พอดีมีเรื่องมาปรึกษาครับ เป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อน
นามสมุติ ต้น ชื่อเพื่อน
ตอนขึ้นม.4ครับ. ผมนะครับมีเพื่อนคนนึงซึ่งได้ย้ายมาอยู่โรงเรียนเดียวกัน อยู่ด้วยกันที่โรงเรียนเดิม ก็ตั้งเเต่ม.1ครับ โรงเรียนเดิมเราอยู่ฝั่งธนบุรีครับ ได้เข้ามาเรียนโรงเรียนชายล้วนชื่อดังในกรุงเทพ เราได้ย้ายที่อยู่มาอยู่วัดครับ นอนห้องเดียวกัน ตอนที่เราเข้ามาอยู่วัดใหม่ๆในห้องก็มีตู้ครับเเล้วก็โต๊ะ ต้นบอกบอกว่าจะเอาทั้งสองอย่าง ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ต้นบอกครับว่าตรงนี้เป็นเขตเค้าตรงนี้เป็นเขตผม ผมห้ามไปยุ่งของๆเค้า ผมก็ตกลงครับ อ๋อในตอนที่ย้ายเข้ามาอยู่ก็มีโต๊ะรีดผ้าอันนึงด้วยครับ ต้นบอกไม่เอาผมก็เลยเข้ามาใช้ครับ ลืมบอกไปว่าที่เราเข้ามาเรียนโรงเรียนนี้ได้เพราะมีครูที่โรงเรียน
เก่าเป็นศิษย์เก่าที่นี่ครับ เเล้วครูเค้าก็มีครูที่รู้จักอยู่ที่นี่ตอนที่ผมกับต้นตัดสินใจมาเรียนที่นี่ครูก็บอกว่าลองสอบดูก่อนถ้าไม่ได้เดี๋ยวครูช่วย หลังจากวันที่สอบผมกับต้นก็กลับไปเยี่ยมครูที่ โรงเรียนเก่า ครูเค้าก็ถามผมกับต้นว่าเป็นไงสอบได้มั้ย ผมก็ตอบว่าไม่เเน่ใจครับมันยาก เเต่ต้นบอกว่าเค้ามั่นใจว่าเข้าได้เเน่นอน พอวันประกาศผล เป็นผมครับที่สอบติดเเต่ต้นไม่ติด ครูก็เลยต้องช่วยจนได้เรียนที่เดียวกัน ต้องบอกเรื่องราวของต้นก่อน ต้นเป็นคนขี้เกียจเรียนครับ งานไม่ส่ง ติด 0 ร หลายตัว ผมต้องเป็นคนช่วยเเก้จนผ่าน ต้นเป็นคนปากเสียครับพูดอะไรไม่คิด ครูที่โรงเรียนเก่าบอกผมไว้หลายคนว่าให้ช่วยดูเเลมันหน่อย มีเหตุการณ์นึงที่มันทำให้ผมเรื่องไม่ชอบไอเพื่อนคนนี้ซ้ะเเล้ว คือ วันนั้นผมซื้อสีมาเพื่อจะทำงาน เเล้วต้นมันเห็นผมซื้อก็เลยจะซื้อด้วย วันต่อมาเราเดินผ่านร้านขายเครื่องเขียนผมเลยบอกต้นว่าจะซื้อสีหรอไปซื้อ ต้นพูดมาว่ากูไม่ซื้อหรอก ผมเลยมองหน้ามันหน้านิ่งๆ มันเลยพูดขึ้นมาว่า กูไม่ยืมหรอก เดี๋ยวเสนียดติดงานกู ผมก็ไม่พูดอะไรครับเพราะตอนนั้นอารมณ์มันเริ่มเดือดละ เลยเดินหนี มันมีเรื่องเเบบนี้บ่อยมากผมเลยบอกครูที่โรงเรียนเก่าให้สั่งสอนมันให้จำหน่อย ไม่นานครูก็เรียกมาคุยทั้งสองคน ครูเค้าก็ถามผมว่าไอต้นมันทำอะไรไม่ดีบ้างผมก็เลยพูดตามความจริง
