โดนแฟนที่คบอยู่ บอกเลิกแล้วกลับไปคบกับแฟนเก่าที่มาขอคืนดี😭

ผมกับน้องเค้าอายุห่างกัน2ปีครับ น้องเรียนอยู่ปี2 ราชภัฏแห่งหนึ่งในภาคอีสาน
     ตอนคบกันแรกๆคือน้องเค้ามาขอไลน์ผมครับตอนนั้นก็เป็นเดือนมีนาคม หลังจากนั้นแค่คุยๆกันผ่านแชท คุยได้ประมาณน่าจะไม่ถึงเดือนน้องเค้าก็ปิดเทอมครับ แล้วน้องเค้าก็ต้องไปทำงานพาร์ทไทม์ที่กรุงเทพฯ(เพราะพ่อแม่น้องบอกให้ไปทำที่นู่น) ก็คุยกันไปเรื่อยๆครับรอน้องกลับมาเรียน ก็คุยกันทุกวัน เวลาก็ไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่

    ระหว่างนั้นผมก็มีธุระได้ไปกรุงเทพฯ ผมจึงไปหาน้อง(เจอหน้ากันครั้งที่2)และขอคบกับน้องในวันนั้นเลย หลังจากนั้นผมก็กลับมาที่บ้านต่างจังหวัด ผมก็รอวันที่น้องจะกลับมา เอาเป็นว่าผมจะเล่าถึงตอนน้องกลับมาเลยนะครับ
    พอถึงวันที่17มิ.ย. น้องก็กลับมาต่างจังหวัด ผมก็บอกน้องว่าอาสาจะไปรับ เพราะอยากเจอ(ด้วยความคิดถึง) พอรับมาผมก็พาไปกินข้าว กินเสร็จผมก็ไปส่งน้องที่หอวันนั้นส่งเสร็จผมก็กลับทันที

    พอวันที่18มิ.ย. ผมก็ได้เข้าไปเล่นกับน้องที่หอ ด้วยความคิดถึงผมจึงขอมาหาอีกในวันพรุ่งนี้ ผมก็คุยกับน้องแล้วว่าน้องเรียนเช้า-บ่าย ผมจึงขอมาหาในช่วงเย็น ก็นอนเล่นเกมส์โทรศัพท์กันไปเรื่อยเปลื่อยจนตี3ผมก็กลับ

    พอถึงวันที่19มิ.ย. ผมมาหาน้องในตอนเย็น แต่รุ่นพี่ที่ราชภัฏแชทมาตามน้องไปซ้อมสันทนาการ ผมก็รอจน2ทุ่มน้องก็กลับมา ก็นอนเล่นนอนดูหนังกันปกติ พอถึง5ทุ่มกว่า ผมก็กลับบ้าน พอถึงบ้านผมก็นอนคุยโทรศัพท์กันบ้างแชทบ้าง(เพราะหอน้องเน็ตเน่ามาก)

    ผมก็ถามว่า“พรุ่งนี้ว่างมั้ย” น้องก็ตอบมาว่า “ดูก่อนนะ อาจจะมีประชุมเตรียมรับน้องอ่ะ” โอเคคุยกันแล้วก็จบไป

    วันที่20มิ.ย. ก็คุยกันตอนเช้าว่าวันนี้ไม่ว่างนะ และหลังจากนั้นน้องเริ่มไม่ค่อยจะตอบแชทครับ ไม่ค่อยจะออนแชท จากปกติคือว่างแล้วจะตอบจะคุยกันตลอด พอน้องตอบน้องก็บอกว่า “วันนี้ยุ่งมากๆเลย กิจกรรมเยอะมาก” พอดึกมาก็คุยกันตามปกติครับ โทรบ้างแชทบ้างเพราะเน็ตหอน้องช้า

เหตุการณ์คือก็คบกันอยู่ดีๆครับปกติเลยแต่ที่ไม่ปกติเลยคือเริ่มจากนี้

    วันที่21มิ.ย. ผมทักหาเค้า น้องเค้าก็ไม่ค่อยอ่านไม่ค่อยตอบ บอกว่าว่างมั้ยจะไปหา น้องก็บอกไม่ว่าง น้องก็บอกว่า“สัปดาห์นี้ไม่ว่างเลย กิจกรรมแน่นมาก” แล้วพอดีคือน้องต้องพบปี1 กลับดึกอีก ผมก็ถามว่า“เสร็จแล้วไปไหน” น้องก็บอก “เดี๋ยวออกไปกินข้าว” พอหลังจากนั้นคือหายไปเลย แล้วคือตอบแชทกลับมาแบบทั้งวันนับได้10กว่าคำอะ แล้วก็ จากปกตินี่ยาวพรื้ด ผมเลยแปลกใจ ผมก็ทั้งย้ำแชททั้งโทร ผลที่ได้คืออ่านแต่ไม่ตอบ ผมก็ห่วงสิทีนี้เป็นอะไรหรือป่าว ผมก็ทั้งแชททั้งโทรจนน้องออฟไลน์ไป ผมก็เริ่มคิดมากละทีนี้ ด้วยความที่เป็นห่วง เอาล่ะสิ ความนอนไม่หลับเริ่มมา

     วันที่22มิ.ย. ผมก็เตรียมตัวขึ้นรถไปกรุงเทพฯ แต่เช้า ผมก็ทักหาน้องน้องก็บอกวันนี้เรียนเช้ากำลังจะแต่งตัวไปทำฐานรับน้อง และวันนั้นน้องก็ไม่ค่อยตอบแชทอีก ทีนี้หนักกว่าเมื่อวาน พอตอบมาก็คือ “ไม่ว่าง” “ซักผ้าอยู่” “เก็บห้องอยุ่” ละพอดึกมาผมก็บอกอยากคุยด้วย น้องก็ว่า “จะทำการบ้าน” ละผมก็ถาม “พรุ่งนี้รับน้องเสร็จว่างมั้ยจะไปเล่นด้วย” เค้าก็บอก “ไม่ว่างๆ รับเสร็จก็ต้องผูกข้อไม้ข้อมือน้องอีก”

