love at first sight.
นี่คือประสบการณ์น่ารักๆที่ปะปนความเศร้าที่เกิดขึ้นกับเรา 😋
.... คือเราเป็นเด็กฝึกงานที่สนง.ที่นึง ในวันที่เราเจอพี่เค้าเราเหลือเวลาฝึกงานอีกแค่1อาทิตย์สุดท้าย วันนั้นประมาณสายๆเราจะไปซื้อของกินที่มีรถขายของเข้ามาขายใน สนง. เราก็ไปสดุดตากับผู้ชายคนนึง ถือแฟ้มเอกสารอะไรสักอย่างมา แต่งตัวเหมือนนักศึกษาใส่เสื้อแขนยาวสีส้มที่คาดว่าจะเป็นเสื้อสถาบันของเค้า(ไปคิดเอาเองนะว่าม.ไหนที่มีสีประจำเป็นสีแสด55555) เค้ากำลังเดินสวนเรามา เราก็มองตาเค้าก็ก็มองเรากลับ ตอนนั้นแหละมันเหมือนในนิยายมากๆ โลกของเราหยุดหมุนเพลงรักแรกพบขึ้นมาในหัวทันที (รักแรกพบแท้จริงเป็นอย่างไร เพราะเธอ.. ใช่หรือไม่ ต่างจากใครที่ฉันเป็น)
แล้วเราก็เดินผ่านกันไป ใจเรายังเต้นตึกๆๆ คิดในใจ เด็กฝึกงานคนนี้น่ารักจังไปเม้าท์กับเพื่อนๆที่ฝึกงานด้วยกัน เราทำงานอยู่ชั้น2 ส่วนพี่เค้าทำงานอยู่ชั้นล่างซึ่งนั่งข้างๆกับเพื่อนของเรา วันนั้นคอมที่เราทำงานเป็นอะไรก็ไม่รู้ เปิดไม่ติด พี่ที่อยู่แผนกเราเลนไปตามพี่คนนี้มาเพราะพี่เขาเรียนทางนี้ พอพี่เขาขึ้นเข้ามาในห้องเราเท่านั้นแหละ ใจเรายิ่งเต้นแรง หน้าแดง เขินมากๆ เพื่อนเราคนนึงเลยพูดว่าเสื้อพี่เขาสวยจังเลย พี่ที่แผนกเราเลยแซวพูดว่า ชอบเสื้อพี่เค้าก็ขอพี่เค้าสิจ้ะหนู เราเลยพูดว่า "ขอได้มั้ยคะ? ขอเป็นแฟนหนะคะ" 5555555 ทั้งพูดทั้งเขินหน้าแดงหูแดง พี่เค้าก็หันหน้ามายิ้มให้เรา5555 พอตอนเที่ยงพี่เขาไปกินข้าวกลับมา เราเลยร้องพูดไปว่า"พี่คะระวังหลุม.. หลุมรักหนูหนะคะ" 5555 วันนั้นเนี้ยยิ้มทั้งวันเลย มาตอนบ่ายพี่เค้ามาพูดเรื่องงานกับพี่ที่แผนกของเรา เราเลยเล่นมุขหยอดพี่เค้าว่า "พี่คะที่บ้านมีแก้วเยอะมั้ยคะ พี่เค้าตอบเราว่าไม่เยอะ55555 เราเลยพูดว่างื้ออพี่ตามมุขหนูหน่อยสิ5555 พี่เขาเลยพูดว่าเอ้าหรอออ555" วันต่อไปก็แอบดีใจว่าจะได้เจอพี่เขา แต่ไม่!!!!! พี่เขาไปทำโปรเจคจบที่จังหวัดที่พี่เขาเรียน เราเลยหงอยเลย5555 แล้วเพื่อนเราที่นั่งทำงานข้างๆพี่เค้าก็มาบอกเราว่าพี่เค้าชื่ออะไร แต่ยังไม่รู้นามสกุล และพี่เขาอายุ27ปี ซึ่งห่างกับเราเกือบ10ปี แต่เราก็ไม่ได้อะไรเพราะเราเป็นคนชอบคนอายุมากกว่า เพราะคนมีอายุดูเป็นผู้ใหญ่และน่าจะคุมเราอยู่555 เราพยายามหาFacebook.