เราคบกันมาปีครึ่งครับ เขาเป็นคนเอาแต่ใจมากขี้โมโห เวลาทะเลาะกันอะไรๆเขาก็ต้องถูกเสมอทั้งๆทีเป็นเหตุที่ที่ตัวเขาเองที่ผิด เป็นแบบนี้บ่อยครั้งมาก พอผมทำอะไรให้เขาไม่พอใจ เขาก็โมโหผม ผมก็ง้อเขาทุกครั้งขอโทดทุกครั้ง แท้ว่าเป็นเรื่องที่ผมไม่ผิด แต่พอเขาทำให้ผมรู้สึกไม่ดีไม่สบายใจหรือโมโห เขาก็แถบจะไม่ยอมขอโทดผมเลย แถมยังโกดผมกลับอีก ผมก็ต้องยอมเขาตลอดๆ แต่พอมาเดียวนี้ ผมมีธุระเยอะขึ้น จากบ้านผมไปกลับมหาลัยเกือบ50กิโล ผมขัยมอไซไป ผมก็เหนื่อยไหนจะเรื่องเรียนไหนจะเรื่องรับน้องซ้อมเชียร์ ไหนจะต้องตื่นเช้าๆเพื่อมากิจกรรมบังคับของมหาลัย ผมก็เหนื่อยเหมือนกัน ผมกับเขาเรียนกันคนละที่กัน ผมก็รู้ว่าเขาก็เหนื่อยเหมือนกัน แต่เขาก็ทำแบบจะเอาทุกอย่างให้ได้ดั่งใจเสมอ ผมทำอะไรก็ไม่ถูกสักอย่าง แบบผมกลับบ้านมาเหนื่อยๆผมก็อยากนอนเลยเพราะพรุ้งนี้มีกิจกรรมแต่เช้า ผมก็บอกเขาว่าเธอนอนหอเพื่อนได้มั้ยเค้าไปรับเทอไม่ไหว แล้วมีกิจกรรมแต่เช้า กลัวเทอจะไปเรียนไม่ได้ เทอก็มาโมโหโกดผม ผมก็เหนื่อยก็ไม่อยากทะเลาะผมก็ถามเลยว่าเป็นอะไรบอกมาเถอะไม่ว่าอะไร เขาก็ไม่บอกผมแถบบอกว่าช่างมันเหอะจะทำไรก็ทำ ด้วยความที่ผมเหนื่อยผมก็บอกขอไปนอนนะเพราะว่าลืมตาไม่ไหวแล้วผมก๋บอกฝันดีไป เขาก็ตอบกลับมาว่าอืม ด้วยคำนี้ทำให้ผมนอนไม่หลับ แต่ก็ง่วงมากๆ แล้วเรื่องมันก็วนหลูบแบบนี้ ผม:เป็นอะไร เขา:ป่าวไม่ได้เป็นอะไร ผม:จริงๆนะ เขา:อืม มันก็วนอยู่แบบนี้เป็น ชั่วโมง จนผมคิดว่าจะเอายังไงดี ความรู้สึกหลายครั้งมันก็เหนื่อย แต่มันก็รัก หลายครั้งก็ท้อแท้ แบบเหมือนจะไม่ไหว แต่ก็ไม่อยากปล่อยเทอไป ผมควรจะทำยังไงดี ผมเคยพยามคุยกับเขาเรื่องนี้หลายครั้งแล้วเรื่องให้ใช้ เหตุผล มาแทนการใช้อารม
รู้สึกเหนื่อยกับแฟน