่กับชีวิตที่สูญเปล่า
ถ้าชีวิตบีบให้ตกต่ำ อย่ายอมเป็นก้อนหินตกน้ำ แต่จงเป็นตะวันตกดินที่สิ้นแสงเพื่อขึ้นฉายในอีกฟากฟ้าหนึ่ง
ในช่วงเวลาท้อแท้ ตัวคุณจะหนัก จนหาใครในโลกแข็งแรงพอจะฉุดให้ลุกขึ้นมาไม่ได้
ทางเดียวคือคุณต้องออกแรงลุกขึ้นมาเอง
ก่อนยอมแพ้ ขอให้ถามใจตัวเองว่า หมดน้ำยาแล้วจริงๆหรือ เชื่อเถอะ ส่วนลึกจะตอบว่า "ยังไม่ยอมแพ้"
จงเติบโตจากความผิดพลาด จงเฉลียวฉลาดจากความผิดหวัง ไม่สำคัญว่าจะล้มเหลวมากี่ครั้ง
แต่สำคัญว่า จะใช้ความล้มเหลวให้เป็นประโยชน์ได้กี่หน
การเอาแต่นึกถึงความผิดพลาดคือความโง่ การหมั่นระลึกถึงต้นเหตุของความผิดพลาดคือความฉลาด
เมื่อแก้ไขข้อผิดพลาดสำเร็จ ข้อผิดพลาดจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จในชีวิตคุณ
ทุกคนเกลียดความผิดพลาด อยากหันหน้าออกห่างหรือวิ่งหนีไปให้ไกล
เกิดอะไรผิดพลาดขึ้นมาไม่อยากมีใครรับไว้ มีแต่คนอยากโยนให้คนอื่น
ความจริงก็คือ ข้อผิดพลาดหรือความผิดพลั้ง เป็นสิ่งที่ท้าทายความสามารถให้ตั้งสติทบทวน
เป็นด่านฝึกกำลังกายกำลังใจ เป็นบทเรียนให้รอบคอบ และเป็นอะไรต่อมิอะไรอีกหลายๆอย่าง
ซึ่งล้วนแต่เป็นองค์ประกอบของคนที่เขาประสบความสำเร็จกัน จึงกล่าวได้ว่า ถ้าเกิดความผิดพลด
แล้วไม่อยากยอมรับ ไม่อยากแก้ไข ความผิดพลาดนั้นก็เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในความล้มเหลวของชีวิตแล้ว
ความฝืนพยายามที่สูญเปล่า ต่างกับความเพียรพยายามอย่างฉลาด
ตรงวิธีเห็นข้อผิดพลาด และความเต็มใจแก้ไขข้อผิดพลาด
- ยังมีต่อ ไว้มมาต่อใหม่ -
กระทู้เตือนใจตนเอง มีคนส่งลิ้งหลังไมค์มาให้ อยากปักเอาไว้ให้ตัวเองอ่านเวลาที่รู้สึกอยากโพสเรื่องไร้สาระอีก
หายนะของชีวิตไม่ใช่การตายแล้วสาบสูญ แต่เป็นการอยู่อย่างสูญเปล่า
การรู้ตัวว่ายังมีชีวิต ไม่ใช่เรื่องน่าดีใจ ความภูมิใจในการมีชีวิตต่างหากที่ใช่
อยู่อย่างไร้ค่าเพราะไม่หาเรื่องน่าภูมิใจให้ตัวเองทำ
แม้คุณจะยังไม่พบหลักฐานว่าชีวิตมีค่า แต่ศรัทธาในคุณค่าของชีวิจจะทำให้คุณมีแก่ใจใช้ชีวิตอย่างดี
จนกระทั่งกลายเป็นชีวิตดีๆควรค่าแก่การเกิดมา
ราคาค่าตัว เกิดจากอุปาทานของคนอื่น คุณค่าของตัวเองเกิดจากรรมดีที่สั่งสม
โลกจะเปลี่ยนแปลงไปนิดหนึ่งในทันทีที่คุณแตกต่างไปจากเดิม
ถ่างตาให้กว้างสุด ยังอาจเห็นไม่ชัดเท่าเปิดใจแค่ครึ่งเดียว
ถ้าแม้แต่ตาที่ใสสว่างยังมองไม่เห็นขั้นปัจจุบันแล้วใจที่มืดบอดจะเห็นขั้นต่อไปได้อย่างไร
คนเลือกเส้นทาง หนทางพิสูจน์คน
อนาคตของคุณมีโอกาสเกิดขึ้นตามคำทำนายน้อยกว่าเกิดขึ้นตามการทำเอง
กรรมไม่มีเส้นสายให้เล่น มีแต่เส้นทางให้สร้งเองเดินเอง
จะเชื่อ หรือคิดฝันเกี่ยวกับความสำเร็จอย่างไรก็ได้ แต่คุณจะไม่มีทางประสบความสำเร็จเลย หากไม่ลงมือทำจริงในสิ่งที่ตัวเองรักจะทำให้สำเร็จ
มนุษย์จะรู้จักตัวเอง ผ่านการลองทำสิ่งที่สมัครใจ ไม่ใช่การถูกบังคับให้ทำ หรือมีแรงจูงใจเป็นรายได้
ปล่อยโอกาสที่ผ่านมาให้หายไปเฉยๆนั้นน่าเสียดาย แต่ทำลายโอกาสที่มีอยู่ น่าเสียดายกว่า