พี่เขา หายังไงก็หาไม่เจอ แต่เราก็หาไปเรื่อยๆ พี่ที่แผนกเราก็ชอบเราหาเต็มที่5555 พอพี่เขากลับมาเราเลยไปถามพี่เขาว่า พี่คะFacbookพี่ชื่ออะไรอ่ะ หนูรู้แค่ชื่อไม่รู้นามสกุลพี่ หนูก็หาไม่เจอดิ พี่เขาตอบเรามาว่า "ถ้าอยากได้ก็พยายามหาเองดิ" โอ้ยเราเขินมาก แต่อะไรไม่รู้ทำให้เราเดินไปข้างฝาผนังห้องเรา มันมีชื่อแต่ละคนที่ต้องเฝ้าเวรกลางคืน ซึ่งเราเจอชื่อพี่เค้าและนามสกุล5555555โชคเข้าข้างเรามากเลย555 แอดไปเลยจ้ารอไรร แต่พี่เค้ายังไม่รับ พอตอนเที่ยงเราเจอพี่เค้าเราเลยพูดว่าพี่รับแอดหนูหน่อยสิ นะนะนะ ชื่อหนูชื่อเดียวกับน้องสาวพี่นั้นแหละ(ไปแอบส่องมาแล้วจ้า555) พี่เค้าเลยพูดว่ารู้ได้ไงง? เราก็ตอบไปว่า ก็หนูเก่งไง5555 เราก็เพ้อๆไปเต็มFacebookโพสคำคมความรักบ้างละ ช่วงin love ก็จะประมาณนี้555 ตอนบ่ายพี่เขามาคุยงานที่ห้องเรา เราเขินมากไม่กล้าเล่นมุข พี่เขาเดินออกไปแล้วถอยหลังกลับเข้ามาว่า "เพ้ออะไรเต็มเฟสอ่ะ" ก็หัวเราะแล้วเดินออกไป ทิ้งเราไว้กับความเขิน55555 พี่ที่แผนกก็แซวกันใหญ่ แน่เวลาที่เราทักFacebookพี่เขาไปดูเหมือนพี่เขาไม่อยากจะตอบ เราก็คิดว่าเราทำให้พี่เขาอึดอัดหรือเปล่านะ เรารู้สึกแย่มากๆนะที่ทำให้คนคนนึงอึดอัด แต่เราก็พอเข้าใจนะว่าเราก็ไม่ใช่คนสวยเราก็อ้วนมากอีกตั่งหาก จะมีใครมาชอบคนแบบเราหละ แล้ววันที่เราฝึกงานเสร็จก็มาถึง เราซื้อเสื้อเชิ้ตตัวนึงสีน้ำตาลเขียนโน็ตแปะไว้ในถุงประมาณว่า "เดี๋ยวก็ไม่เจอกันแล้วหนูเลยซื้อเสื้อให้เวลาพี่ใส่จะได้คิดถึงหนู ยินดีกับพี่บัณฑิตคนใหม่ด้วยนะคะ" แล้วเราก็เอาไปห้อยไว้กระจกข้างรถพี่เค้า เราก็รอลุ้นๆว่าถ้าพี่เขาเห็นจะเป็นยังไง แล้วพี่เขาก็โพสในFacebookว่า"เอ๊ะ มายังไงหว่า แต่ก็ขอบคุณครับ พร้อมเบลอชื่อของเราด้วย" ก็มีคนไปเม้นต่างๆนาๆ แล้วพี่เขาก็ทักFacebook.เรามาว่า ขอบคุณสำหรับเสื้อน่ะครับ แต่พี่เขาใส่ไม่ได้ พี่เขาใส่M แต่เราซื้อXL. แต่ตอนที่เราเลือกอะเสื้อมันไม่ได้ตัวใหญ่นะ เราเลยเอาไซส์นี้ ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้เราไม่เคยเห็นพี่เขาใส่เสื้อที่เราซื้อให้เลย พี่ที่แปนกเลยพูดปลอบใจว่าพี่เขาใส่ไม่ได้หรือเปล่า. เวลาผ่านไปเรายังคงได้มาทำงานช่วยที่สนง.