เริ่มเลยนะคะ เรื่องก็คือว่า 2 ปีก่อนเราเคยคุยกับทอมคนนึงค่ะ ทอมคนนี้อายุมากกว่าเรา 2 ปี ตอนนั้นเขาเข้ามาจีบ เราก็คุยๆกันไปสักพัก มันก็โอเคหลายๆอย่าง แต่มันดันไม่โอเคตรงที่อยู่ดีๆเขาก็ไม่เหมือนเดิม จนสุดท้ายเราถามเขา เขาบอกเรามาว่า 'ขอโทษนะ เรายังคิดถึงแฟนเก่าอยู่' เราเจ็บและเสียใจมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ สุดท้ายก็ปล่อยไปแต่เราขอเป็นพี่น้องกับเขา หลังจากนั้นมาสักแปปนึง เขาก็ทักเรามาอีก บอกเชิงว่าคิดถึง ใช่ค่ะ เราก็ยังชอบเขาอยู่ แต่เขาตอบเราบ้างไม่ตอบเราบ้าง เราเลยทำใจไว้บ้างว่าคงไม่โอเคแล้วล่ะ แล้วเราก็คุยๆหยุดๆแบบนี้มาสักพักจนเรารู้สึกว่าเป็นเหมือนของเล่นของเขามากเกินไป เราเจ็บมากตอนนั้นเราคงไม่อยากกลับไปแบบนั้นแล้ว เราเลยค่อยๆถอยออกมาจากเขาค่ะ
แต่จากนั้นไม่นานเราก็มารู้ทีหลังจากปากเขาว่าเขาเคยทำแบบนี้กับคนอื่นมาอีก 20 กว่าคน เพราะตอนนั้นเขาคิดว่า เขาเจ็บมากเลยอยากให้คนอื่นมาเจ็บด้วย เขาเลยทำแบบนี้กับคนอื่นรวมทั้งเราค่ะ แต่เราผลกระทบน้อยสุด
จน 2 ปีต่อมา เป็นช่วงที่เราไม่มีใครค่ะและค่อนข้างเหงามากเพราะด้วยเรื่องที่ทำให้ปวดใจหลายๆด้าน เราเลยดราม่าลงเน็ต เขามาเห็นบ่อยๆขึ้น เขาเลยทักมาถามว่า โอเครึเปล่า ดูเครียดๆ เราก็ปรึกษา ระบายเรื่องราวต่างๆที่เจอว่าตอนนี้เหนื่อยไม่โอเคไรงี้ค่ะ ซึ่งมันทำให้เราสบายใจขึ้นมากจากตอนแรกที่เกือบสติแตก พอปรึกษาอะไรเสร็จ เราก็คุยกันต่อยาวเลยค่ะ เขามีท่าทีที่โตขึ้น แต่บางอย่างมันก็ยังเหมือนเดิม ทุกอย่างมันไวมากค่ะ เราคุยกันจนเริ่มเหมือนคนคุยกันอีกครั้ง แต่ใจเรามันยังไม่ไปกับเขานะคะ เพราะเขายังทำกำกวม ไม่ชัดเจน เราไม่ไว้ใจเขาเลยค่ะ พอคุยกันสักพัก เขาก็บอกว่า พี่มันเxี้ยอ่ะ อย่ากลับมานะ เราก็เลยถามกลับว่า ทำไม เขาก็เล่ารายละเอียดให้ฟังค่ะ ความจริงทั้งหมดที่ไม่เคยรู้ เขาบอกว่ามีแฟนอยู่แล้ว คบกันมาปีนึงแล้ว แต่รู้สึกไม่โอเคเพราะทะเลาะกันจนเลิกมาแล้วครั้งนึง(ด้วยเหตุผลว่าแฟนไปคุยกับคนคุยเก่า) แต่มีเหตุผลทำให้ต้องกลับมาคบกัน พอกลับมาคบมันก็ไม่เหมือนเดิม ทะเลาะกันทุกวัน ไม่มีความสุขเลย อีกฝ่ายก็อยากจะเลิก ตัวเขาก็อยากจะเลิก แต่เลิกไม่ได้เพราะมีปัญหาที่ยังตึงรั้งกันไว้อยู่ทำให้เลิกไม่ได้ ด้วยความเหงาเขาเลยเลือกทักเรา และตัวแฟนเขาก็ยังคงคุยกับคนคุยเก่าอยู่ ตอนนี้เรื่องก็เลยกลายเป็นว่า เราคุยกับเขาที่มีแฟน แต่อยากเลิกกันทั้งสองฝ่าย ตอนนี้เราก็คุยกับเขาอยู่ค่ะ แค่คุยแก้เหงากันไปเฉยๆ เหมือนคนเหงามาคุยกัน ซึ่งเราก็ไม่ได้คิดจะกลับไปอยู่แล้วค่ะ เฉยๆกับเขาแล้ว แต่ที่เราเลือกคุยเพราะเขาดูไม่โอเคมากๆเลยค่ะ เราว่าเราสติแตกแล้ว แต่เขากลับดูเหนื่อยจนเหมือนไร้วิญญาณเลยค่ะ ตอบก็นิ่งๆแตกต่างจาก 2 ปีที่แล้วมาก เราค่อนข้างสงสารเขาอยู่ค่ะ ถึงอีกใจจะบอกว่ามันก็สมควรแล้วเพราะเขาทำร้ายคนมาเยอะ แต่พอเห็นสภาพแล้วอดช่วยไม่ได้ค่ะ (เสริมนิดนะคะ เขากับแฟนเขาอายุห่างกันพอสมควรค่ะ ทำให้ไม่ได้อยู่ด้วยกันแฟนเขาเป็นรุ่นพี่ค่ะ)
