สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของดิฉันนะคะ ถ้ายาวไปหน่อยก็ขออภัยด้วย
ดิฉันเลี้ยงดูหลานชายไว้ เพราะพ่อแม่ของเขาประสบอุบัติเหตุทั้งคู่ ตั้งแต่เขาอายุได้ 3 ขวบ คือเลี้ยงเหมือนลูกก็ได้ เพราะดิฉันไม่ได้แต่งงาน (คือพูดให้ตรงๆ คือดิฉันเป็นเลสเบี้ยนค่ะ) ตอนนี้เขาอายุ 14 ปี ส่วนดิฉันรุ่น 40 แล้ว
ทุกอย่างก็ผ่านมาได้ราบรื่นดีพอสมควร เหมือนแม่เลี้ยงเดี่ยว เขารู้มาตลอดว่าดิฉันเป็นอาของเขา เพราะตอนที่พ่อแม่เสียชีวิตเขาจำความได้รางๆแล้ว ดิฉันก็ไม่ให้เขาเรียกว่าแม่ ให้เรียกอามาตั้งแต่ต้น
เรื่องมันเริ่มอึดอัด เมื่อดิฉันรู้สึกว่า พอเขาเป็นวัยรุ่น เขาเริ่มมองดิฉันแบบแปลกๆ คือมองดิฉันเหมือนมนุษย์ผู้หญิงคนหนึ่ง (เขาไม่รู้รสนิยมทางเพศของดิฉัน) บ้านเราอยู่เป็นบ้านจัดสรรสองชั้น อยู่กันเป็นส่วนสัด เขานอนในห้องนอนชั้นล่าง ดิฉันอยู่ชั้นบน เป็นอาณาเขตของกันและกัน ตั้งแต่เขา 10 ขวบ คือเรื่องนี้ดิฉันก็คิดไว้แล้วว่าพอเขาเป็นวัยรุ่นมันจะเริ่มมีปัญหาบางอย่าง
ครั้งหนึ่งดิฉันจับได้ว่าเขาแอบเอาชุดชั้นในไปเล่น (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเข้าใจอยู่ แต่ก็เริ่มไม่โอเคแล้ว แก้ปัญหาให้ตัวเองคือใส่กุญแจห้องนอน และซักชุดชั้นในตากไว้ในระเบียงห้อง ตั้งแต่รู้เรื่องนี้ ดิฉันก็ระวังตัวมากขึ้น แต่งตัวมิดชิดทุกครั้งที่อยู่ที่บ้าน (คือก่อนหน้านี้สักปีสองปี ก็มีบ้างที่ดิฉันทำตัวสบายๆ นิดหน่อยเวลาอยู่บ้าน ไม่ใส่เสื้อชั้นในบ้าง หรือใส่เสื้อกล้ามบ้าง คือตอนนั้นเขายังเด็กน้อยๆ จริงๆ)
แต่เมื่อค่ำเมื่อวาน เขากลับจากโรงเรียน นั่งดูทีวีรอจนดิฉันกลับจากทำงาน ยังไม่เข้าห้องนอน แล้วเขาก็มาบอกฉันว่ามีเรื่องอยากปรึกษา ดิฉันก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไร แต่เรื่องที่เขาอยากปรึกษา คือเรื่องที่เขากังวลใจเรื่องอวัยวะเพศของเขาไม่เหมือนเพื่อน คือหัวไม่เปิด เขาบอกว่าทำอย่างไรดี ถ้าไปขลิบจะเจ็บไหม หรือถ้าจะพยายามเปิดเองจะเปิดอย่างไร ดิฉันก็รู้แล้วว่าไม่ค่อยปกติแล้ว ก็เลยแนะนำไปประมาณว่า ฉันไม่รู้ แต่ถ้าอยากไปขลิบก็จะหาหมอหาอะไรให้และพาไป
แล้วเขาก็ทำในสิ่งที่ดิฉันคาดไม่ถึง คือ เขาเปิดอวัยวะของเขา ในสภาพเต็มที่ ให้ดิฉันดู เหมือนเขาเตรียมไว้แล้ว เพราะเขาใส่แต่กางเกงฟุตบอลไม่มีกางเกงใน (เหมือนพร้อมจะรอเปิด ว่างั้น)