อยู่เรื่อยๆเวลาว่าง ก็มีซื้อขนมไปไว้รถพี่เขาบ้าง5555 ชอบนะทำแล้วมีความสุขดี แต่ไม่รู้ว่าคนที่ได้จะมีความสุขหรือเปล่าหรือเขาอึดอัดกันแน่ เราก็พอรู้แหละว่าพี่เขาคงไม่ได้คิดอะไรกับเราหรอกเพราะอาจจะเด็กเกินไปสำหรับเขาเขาคงไม่ค่อยเชื่อหรอกมั่งว่าเราชอบเพราะเราก็ยังเด็กอยู่เขาอาจจะคิดว่าเราเล่นๆมั่ง อันนี้ในมุมของเรานะ แต่เราอยากจะบอกพี่เขานะว่าเราไม่ได้ล้อเล่น เรารู้สึกแย่มากๆเวลาพี่เขาเหมือนไม่อยากจะคุยกับเราในแชท แต่ตอนเจอตัวจริงพี่เขาก็โอเคนะ มีแต่ตอนคุยในแชทนี้แหละ มันเลยทำให้เรากลัว กลัวว่าพี่เขาจะอึดอัด
แต่ถ้าหากพี่เขามาอ่านกระทู้นี้ พี่เขาคงรู้แน่นอนว่าเป็นพี่เขา ถ้าพี่เจอหนูก็อยากบอกพี่นะว่าหนูชอบพี่ พี่เป็นคนที่ทำให้หนูอยากเริ้มเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อพี่และเพื่อตัวหนูเอง พี่เป็นแรงบันดาลใจที่ดีมากสำหรับหนู ความรู้สึกดีดีหนูมีให้พี่เสมอ เพราะพี่ไม่เคยทำท่าทีว่ารังเกียจหนูหรือพี่อาจจะทำตอนลับหลังหนูก็ไม่รู้ แต่อยากจะบอกพี่นะคะว่าหนูชอบพี่ ชอบที่พี่ไม่เหมือนใคร อาจจะกินแอลเก่งไปบ้างแต่ไม่ใช่ประเด็นเลย5555 (T)
#เป็นยังไงบ้างเรื่องของเรา ตอนนี้ก็ยังเจอพี่เขาบ้างเพราะเราต้องไปช่วยงานที่สนง.อยู่
#คิดยังไงกับlove at first sight. ของเรามาคอมเม้นกันหน่อยเด้อเผื่อเพื่อนๆมีประสบการณ์เหมือนเราคนหัวอกเดียวกัน 5555555
love at first sight. หรือ รักแรกพบ
นี่คือประสบการณ์น่ารักๆที่ปะปนความเศร้าที่เกิดขึ้นกับเรา 😋
.... คือเราเป็นเด็กฝึกงานที่สนง.ที่นึง ในวันที่เราเจอพี่เค้าเราเหลือเวลาฝึกงานอีกแค่1อาทิตย์สุดท้าย วันนั้นประมาณสายๆเราจะไปซื้อของกินที่มีรถขายของเข้ามาขายใน สนง. เราก็ไปสดุดตากับผู้ชายคนนึง ถือแฟ้มเอกสารอะไรสักอย่างมา แต่งตัวเหมือนนักศึกษาใส่เสื้อแขนยาวสีส้มที่คาดว่าจะเป็นเสื้อสถาบันของเค้า(ไปคิดเอาเองนะว่าม.ไหนที่มีสีประจำเป็นสีแสด55555) เค้ากำลังเดินสวนเรามา เราก็มองตาเค้าก็ก็มองเรากลับ ตอนนั้นแหละมันเหมือนในนิยายมากๆ โลกของเราหยุดหมุนเพลงรักแรกพบขึ้นมาในหัวทันที (รักแรกพบแท้จริงเป็นอย่างไร เพราะเธอ.. ใช่หรือไม่ ต่างจากใครที่ฉันเป็น)
แล้วเราก็เดินผ่านกันไป ใจเรายังเต้นตึกๆๆ คิดในใจ เด็กฝึกงานคนนี้น่ารักจังไปเม้าท์กับเพื่อนๆที่ฝึกงานด้วยกัน เราทำงานอยู่ชั้น2 ส่วนพี่เค้าทำงานอยู่ชั้นล่างซึ่งนั่งข้างๆกับเพื่อนของเรา วันนั้นคอมที่เราทำงานเป็นอะไรก็ไม่รู้ เปิดไม่ติด พี่ที่อยู่แผนกเราเลนไปตามพี่คนนี้มาเพราะพี่เขาเรียนทางนี้ พอพี่เขาขึ้นเข้ามาในห้องเราเท่านั้นแหละ ใจเรายิ่งเต้นแรง