ปกติผมไม่ค่อยได้ไปตามงานอีเวนต์ต่าง ๆ ที่น้อง ๆ ไปออกเท่าไร เพราะติดงาน แต่เท่าที่ผมเคยไปมา เป็นงานที่ผมประทับใจในการจัดงานที่สุด
อย่างผมเคยไปดูที่งานท่องเที่ยวไทยที่สวนลุมฯ รู้สึกได้ถึงความแออัดยัดเยียด แถมยังให้ยืนดู ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เมื่อยหรืออะไร แต่ผมเตี้ย ทำใหเโดนคนที่สูงกว่าบังหมด จะใช้ขาตั้งกล้องสูง ๆ ก็เกรงใจ
หรือในงานสงกรานต์ที่คิงเพาเวอร์ ซอยรางน้ำ ผมไปไม่ทัน เพราะดันเริ่มเล่นเร็วกว่าเวลาที่ระบุไว้ ไปถึงก็เจอมวลมหาโอตะบังจนหมด
จนมาเมื่อวาน ผมได้ไปงานสหกรุ๊ปแฟร์ รู้สึกชอบการจัดการการเข้าชมในงานนั้นมาก
คือคนที่ไปถึงก็จะต้องลงชื่อ รับสติ๊กเกอร์คิวแปะที่หน้าอก ซึ่งคนที่มีสติ๊กเกอร์คือจะได้มีที่นั่งซึ่งมีทั้งหมด 500 ที่นั่ง และมีการออกกฎชัดเจนว่าใครที่ลุกขึ้นยืนระหว่างการแสดงจะถูกเชิญออก ซึ่งคนที่อยากยืนก็จะมีที่สำหรับยืนโดยเฉพาะ
ที่ชอบอีกอย่างก็คือเขาจะปล่อยคนเข้าชมทีละ 50 คน และห้ามวิ่ง ห้ามแย่งกัน รู้สึกเป็นการชม BNK48 ที่รู้สึกเบียดเสียดยัดเยียดน้อยที่สุดที่เคยไปมา
มินิคอนเสิร์ต BNK48 งานสหกรุ๊ปแฟร์ งานที่ผมประทับใจเรื่องการจัดการที่สุด
อย่างผมเคยไปดูที่งานท่องเที่ยวไทยที่สวนลุมฯ รู้สึกได้ถึงความแออัดยัดเยียด แถมยังให้ยืนดู ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เมื่อยหรืออะไร แต่ผมเตี้ย ทำใหเโดนคนที่สูงกว่าบังหมด จะใช้ขาตั้งกล้องสูง ๆ ก็เกรงใจ
หรือในงานสงกรานต์ที่คิงเพาเวอร์ ซอยรางน้ำ ผมไปไม่ทัน เพราะดันเริ่มเล่นเร็วกว่าเวลาที่ระบุไว้ ไปถึงก็เจอมวลมหาโอตะบังจนหมด
จนมาเมื่อวาน ผมได้ไปงานสหกรุ๊ปแฟร์ รู้สึกชอบการจัดการการเข้าชมในงานนั้นมาก
คือคนที่ไปถึงก็จะต้องลงชื่อ รับสติ๊กเกอร์คิวแปะที่หน้าอก ซึ่งคนที่มีสติ๊กเกอร์คือจะได้มีที่นั่งซึ่งมีทั้งหมด 500 ที่นั่ง และมีการออกกฎชัดเจนว่าใครที่ลุกขึ้นยืนระหว่างการแสดงจะถูกเชิญออก ซึ่งคนที่อยากยืนก็จะมีที่สำหรับยืนโดยเฉพาะ
ที่ชอบอีกอย่างก็คือเขาจะปล่อยคนเข้าชมทีละ 50 คน และห้ามวิ่ง ห้ามแย่งกัน รู้สึกเป็นการชม BNK48 ที่รู้สึกเบียดเสียดยัดเยียดน้อยที่สุดที่เคยไปมา