ส่วนการไม่พยายามสร้างโอกาสขึ้นมา เลยนับว่าน่าเสียดายที่สุด
เอาแต่ฝันคือเด็ก ทำฝันให้เป็นจริงคือวัยรุ่น รับผิดชอบความจริงที่เกิดขึ้นคือผู้ใหญ่
ชอบใจ ทุ่มเท เก่งกาจ ฟังดูเป็นจริงและน่าภูมิใจกว่า เกิดมาแล้วเก่งกาจเยอะ
คนจะก้าวไปเป็นหมายเลขหนึ่ง เขาไม่วอกแวกเรื่องแพ้คนอื่น แต่มุ่งเอาชนะตนเองก่อน เพราะชนะคนอื่นวันนี้ เราอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้
แต่ถ้าชนะตัวเอง เราดีขึ้นกว่าเมื่อวานแน่นอน
อย่าเกลียดตัวเองในตอนเช้า ให้เกลียดตัวเองตอนดึก หลังจากทั้งวัน ยังไม่ทำอะไรน่ารักซักเรื่อง
ขี้เกียจลุกจากที่นอน เท่ากบขี้เกียจลุกขึ้นมาพบกับความสำเร็จ
ชีวิตดีๆ ไม่ควรมีแต่ลมหายใจ ทุกลมหายใจควรมีเป้าหมายในชีวิตอยู่ด้วย
ทางเลือกเป็นร้อยไม่เห็นเรียกว่าอากาศ ต้องเห็นถึงจะเรียกว่าโอกาส
ความจริงคือชีวิตทั้งชีวิต คือโอกาสมีตัวเลือก มีทางออก มีประตูเป็นพันๆร้อยๆในแต่ละวัน
แต่คนเราเคยชินที่จะก้มหน้าก้มตามองพื้นในระยะใกล และเรียกร้องให้ประตูทางออกมาวางให้เลือกต่อหน้าต่อตา
ขอแค่ตั้งใจมองไปรอบๆ มองจริงๆ รอบจริงๆ
ทุกวันจะเต็มไปด้วยแสงสว่างและโอกาสดีๆทั้งทางโลกและทางธรรม
ขั้นตอนที่ยากที่สุดในการทำเรื่องยากให้สำเร็จ คือการตัดสินใจลงมือทำ
วิธีทำชีวิตให้ดีที่สุดคือจัดการกับวันนี้ ก่อนวางแผนถึงวันหน้าไม่ใช่เอาแต่พะวงกับวันหน้า ก่อนจัดการกับวันนี้
วางแผนไปข้างหน้า เรียกว่าใช้ชีวิตอย่างมีเป้าหมาย กังวลไปล่วงหน้าเรียกว่าจมอยู่กับชีวิตที่สูญเปล่า
ถ้าชีวิตบีบให้ตกต่ำ อย่ายอมเป็นก้อนหินตกน้ำ แต่จงเป็นตะวันตกดินที่สิ้นแสงเพื่อขึ้นฉายในอีกฟากฟ้าหนึ่ง
ในช่วงเวลาท้อแท้ ตัวคุณจะหนัก จนหาใครในโลกแข็งแรงพอจะฉุดให้ลุกขึ้นมาไม่ได้
ทางเดียวคือคุณต้องออกแรงลุกขึ้นมาเอง
ก่อนยอมแพ้ ขอให้ถามใจตัวเองว่า หมดน้ำยาแล้วจริงๆหรือ เชื่อเถอะ ส่วนลึกจะตอบว่า "ยังไม่ยอมแพ้"
จงเติบโตจากความผิดพลาด จงเฉลียวฉลาดจากความผิดหวัง ไม่สำคัญว่าจะล้มเหลวมากี่ครั้ง
แต่สำคัญว่า จะใช้ความล้มเหลวให้เป็นประโยชน์ได้กี่หน
การเอาแต่นึกถึงความผิดพลาดคือความโง่ การหมั่นระลึกถึงต้นเหตุของความผิดพลาดคือความฉลาด
เมื่อแก้ไขข้อผิดพลาดสำเร็จ ข้อผิดพลาดจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จในชีวิตคุณ
ทุกคนเกลียดความผิดพลาด อยากหันหน้าออกห่างหรือวิ่งหนีไปให้ไกล
เกิดอะไรผิดพลาดขึ้นมาไม่อยากมีใครรับไว้ มีแต่คนอยากโยนให้คนอื่น
ความจริงก็คือ ข้อผิดพลาดหรือความผิดพลั้ง เป็นสิ่งที่ท้าทายความสามารถให้ตั้งสติทบทวน
เป็นด่านฝึกกำลังกายกำลังใจ เป็นบทเรียนให้รอบคอบ และเป็นอะไรต่อมิอะไรอีกหลายๆอย่าง
ซึ่งล้วนแต่เป็นองค์ประกอบของคนที่เขาประสบความสำเร็จกัน จึงกล่าวได้ว่า ถ้าเกิดความผิดพลด
แล้วไม่อยากยอมรับ ไม่อยากแก้ไข ความผิดพลาดนั้นก็เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในความล้มเหลวของชีวิตแล้ว
ความฝืนพยายามที่สูญเปล่า ต่างกับความเพียรพยายามอย่างฉลาด
ตรงวิธีเห็นข้อผิดพลาด และความเต็มใจแก้ไขข้อผิดพลาด
- ยังมีต่อ ไว้มมาต่อใหม่ -