ตั้งแต่ประถมหนึ่ง ดิฉันก็สอนให้เขาอาบน้ำเอง และไม่ให้เห็นอวัยวะของสงวนกันอีก นี่ไม่ใช่เรื่องปกติ
ในตอนนั้น ดิฉันรับมือได้เพียงแต่ทำหน้าเรียบๆ ว่าไม่รู้ ไม่เคยเห็นของผู้ชายที่ไหนมากมายนัก แล้วทำเป็นไม่สนใจอีก เดินขึ้นชั้นสองที่เป็นอาณาเขตของดิฉันเลย และจนตอนนี้ ดิฉันก็ยังไม่ได้ลงไปข้างล่างอีกเลย และภาพนั้นก็ยังติดตาอยู่
รู้อยู่ว่าคำแนะนำคือไม่ควรอยู่ด้วยกันอีก ควรให้หลานแยกบ้านไป แต่ในความเป็นจริง คือ เขาไม่มีญาติพี่น้องที่พอจะพาไปดูแลได้เลย บ้านดิฉันมีฉันกับพี่ชายที่เสียชีวิต พ่อของเขาเท่านั้น ส่วนญาติข้างแม่ ก็ฐานะไม่ดีนักและทำงานหนัก (ค้าขายตลาดนัดแบบเร่) การเอาไปฝากดูแล แม้จะออกค่าใช้จ่ายให้ ก็ยังเป็นภาระให้พวกเขาอยู่ดี นอกนั้นก็มีตายายและย่าวัย 70 ขึ้นไปที่ก็ยากที่จะดูแลเหมือนกัน
ดิฉันคิดวิธีการแก้ปัญหายังไม่ออก แต่ด้วยข้อจำกัดตามนี้ ใครมีไอเดียอะไรไหมคะ ปัญหาเฉพาะหน้า คือจากนี้ ดิฉันจะทำเป็นเหมือนเรื่องเมื่อวานไม่ได้เกิดขึ้น แต่หลังจากนี้ถ้ามีอีก ดิฉันควรรับมืออย่างไรดี
ขอบคุณค่ะ
เริ่มรู้สึกว่าถูกล่วงละเมิด จากหลานชายที่เลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก
ดิฉันเลี้ยงดูหลานชายไว้ เพราะพ่อแม่ของเขาประสบอุบัติเหตุทั้งคู่ ตั้งแต่เขาอายุได้ 3 ขวบ คือเลี้ยงเหมือนลูกก็ได้ เพราะดิฉันไม่ได้แต่งงาน (คือพูดให้ตรงๆ คือดิฉันเป็นเลสเบี้ยนค่ะ) ตอนนี้เขาอายุ 14 ปี ส่วนดิฉันรุ่น 40 แล้ว
ทุกอย่างก็ผ่านมาได้ราบรื่นดีพอสมควร เหมือนแม่เลี้ยงเดี่ยว เขารู้มาตลอดว่าดิฉันเป็นอาของเขา เพราะตอนที่พ่อแม่เสียชีวิตเขาจำความได้รางๆแล้ว ดิฉันก็ไม่ให้เขาเรียกว่าแม่ ให้เรียกอามาตั้งแต่ต้น
เรื่องมันเริ่มอึดอัด เมื่อดิฉันรู้สึกว่า พอเขาเป็นวัยรุ่น เขาเริ่มมองดิฉันแบบแปลกๆ คือมองดิฉันเหมือนมนุษย์ผู้หญิงคนหนึ่ง (เขาไม่รู้รสนิยมทางเพศของดิฉัน) บ้านเราอยู่เป็นบ้านจัดสรรสองชั้น อยู่กันเป็นส่วนสัด เขานอนในห้องนอนชั้นล่าง ดิฉันอยู่ชั้นบน เป็นอาณาเขตของกันและกัน ตั้งแต่เขา 10 ขวบ คือเรื่องนี้ดิฉันก็คิดไว้แล้วว่าพอเขาเป็นวัยรุ่นมันจะเริ่มมีปัญหาบางอย่าง