หน้าแดง เขินมากๆ เพื่อนเราคนนึงเลยพูดว่าเสื้อพี่เขาสวยจังเลย พี่ที่แผนกเราเลยแซวพูดว่า ชอบเสื้อพี่เค้าก็ขอพี่เค้าสิจ้ะหนู เราเลยพูดว่า "ขอได้มั้ยคะ? ขอเป็นแฟนหนะคะ" 5555555 ทั้งพูดทั้งเขินหน้าแดงหูแดง พี่เค้าก็หันหน้ามายิ้มให้เรา5555 พอตอนเที่ยงพี่เขาไปกินข้าวกลับมา เราเลยร้องพูดไปว่า"พี่คะระวังหลุม.. หลุมรักหนูหนะคะ" 5555 วันนั้นเนี้ยยิ้มทั้งวันเลย มาตอนบ่ายพี่เค้ามาพูดเรื่องงานกับพี่ที่แผนกของเรา เราเลยเล่นมุขหยอดพี่เค้าว่า "พี่คะที่บ้านมีแก้วเยอะมั้ยคะ พี่เค้าตอบเราว่าไม่เยอะ55555 เราเลยพูดว่างื้ออพี่ตามมุขหนูหน่อยสิ5555 พี่เขาเลยพูดว่าเอ้าหรอออ555" วันต่อไปก็แอบดีใจว่าจะได้เจอพี่เขา แต่ไม่!!!!! พี่เขาไปทำโปรเจคจบที่จังหวัดที่พี่เขาเรียน เราเลยหงอยเลย5555 แล้วเพื่อนเราที่นั่งทำงานข้างๆพี่เค้าก็มาบอกเราว่าพี่เค้าชื่ออะไร แต่ยังไม่รู้นามสกุล และพี่เขาอายุ27ปี ซึ่งห่างกับเราเกือบ10ปี แต่เราก็ไม่ได้อะไรเพราะเราเป็นคนชอบคนอายุมากกว่า เพราะคนมีอายุดูเป็นผู้ใหญ่และน่าจะคุมเราอยู่555 เราพยายามหาFacebook.พี่เขา หายังไงก็หาไม่เจอ แต่เราก็หาไปเรื่อยๆ พี่ที่แผนกเราก็ชอบเราหาเต็มที่5555 พอพี่เขากลับมาเราเลยไปถามพี่เขาว่า พี่คะFacbookพี่ชื่ออะไรอ่ะ หนูรู้แค่ชื่อไม่รู้นามสกุลพี่ หนูก็หาไม่เจอดิ พี่เขาตอบเรามาว่า "ถ้าอยากได้ก็พยายามหาเองดิ" โอ้ยเราเขินมาก แต่อะไรไม่รู้ทำให้เราเดินไปข้างฝาผนังห้องเรา มันมีชื่อแต่ละคนที่ต้องเฝ้าเวรกลางคืน ซึ่งเราเจอชื่อพี่เค้าและนามสกุล5555555โชคเข้าข้างเรามากเลย555 แอดไปเลยจ้ารอไรร แต่พี่เค้ายังไม่รับ พอตอนเที่ยงเราเจอพี่เค้าเราเลยพูดว่าพี่รับแอดหนูหน่อยสิ นะนะนะ ชื่อหนูชื่อเดียวกับน้องสาวพี่นั้นแหละ(ไปแอบส่องมาแล้วจ้า555) พี่เค้าเลยพูดว่ารู้ได้ไงง? เราก็ตอบไปว่า ก็หนูเก่งไง5555 เราก็เพ้อๆไปเต็มFacebookโพสคำคมความรักบ้างละ ช่วงin love ก็จะประมาณนี้555 ตอนบ่ายพี่เขามาคุยงานที่ห้องเรา เราเขินมากไม่กล้าเล่นมุข พี่เขาเดินออกไปแล้วถอยหลังกลับเข้ามาว่า "เพ้ออะไรเต็มเฟสอ่ะ" ก็หัวเราะแล้วเดินออกไป ทิ้งเราไว้กับความเขิน55555 พี่ที่แผนกก็แซวกันใหญ่ แน่เวลาที่เราทักFacebookพี่เขาไปดูเหมือนพี่เขาไม่อยากจะตอบ เราก็คิดว่าเราทำให้พี่เขาอึดอัดหรือเปล่านะ เรารู้สึกแย่มากๆนะที่ทำให้คนคนนึงอึดอัด