หลังจากที่พูดคุยกับครูเสร็จ ไอต้นก็มาว่าผมว่าไม่ต้องมา
เรื่องของกู กูจะทำอะไรก็ไม่ต้อง
กูรู้ อย่าทำตัวดูดีว่าเเต่กู ทำให้ตัวเองดูดี ผมเลยเถียงมันกลับไปว่าเเล้วที่กูพูดเรื่องจริงมั้ย มันเงียบครับ มีอีกเรื่องครับวันนั้นผมไปเล่นกีฬาครับเเล้วเกิดเป็นตะคริวที่ขาทั้ง2ข้าง ปวดขามาก ผมบอกไอต้นว่าพรุ่งนี้คงไม่ได้ไปโรงเรียน
ทุกๆเช้าไอต้นมันต้องรอให้ผมตื่นไปอาบน้ำก่อนเสมอถ้าผมไม่ลุกคือมันก็ไม่ลุก เเล้ววันนั้นไอต้นก็ไม่ลุกไปอาบน้ำ ผมต้องปลุกมัน มันตื่นเลยไปอาบน้ำ ผมยังก็นอนอยู่ ไอต้นอาบน้ำเสร็จ มันถามผมว่าไม่ไปโรงเรียนหรอ ผมบอกว่าไม่ไป ไอต้นพูดเลยครับว่ากูก็ไม่ไปน้ะ ไม่มีเพื่อน ทั้งๆที่ ที่โรงเรียนมันเเทบไม่ได้อยู่กับผมเลยไปอยู่กับเพื่อนอีกกลุ่มนึง ผมเลยว่ามันว่า ไม่ต้องมาขี้เกียจไปโรงเรียนหรอกเรียนก็เรียนไม่รู้เรื่องเเล้วยัง
ขาดเรียน มันพูดว่า ไม่ต้องมายุ่งกับกูหรอกกูรู้ กูเรียนรู้เรื่อง(ทั้งๆที่มันเล่นโทรศัพท์ทุกชั่วโมง)ไม่ต้องมาสอนกูไม่ใช่พ่อใช่เเม่กู หลังจากที่มันพูดเสร็จ ผมก็เลยลุกไปอาบน้ำเเล้วเเต่งตัวจะไปโรงเรียน มันพูดขึ้นมาว่า กูไปด้วย ผมไม่พูดอะไรครับ.ลืมบอกว่าตอนที่ผมกำลังนอนอยู่มันเอาโต๊ะรีดผ้า(เเบบนั่งรีด)ของผมที่เเบ่งกันตอนเข้ามาอยู่ใหม่ๆ เอามาวางโน๊ตบุ๊คเล่นเกมครับ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร เเต่พอตอนเลิกเรียนกลับมาผมบอกให้มันว่า เห้ยใช้ของกูเเล้วเก็บเข้าที่ดิ มันบอกว่า มันไม่ใช่ของ มันเป็นของวัด กูจะใช้เเล้วไม่เก็บเเล้วทำไม ก็กูยังใช้ไม่เสร็จ มีกรณีคล้ายกันมันเสียบปลั๊กเตารีดทิ้งไว้ปิดเเค่สวิตไฟ เเต่วางไว้กลางห้อง ผมก็บอกมันให้เก็บ มันก็บอก กูไม่เก็บมันอยู่ฝั่งกูมายุ่งทำไม. มีอีกหลายเรื่องที่ผมชักจะไม่ไหวกับมัน มันชอบเอาเรื่องส่วนตัวของผม ไปเล่นให้คนอื่นฟัง ลืมบอกนะครับว่าผมเป็นเกย์😅 เช่นเล่าว่าผมไปจับ...ของพี่ที่มานอนด้วยที่ห้อง ไปบอกคนอื่นว่า นี่ๆๆระวังไอนี่น้ะมันเป็นเกย์ ประมาณนี้.
-คิดว่าเพื่อนเเบบนี้ น่าคบมั้ยครับ
-เเค่ถ้าเลิกคบไม่ได้ผมต้องทำยังไง
ตอบด้วยยยยย😁😁😁
เป็นคนที่ทำให้ผมรู้สึกเเย่ที่สุด เเละเหนื่อยที่สุดในชีวิต
เพื่อนไม่ดี ต้องทำไง?
