สวัสดีค่ะ
เรามีเพื่อนสนิทมากคนหนึ่งซึ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยมาด้วยกัน ขอแทนชื่อว่า " D " นะคะ D เป็นคนดีมาก เราโชคดีมากเลยที่มีเพื่อนแบบนี้ แต่หลังจากเรียนจบเราได้แยกย้ายกันไปทำงาน D ได้งานที่เพชรบูรณ์ค่ะ ส่วนเราทำงานอยู่ใกล้บ้านที่ภาคใต้ค่ะ
2 ปี ผ่านไป D บอกว่าจะมาทำงานกับเรา ซึ่งเราก็ดีใจมากที่จะได้กลับมาอยู่ใกล้ๆ กันอีกครั้ง วันที่ 5 กันยา ปี 60 D ได้ขนข้าวขนมาอยู่บ้านเช่ากับเรา ได้ทำงานที่เดียวกัน เมื่อเพื่อนรักมาอยู่ใกล้ๆ เรารู้สึกมีความสุขมากๆ ก่อนนอนเรามักจะคุยกันไปเรื่อยกว่าจะหลับ เรื่องที่เราถาม D บ่อยที่สุด คือ เรื่องแฟน แต่เค้าก็บอกตลอดว่าไม่มี
จนมาถึงวันที่เราได้รู้ความลับของ D ทำให้เราเชื่อเลยว่าความลับไม่มีในโลกจริง ๆ วันนั้นเป็นวันหยุดของเรา D ไป กทม เราก็นอนเล่นไปเรื่อยๆ แล้วอยู่ๆ แมวจอมซนของเราก็ไปรื้อกระเป้าเอกสารของ D คือนางลากออกมาเพื่อที่จะกัดเล่นสงสัยกะว่าจะกัดให้มันปาก (มันเป็นกระเป้าโน้ตบุ๊ค D ไม่ได้รูดซิบ) พอเราเห็นก็รีบลุกไปเก็บก่อนที่จะสายเกินไป นาทีที่เราได้เห็นข้อความบนกระดาษนั้น เรารู้สึกตัวร้อนวูบ คือสตั้นไปเลยค่ะ กระดาษใบนั้น คือ ใบแจ้งเกิดค่ะ มารดาผู้ให้กำเนิด คือ D มันคือความลับที่ D ปิดบังกับเราตลอดมา เราคิดว่าพ่อ แม่ พี่ ญาติของ D ไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลยค่ะ และไม่รู้ว่าเมื่อไรเค้าจะบอกเรื่องนี้กับเรา เรามีคำถามมากมายที่อยากจะถาม อีกอย่างเราสงสารเด็กที่ต้องพรากจากแม่ เรารู้เรื่องนี้มาได้ 2 เดือนกว่าแล้ว เราพยายามตามหาเฟสบุ๊คของพ่อเด็ก ในที่สุดก็หาจนเจอค่ะ
พอเราเจอเฟสบุ๊คของพ่อเด็กทำให้เรารู้ว่า เด็กต้องอยู่อย่างลำบาก ต้องเรร่อนไปอยู่กับคนนู้นทีคนนี้ที เพราะพ่อเด็กมีอาชีพหาของเก่าค่ะ บ้างครั้งก็พาเด็กไปด้วย แต่ดูแล้วพ่อเด็กรักและเป็นห่วงลูกมากค่ะ ร่วมถึงตัว D เองก็รักและห่วงลูกเหมือนกัน เพราะ ทุกเดือน D จะลางานแล้วบอกเราว่าจะไปหาเพื่อนที่ กทม แต่จริงๆ แล้วไปหาลูกที่เพชรบูรณ์ค่ะ
เราเป็นทุกข์กับเรื่องนี้มากเลยค่ะ เรารู้ทุกอย่างที่ D ปิดบังเรา เราอยากถามมากแต่ก็ไม่กล้าถามค่ะ เราอยากช่วยเพื่อนมากเลยค่ะ อยากให้เพื่อนระบายออกมาบ้างค่ะ สิ่งที่อยู่ในใจเค้าบ้างทีถ้าได้พูดออกมาเราจะได้หาทางแก้ด้วยกันค่ะ คือเราอยากให้ D พาลูกและพ่อของเด็กมาอยู่ด้วยกันที่นี้ค่ะ จะได้ช่วยกันเลี้ยงช่วยกันดูแลค่ะ
เราควรทำยังไงดีค่ะ จะเริ่มคุยยังไงดีค่ะ
กระทู้แรกหากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ
เมื่อเพื่อนมีความลับกับเรา แต่เราดันรู้ทุกอย่าง ทำไงดีคะ
เรามีเพื่อนสนิทมากคนหนึ่งซึ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยมาด้วยกัน ขอแทนชื่อว่า " D " นะคะ D เป็นคนดีมาก เราโชคดีมากเลยที่มีเพื่อนแบบนี้ แต่หลังจากเรียนจบเราได้แยกย้ายกันไปทำงาน D ได้งานที่เพชรบูรณ์ค่ะ ส่วนเราทำงานอยู่ใกล้บ้านที่ภาคใต้ค่ะ
2 ปี ผ่านไป D บอกว่าจะมาทำงานกับเรา ซึ่งเราก็ดีใจมากที่จะได้กลับมาอยู่ใกล้ๆ กันอีกครั้ง วันที่ 5 กันยา ปี 60 D ได้ขนข้าวขนมาอยู่บ้านเช่ากับเรา ได้ทำงานที่เดียวกัน เมื่อเพื่อนรักมาอยู่ใกล้ๆ เรารู้สึกมีความสุขมากๆ ก่อนนอนเรามักจะคุยกันไปเรื่อยกว่าจะหลับ เรื่องที่เราถาม D บ่อยที่สุด คือ เรื่องแฟน แต่เค้าก็บอกตลอดว่าไม่มี
จนมาถึงวันที่เราได้รู้ความลับของ D ทำให้เราเชื่อเลยว่าความลับไม่มีในโลกจริง ๆ วันนั้นเป็นวันหยุดของเรา D ไป กทม เราก็นอนเล่นไปเรื่อยๆ แล้วอยู่ๆ แมวจอมซนของเราก็ไปรื้อกระเป้าเอกสารของ D คือนางลากออกมาเพื่อที่จะกัดเล่นสงสัยกะว่าจะกัดให้มันปาก (มันเป็นกระเป้าโน้ตบุ๊ค D ไม่ได้รูดซิบ) พอเราเห็นก็รีบลุกไปเก็บก่อนที่จะสายเกินไป นาทีที่เราได้เห็นข้อความบนกระดาษนั้น เรารู้สึกตัวร้อนวูบ คือสตั้นไปเลยค่ะ กระดาษใบนั้น คือ ใบแจ้งเกิดค่ะ มารดาผู้ให้กำเนิด คือ D มันคือความลับที่ D ปิดบังกับเราตลอดมา เราคิดว่าพ่อ แม่ พี่ ญาติของ D ไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลยค่ะ และไม่รู้ว่าเมื่อไรเค้าจะบอกเรื่องนี้กับเรา เรามีคำถามมากมายที่อยากจะถาม อีกอย่างเราสงสารเด็กที่ต้องพรากจากแม่ เรารู้เรื่องนี้มาได้ 2 เดือนกว่าแล้ว เราพยายามตามหาเฟสบุ๊คของพ่อเด็ก ในที่สุดก็หาจนเจอค่ะ
พอเราเจอเฟสบุ๊คของพ่อเด็กทำให้เรารู้ว่า เด็กต้องอยู่อย่างลำบาก ต้องเรร่อนไปอยู่กับคนนู้นทีคนนี้ที เพราะพ่อเด็กมีอาชีพหาของเก่าค่ะ บ้างครั้งก็พาเด็กไปด้วย แต่ดูแล้วพ่อเด็กรักและเป็นห่วงลูกมากค่ะ ร่วมถึงตัว D เองก็รักและห่วงลูกเหมือนกัน เพราะ ทุกเดือน D จะลางานแล้วบอกเราว่าจะไปหาเพื่อนที่ กทม แต่จริงๆ แล้วไปหาลูกที่เพชรบูรณ์ค่ะ
เราเป็นทุกข์กับเรื่องนี้มากเลยค่ะ เรารู้ทุกอย่างที่ D ปิดบังเรา เราอยากถามมากแต่ก็ไม่กล้าถามค่ะ เราอยากช่วยเพื่อนมากเลยค่ะ อยากให้เพื่อนระบายออกมาบ้างค่ะ สิ่งที่อยู่ในใจเค้าบ้างทีถ้าได้พูดออกมาเราจะได้หาทางแก้ด้วยกันค่ะ คือเราอยากให้ D พาลูกและพ่อของเด็กมาอยู่ด้วยกันที่นี้ค่ะ จะได้ช่วยกันเลี้ยงช่วยกันดูแลค่ะ
เราควรทำยังไงดีค่ะ จะเริ่มคุยยังไงดีค่ะ
กระทู้แรกหากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