แต่เราก็พอเข้าใจนะว่าเราก็ไม่ใช่คนสวยเราก็อ้วนมากอีกตั่งหาก จะมีใครมาชอบคนแบบเราหละ แล้ววันที่เราฝึกงานเสร็จก็มาถึง เราซื้อเสื้อเชิ้ตตัวนึงสีน้ำตาลเขียนโน็ตแปะไว้ในถุงประมาณว่า "เดี๋ยวก็ไม่เจอกันแล้วหนูเลยซื้อเสื้อให้เวลาพี่ใส่จะได้คิดถึงหนู ยินดีกับพี่บัณฑิตคนใหม่ด้วยนะคะ" แล้วเราก็เอาไปห้อยไว้กระจกข้างรถพี่เค้า เราก็รอลุ้นๆว่าถ้าพี่เขาเห็นจะเป็นยังไง แล้วพี่เขาก็โพสในFacebookว่า"เอ๊ะ มายังไงหว่า แต่ก็ขอบคุณครับ พร้อมเบลอชื่อของเราด้วย" ก็มีคนไปเม้นต่างๆนาๆ แล้วพี่เขาก็ทักFacebook.เรามาว่า ขอบคุณสำหรับเสื้อน่ะครับ แต่พี่เขาใส่ไม่ได้ พี่เขาใส่M แต่เราซื้อXL. แต่ตอนที่เราเลือกอะเสื้อมันไม่ได้ตัวใหญ่นะ เราเลยเอาไซส์นี้ ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้เราไม่เคยเห็นพี่เขาใส่เสื้อที่เราซื้อให้เลย พี่ที่แปนกเลยพูดปลอบใจว่าพี่เขาใส่ไม่ได้หรือเปล่า. เวลาผ่านไปเรายังคงได้มาทำงานช่วยที่สนง.อยู่เรื่อยๆเวลาว่าง ก็มีซื้อขนมไปไว้รถพี่เขาบ้าง5555 ชอบนะทำแล้วมีความสุขดี แต่ไม่รู้ว่าคนที่ได้จะมีความสุขหรือเปล่าหรือเขาอึดอัดกันแน่ เราก็พอรู้แหละว่าพี่เขาคงไม่ได้คิดอะไรกับเราหรอกเพราะอาจจะเด็กเกินไปสำหรับเขาเขาคงไม่ค่อยเชื่อหรอกมั่งว่าเราชอบเพราะเราก็ยังเด็กอยู่เขาอาจจะคิดว่าเราเล่นๆมั่ง อันนี้ในมุมของเรานะ แต่เราอยากจะบอกพี่เขานะว่าเราไม่ได้ล้อเล่น เรารู้สึกแย่มากๆเวลาพี่เขาเหมือนไม่อยากจะคุยกับเราในแชท แต่ตอนเจอตัวจริงพี่เขาก็โอเคนะ มีแต่ตอนคุยในแชทนี้แหละ มันเลยทำให้เรากลัว กลัวว่าพี่เขาจะอึดอัด
แต่ถ้าหากพี่เขามาอ่านกระทู้นี้ พี่เขาคงรู้แน่นอนว่าเป็นพี่เขา ถ้าพี่เจอหนูก็อยากบอกพี่นะว่าหนูชอบพี่ พี่เป็นคนที่ทำให้หนูอยากเริ้มเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อพี่และเพื่อตัวหนูเอง พี่เป็นแรงบันดาลใจที่ดีมากสำหรับหนู ความรู้สึกดีดีหนูมีให้พี่เสมอ เพราะพี่ไม่เคยทำท่าทีว่ารังเกียจหนูหรือพี่อาจจะทำตอนลับหลังหนูก็ไม่รู้ แต่อยากจะบอกพี่นะคะว่าหนูชอบพี่ ชอบที่พี่ไม่เหมือนใคร อาจจะกินแอลเก่งไปบ้างแต่ไม่ใช่ประเด็นเลย5555 (T)
#เป็นยังไงบ้างเรื่องของเรา ตอนนี้ก็ยังเจอพี่เขาบ้างเพราะเราต้องไปช่วยงานที่สนง.อยู่
#คิดยังไงกับlove at first sight. ของเรามาคอมเม้นกันหน่อยเด้อเผื่อเพื่อนๆมีประสบการณ์เหมือนเราคนหัวอกเดียวกัน 5555555