ตาผมอยากให้ผมขอโทษยายไม่แท้ที่เขาไม่จริงใจกับผม ผมควรขอโทษหรือทำเฉย

คือ ยายแท้ๆผมเสียไปนานแล้วนะครับ แล้วยาย A คนนี้มาอาศัยด้วย แต่เรื่องนั้นไม่ใช่ประเด็นครับ เขาชอบโหวกเหวกโวยวาย ซึ่งผมเป็นคนไม่ชอบเสียงดัง แล้วมีเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้ผมแตกกับเขา เพราะเขามาด่าผมว่า ไอเหี้... ไอค..ย คิดว่ามีคนคุ้มกะลาหัวหรอ เพราะผมมียายอิกคนหนึ่งคือยาย B ซึ่งตาผมเจ้าชู้งี้แหละ
ยาย B เขาเอ็นดูผมเหมือนลูกชอบซื้อนี้นั่นมาให้ผม ผมก็เลยเคารพเขามากๆ แต่กับคนที่มาอยู่บ้านผม ผมกับเฉยๆ เพราะเขาไม่เคยเอาใจผม ทุกวันนี้กับข้าวผมก็ซื้อกินเอง ยาย A เกลียดยาย B แล้วมาบอกผมว่าอย่าไปคุยกับยาย B แล้วยาย A ก็บ่นว่าตาผมเจ้าชู้ ไอเจ้าชู้ผมเข้าใจ แต่มันเป็นเรื่องของคนสองคนทำไมต้องมาห้ามผมคุยกับคนนั้นคนนี้ ผมไม่เข้าใจ พอผมไปคุย คนแถวบ้านก็มาฟ้องยาย A ว่าผมคุยกับยาย B
ยาย B เรียกผมไปนั่งกินข้าวเลี้ยงขนมประจำ ยาย A เลยด่าผมตามที่ผมกล่าวไว้ข้างต้น แล้วผมเลยบอกเขาว่างั้นอย่ามาคุยกับผมเลยดีกว่า ผ่านมาสี่ห้าเดือนแล้ว ผมไม่ไหว้ ไม่อะไรทั้งนั้น ทำเหมือนเป็นลมเป็นอากาศ ถ้าเป็นคุณโดนด่า ตามข้างต้น คุณยังจะขอโทษไหม เพราะจริงๆมันเป็นเรื่องของเขาสามคน ซึ่งไม่เกี่ยวกับผม ที่อายุแค่ 24 ผมก็ไม่สนใจด้วยว่าตาผมจะคบกับใคร ผมสนใจอย่างเดียวว่าใครดีกับผม ก็ดีไป ตาผมส่งเสียเลี้ยงดูผม แต่ยาย A คนที่มาอาศัยเขาไม่เคยส่งเสียผม ผมควรขอขมาเขาไหม ขอถามความเห็นครับ ตาผมอยากให้ผมขอขมา แต่มันเป็นการฝืนใจผม ผมคิดว่าถึงผมขอโทษไปใจผมก็ไม่ได้คิดในแง่บวกกับยาย A อีกแล้ว เพราะยังไงเขาก็คงคิดว่าผมไม่ใช่คนในสายเลือดเหมือนกัน