นามสมุติ ต้น ชื่อเพื่อน
ตอนขึ้นม.4ครับ. ผมนะครับมีเพื่อนคนนึงซึ่งได้ย้ายมาอยู่โรงเรียนเดียวกัน อยู่ด้วยกันที่โรงเรียนเดิม ก็ตั้งเเต่ม.1ครับ โรงเรียนเดิมเราอยู่ฝั่งธนบุรีครับ ได้เข้ามาเรียนโรงเรียนชายล้วนชื่อดังในกรุงเทพ เราได้ย้ายที่อยู่มาอยู่วัดครับ นอนห้องเดียวกัน ตอนที่เราเข้ามาอยู่วัดใหม่ๆในห้องก็มีตู้ครับเเล้วก็โต๊ะ ต้นบอกบอกว่าจะเอาทั้งสองอย่าง ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ต้นบอกครับว่าตรงนี้เป็นเขตเค้าตรงนี้เป็นเขตผม ผมห้ามไปยุ่งของๆเค้า ผมก็ตกลงครับ อ๋อในตอนที่ย้ายเข้ามาอยู่ก็มีโต๊ะรีดผ้าอันนึงด้วยครับ ต้นบอกไม่เอาผมก็เลยเข้ามาใช้ครับ ลืมบอกไปว่าที่เราเข้ามาเรียนโรงเรียนนี้ได้เพราะมีครูที่โรงเรียน
เก่าเป็นศิษย์เก่าที่นี่ครับ เเล้วครูเค้าก็มีครูที่รู้จักอยู่ที่นี่ตอนที่ผมกับต้นตัดสินใจมาเรียนที่นี่ครูก็บอกว่าลองสอบดูก่อนถ้าไม่ได้เดี๋ยวครูช่วย หลังจากวันที่สอบผมกับต้นก็กลับไปเยี่ยมครูที่ โรงเรียนเก่า ครูเค้าก็ถามผมกับต้นว่าเป็นไงสอบได้มั้ย ผมก็ตอบว่าไม่เเน่ใจครับมันยาก เเต่ต้นบอกว่าเค้ามั่นใจว่าเข้าได้เเน่นอน พอวันประกาศผล เป็นผมครับที่สอบติดเเต่ต้นไม่ติด ครูก็เลยต้องช่วยจนได้เรียนที่เดียวกัน ต้องบอกเรื่องราวของต้นก่อน ต้นเป็นคนขี้เกียจเรียนครับ งานไม่ส่ง ติด 0 ร หลายตัว ผมต้องเป็นคนช่วยเเก้จนผ่าน ต้นเป็นคนปากเสียครับพูดอะไรไม่คิด ครูที่โรงเรียนเก่าบอกผมไว้หลายคนว่าให้ช่วยดูเเลมันหน่อย มีเหตุการณ์นึงที่มันทำให้ผมเรื่องไม่ชอบไอเพื่อนคนนี้ซ้ะเเล้ว คือ วันนั้นผมซื้อสีมาเพื่อจะทำงาน เเล้วต้นมันเห็นผมซื้อก็เลยจะซื้อด้วย วันต่อมาเราเดินผ่านร้านขายเครื่องเขียนผมเลยบอกต้นว่าจะซื้อสีหรอไปซื้อ ต้นพูดมาว่ากูไม่ซื้อหรอก ผมเลยมองหน้ามันหน้านิ่งๆ มันเลยพูดขึ้นมาว่า กูไม่ยืมหรอก เดี๋ยวเสนียดติดงานกู ผมก็ไม่พูดอะไรครับเพราะตอนนั้นอารมณ์มันเริ่มเดือดละ เลยเดินหนี มันมีเรื่องเเบบนี้บ่อยมากผมเลยบอกครูที่โรงเรียนเก่าให้สั่งสอนมันให้จำหน่อย ไม่นานครูก็เรียกมาคุยทั้งสองคน ครูเค้าก็ถามผมว่าไอต้นมันทำอะไรไม่ดีบ้างผมก็เลยพูดตามความจริง
หลังจากที่พูดคุยกับครูเสร็จ ไอต้นก็มาว่าผมว่าไม่ต้องมา
ทุกๆเช้าไอต้นมันต้องรอให้ผมตื่นไปอาบน้ำก่อนเสมอถ้าผมไม่ลุกคือมันก็ไม่ลุก เเล้ววันนั้นไอต้นก็ไม่ลุกไปอาบน้ำ ผมต้องปลุกมัน มันตื่นเลยไปอาบน้ำ ผมยังก็นอนอยู่ ไอต้นอาบน้ำเสร็จ มันถามผมว่าไม่ไปโรงเรียนหรอ ผมบอกว่าไม่ไป ไอต้นพูดเลยครับว่ากูก็ไม่ไปน้ะ ไม่มีเพื่อน ทั้งๆที่ ที่โรงเรียนมันเเทบไม่ได้อยู่กับผมเลยไปอยู่กับเพื่อนอีกกลุ่มนึง ผมเลยว่ามันว่า ไม่ต้องมาขี้เกียจไปโรงเรียนหรอกเรียนก็เรียนไม่รู้เรื่องเเล้วยัง
-คิดว่าเพื่อนเเบบนี้ น่าคบมั้ยครับ
-เเค่ถ้าเลิกคบไม่ได้ผมต้องทำยังไง
ตอบด้วยยยยย😁😁😁
เป็นคนที่ทำให้ผมรู้สึกเเย่ที่สุด เเละเหนื่อยที่สุดในชีวิต