เรื่องมีอยู่ว่า วันก่อนเรากับเพื่อนนั่งถกกันเรื่องประเด็นเด็ก12คนกับโค้ชที่ติดอยู่ในถ้ำหลวง จนมาถึงเรื่องฝนตก เริ่มแรกเพื่อนเราบอกว่าทุกคนทำกรรมมาร่วมกัน เลยซวยกันหมด แล้วผีบังทำให้ออกไม่ได้ ที่ฝนตกเพราะเด็กๆกับโค้ชไปลบหลู่ทำให้ออกมาไม่ได้ แต่เราแย้งไปว่าที่ฝนตกเพราะความชื้นบนที่สูงกับแรงกดอากาศตรงนั้นมันไม่เหมือนกับบนพื้นธรรมดา ทำให้มวลอากาศมันไปรวมกันตรงนั้นเลยเป็นอุปสรรคต่อจนท.

       ผลคือเพื่อนด่ากลับมาค่ะ ว่าเราไปลบหลู่เจ้าที่ คนไม่เคยเจอมันไม่รู้หรอก เราก็บอกไปคทะว่าเราไม่ได้ลบหลู่ แต่ตอนนี้ควรเอาวิทยาศาสตร์เป็นหลักมากกว่าไสยศาสตร์ สุดท้ายก็โดนด่าอยู่ดีค่ะ ว่าไม่เชื่อเต้าป่าเจ้าเขา เจอเองเดี๋ยวก็โดนดี

      ขี้เกียจเถียงเลยเงียบใส่ค่ะ เราไม่ได้ลบหลู่ แต่อยากอิงวิทยาศาสตร์เป็นหลักก็ไม่ได้หรอ? นี่มัน2018แล้วนะ เรากับเพื่อนก็เป็นเด็กยุคใหม่ที่ควรจะมีทัศนคติที่เจริญหรือก้าวหน้ามากกว่านี้อะ ไม่ใช่มาหมกมุ่นอยู่แค่เจ้าป่าเจ้าเขา (อายุแค่17เอง โตไปจะหนักขนาดไหน)

       เราเชื่อในหลักพุทธศาสนาค่ะ แต่ไม่เชื่อไสยศาสตร์ ถ้าเจ้าป่าเจ้าเขามีจริงก็ไม่รู้ว่าจะกักตัวเด็กไปทำไม เพราะทำไปก็เหมือนทำบาป ไม่มีเทวดาที่ไหนอยากทำบาปให้ตนเองหรอก ส่วนเรื่องฟ้าฝนก็ตามที่บอกอ่ะค่ะ ว่ามันอธิบายได้ เรื่องความเชื่อเข้าใจว่าบังคับใครไม่ได้ แต่ก็อยากอยากให้เชื่อจนปิดหูปิดตาไม่ยอมรับความจริง เราไม่รู้ว่าผู้ใหญ่สมัยนี้ตะคิดมั้ยว่าจริงๆเด็กยุคนี้ยังมีความเชื่อเรื่องผีสาง และบางคนเป็นแบบเพื่อนเราคนนี้ ทั้งๆที่สภาพแวดล้อมคืออยู่กรุงเทพ ความเจริญทางวัตถุไม่ได้ช่วยอะไรจริงๆเลยหรอคะ?