เราไม่แน่ใจว่าเราทำถูกรึเปล่าที่ทำแบบนี้ มันสมควรมั้ยที่จะยังคุยอยู่ เราควรคุยต่อดีมั้ยคะหรือยังไงดี
ถ้าเจอแบบนี้ เราควรคุยต่อมั้ยคะ
แต่จากนั้นไม่นานเราก็มารู้ทีหลังจากปากเขาว่าเขาเคยทำแบบนี้กับคนอื่นมาอีก 20 กว่าคน เพราะตอนนั้นเขาคิดว่า เขาเจ็บมากเลยอยากให้คนอื่นมาเจ็บด้วย เขาเลยทำแบบนี้กับคนอื่นรวมทั้งเราค่ะ แต่เราผลกระทบน้อยสุด
จน 2 ปีต่อมา เป็นช่วงที่เราไม่มีใครค่ะและค่อนข้างเหงามากเพราะด้วยเรื่องที่ทำให้ปวดใจหลายๆด้าน เราเลยดราม่าลงเน็ต เขามาเห็นบ่อยๆขึ้น เขาเลยทักมาถามว่า โอเครึเปล่า ดูเครียดๆ เราก็ปรึกษา ระบายเรื่องราวต่างๆที่เจอว่าตอนนี้เหนื่อยไม่โอเคไรงี้ค่ะ ซึ่งมันทำให้เราสบายใจขึ้นมากจากตอนแรกที่เกือบสติแตก พอปรึกษาอะไรเสร็จ เราก็คุยกันต่อยาวเลยค่ะ เขามีท่าทีที่โตขึ้น แต่บางอย่างมันก็ยังเหมือนเดิม ทุกอย่างมันไวมากค่ะ เราคุยกันจนเริ่มเหมือนคนคุยกันอีกครั้ง แต่ใจเรามันยังไม่ไปกับเขานะคะ เพราะเขายังทำกำกวม ไม่ชัดเจน เราไม่ไว้ใจเขาเลยค่ะ พอคุยกันสักพัก เขาก็บอกว่า พี่มันเxี้ยอ่ะ อย่ากลับมานะ เราก็เลยถามกลับว่า ทำไม เขาก็เล่ารายละเอียดให้ฟังค่ะ ความจริงทั้งหมดที่ไม่เคยรู้ เขาบอกว่ามีแฟนอยู่แล้ว คบกันมาปีนึงแล้ว แต่รู้สึกไม่โอเคเพราะทะเลาะกันจนเลิกมาแล้วครั้งนึง(ด้วยเหตุผลว่าแฟนไปคุยกับคนคุยเก่า) แต่มีเหตุผลทำให้ต้องกลับมาคบกัน พอกลับมาคบมันก็ไม่เหมือนเดิม ทะเลาะกันทุกวัน ไม่มีความสุขเลย อีกฝ่ายก็อยากจะเลิก ตัวเขาก็อยากจะเลิก แต่เลิกไม่ได้เพราะมีปัญหาที่ยังตึงรั้งกันไว้อยู่ทำให้เลิกไม่ได้ ด้วยความเหงาเขาเลยเลือกทักเรา และตัวแฟนเขาก็ยังคงคุยกับคนคุยเก่าอยู่ ตอนนี้เรื่องก็เลยกลายเป็นว่า เราคุยกับเขาที่มีแฟน แต่อยากเลิกกันทั้งสองฝ่าย ตอนนี้เราก็คุยกับเขาอยู่ค่ะ แค่คุยแก้เหงากันไปเฉยๆ เหมือนคนเหงามาคุยกัน ซึ่งเราก็ไม่ได้คิดจะกลับไปอยู่แล้วค่ะ เฉยๆกับเขาแล้ว แต่ที่เราเลือกคุยเพราะเขาดูไม่โอเคมากๆเลยค่ะ เราว่าเราสติแตกแล้ว แต่เขากลับดูเหนื่อยจนเหมือนไร้วิญญาณเลยค่ะ ตอบก็นิ่งๆแตกต่างจาก 2 ปีที่แล้วมาก เราค่อนข้างสงสารเขาอยู่ค่ะ ถึงอีกใจจะบอกว่ามันก็สมควรแล้วเพราะเขาทำร้ายคนมาเยอะ แต่พอเห็นสภาพแล้วอดช่วยไม่ได้ค่ะ (เสริมนิดนะคะ เขากับแฟนเขาอายุห่างกันพอสมควรค่ะ ทำให้ไม่ได้อยู่ด้วยกันแฟนเขาเป็นรุ่นพี่ค่ะ)
เราไม่แน่ใจว่าเราทำถูกรึเปล่าที่ทำแบบนี้ มันสมควรมั้ยที่จะยังคุยอยู่ เราควรคุยต่อดีมั้ยคะหรือยังไงดี