ครั้งหนึ่งดิฉันจับได้ว่าเขาแอบเอาชุดชั้นในไปเล่น (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเข้าใจอยู่ แต่ก็เริ่มไม่โอเคแล้ว แก้ปัญหาให้ตัวเองคือใส่กุญแจห้องนอน และซักชุดชั้นในตากไว้ในระเบียงห้อง ตั้งแต่รู้เรื่องนี้ ดิฉันก็ระวังตัวมากขึ้น แต่งตัวมิดชิดทุกครั้งที่อยู่ที่บ้าน (คือก่อนหน้านี้สักปีสองปี ก็มีบ้างที่ดิฉันทำตัวสบายๆ นิดหน่อยเวลาอยู่บ้าน ไม่ใส่เสื้อชั้นในบ้าง หรือใส่เสื้อกล้ามบ้าง คือตอนนั้นเขายังเด็กน้อยๆ จริงๆ)
แต่เมื่อค่ำเมื่อวาน เขากลับจากโรงเรียน นั่งดูทีวีรอจนดิฉันกลับจากทำงาน ยังไม่เข้าห้องนอน แล้วเขาก็มาบอกฉันว่ามีเรื่องอยากปรึกษา ดิฉันก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไร แต่เรื่องที่เขาอยากปรึกษา คือเรื่องที่เขากังวลใจเรื่องอวัยวะเพศของเขาไม่เหมือนเพื่อน คือหัวไม่เปิด เขาบอกว่าทำอย่างไรดี ถ้าไปขลิบจะเจ็บไหม หรือถ้าจะพยายามเปิดเองจะเปิดอย่างไร ดิฉันก็รู้แล้วว่าไม่ค่อยปกติแล้ว ก็เลยแนะนำไปประมาณว่า ฉันไม่รู้ แต่ถ้าอยากไปขลิบก็จะหาหมอหาอะไรให้และพาไป
แล้วเขาก็ทำในสิ่งที่ดิฉันคาดไม่ถึง คือ เขาเปิดอวัยวะของเขา ในสภาพเต็มที่ ให้ดิฉันดู เหมือนเขาเตรียมไว้แล้ว เพราะเขาใส่แต่กางเกงฟุตบอลไม่มีกางเกงใน (เหมือนพร้อมจะรอเปิด ว่างั้น)
ตั้งแต่ประถมหนึ่ง ดิฉันก็สอนให้เขาอาบน้ำเอง และไม่ให้เห็นอวัยวะของสงวนกันอีก นี่ไม่ใช่เรื่องปกติ
ในตอนนั้น ดิฉันรับมือได้เพียงแต่ทำหน้าเรียบๆ ว่าไม่รู้ ไม่เคยเห็นของผู้ชายที่ไหนมากมายนัก แล้วทำเป็นไม่สนใจอีก เดินขึ้นชั้นสองที่เป็นอาณาเขตของดิฉันเลย และจนตอนนี้ ดิฉันก็ยังไม่ได้ลงไปข้างล่างอีกเลย และภาพนั้นก็ยังติดตาอยู่
รู้อยู่ว่าคำแนะนำคือไม่ควรอยู่ด้วยกันอีก ควรให้หลานแยกบ้านไป แต่ในความเป็นจริง คือ เขาไม่มีญาติพี่น้องที่พอจะพาไปดูแลได้เลย บ้านดิฉันมีฉันกับพี่ชายที่เสียชีวิต พ่อของเขาเท่านั้น ส่วนญาติข้างแม่ ก็ฐานะไม่ดีนักและทำงานหนัก (ค้าขายตลาดนัดแบบเร่) การเอาไปฝากดูแล แม้จะออกค่าใช้จ่ายให้ ก็ยังเป็นภาระให้พวกเขาอยู่ดี นอกนั้นก็มีตายายและย่าวัย 70 ขึ้นไปที่ก็ยากที่จะดูแลเหมือนกัน
ดิฉันคิดวิธีการแก้ปัญหายังไม่ออก แต่ด้วยข้อจำกัดตามนี้ ใครมีไอเดียอะไรไหมคะ ปัญหาเฉพาะหน้า คือจากนี้ ดิฉันจะทำเป็นเหมือนเรื่องเมื่อวานไม่ได้เกิดขึ้น แต่หลังจากนี้ถ้ามีอีก ดิฉันควรรับมืออย่างไรดี
ขอบคุณค่ะ