    วันที่23มิ.ย. ผมก็เดินทางกลับมาบ้านที่ต่างจังหวัด ผมก็แชทหาน้องว่า “คิดถึง อยากไปหา” น้องก็ตอบมาแค่ “ไม่ว่างๆ” ผมจึงถามอีก “เมื่อไหร่จะได้เจอได้พูดได้คุย” น้องก็ตอบกลับมาว่า “รอหนูว่างๆนะ” ผมก็ได้แต่จำใจยอมรับ และหลังจากนั้นน้องก็ไม่ตอบแชทผมอีกเลยผมแชทย้ำๆไปไม่อ่าน จนผมโทรไปจึงอ่าน แต่ไม่ตอบอะไรกลับมาเลย จนเช้า

   วันที่24มิ.ย. และวันนี้ก็มาถึง ที่ผมย้ำแชทไว้เมื่อคืนน้องก็ตอบกลับมา “ขอโทษ” ผมจึงถามว่าเมื่อคืนหายไปไหนมา ทำไมไม่ตอบ น้องก็ไม่อ่าน ด้วยความที่ผมคาใจผมก็กดโทร แต่น้องไม่รับ น้องบอกเน็ตช้า แต่สิ่งที่ได้มาคือ..



อึ้งครับ ต้องรำคาญถึงขั้นไหนถึงจะปิดแจ้งเตือน นี่แฟนนะ และตอนนั้นเลยผมก็บอกเดี๋ยวขับรถไปรอหน้าหอ แต่...




คือโลกหยุดหมุนไปซักพัก คือผมเปิดอ่านตอนก่อนจะถึงหอ พอถึงน้องก็บอกยังไม่กลับ
ผมก็นั่งรออยู่หน้าหออยู่ชั่วโมงกว่าๆ เห็นรูมเมทที่เค้าเช่าห้องอยู่กับน้องขับรถออกมา ผมก็นั่งรอซักพัก ด้วยความที่ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น นอนไม่หลับ กินไม่ลง ผมจึงเดินขึ้นไปดูห้อง คือห้องเป็นแบบกลอนล็อคนอก-ในอะครับ แล้วข้างนอกไม่ได้ล็อค ก็แปลว่ามีคนอยู่ ผมจึงเคาะ น้องมาส่องดูที่หน้าต่างครับ ผมจึงเรียกมาคุยกัน เปิดออกมาคือน้องก็ใส่ชุดนอนสายเดี่ยวนอนสบายๆมาเปิดประตูแต่น้องคลุมผ้าเช็ดตัวปกทักมาแล้วก็เอาผ้ามาปิดปากเปิดประตูแง้มๆคุยกับผม น้องก็อึ้งครับ ถามว่าผมมายังไง ขับอะไรมาก แล้วน้องก็บอกไม่ชอบเลยที่ทำแบบนี้ น้องก็พูดว่า “หนูมีคนคุยอยู่แล้ว” แล้วการพูดในวันนี้คือเหมือนคนละคนกับที่เราคบมาอ่ะ พูดแบบไม่เหลือเยื่อใยอะไรเลย ไล่ให้ผมกลับอย่างเดียว ผมก็ขอเข้าไปนั่งคุยในห้องดีๆ แต่น้องไม่ยอมเลย คือทั้งๆที่ห้องนั้นผมก็เคยเข้าไปอยู่แล้ว ผมเลยงง อะไร คืออะไร คำว่าอะไรอยู่เต็มหัวไปหมด ก็ยืนคุยกันพักใหญ่ๆ น้องก็บอก“กลับไป มีอะไรคุยกันในแชท”แล้วคือด้วยความที่น้องไม่อ่านไม่ตอบแชทเลยอะผมจึงมาที่นี่ ผมก็ขอเถอะ ขอเข้าไปนั่งคุยดีๆ น้องก็ว่า“ยืนเคลียร์ตรงนี้ให้มันจบ” อ่าวผมก็เงิบดิ ใครจะตั้งตัวทัน น้องก็ไล่กลับอย่างเดียวเลย ผมเลยขอน้องไปว่า “ขออย่างนึงได้มั้ย” น้องก็ถามว่าขออะไร ผมก็บอกไปว่า “ขอกอดทีนึง” ทั้งที่ผมไม่เคยกอดน้องเลย น้องก็ตอบกลับมาว่า “แล้วต้องกลับเลยนะ” ไม่ทันขาดคำครับ ผมก็ผลักประตูเข้าไปคว้าน้องมากอด กอดแบบไม่คิดชีวิตเลย กอดอยู่นานเลยจนน้องต้องบอกพอได้แล้ว แล้วน้ำตาจากความเสียใจก็ไหลออกมา คือใครจะว่าผมอ่อนแอหรืออะไรก็ช่างครับ คือผมเป็นคนขาดความอบอุ่นตั้งแต่เด็ก ผมจึงจะเสียใจมากเวลาโดนอะไรมาทำให้รู้สึกแบบนี้ แล้วคือแบบ ความฝันที่วาดไว้ เคยชวนกันเก็บตังค์ไปเที่ยวเกาะ เคยคุยกันว่าจะไปนั่งเที่ยวนี่ด้วยกัน เคยตกลงกันไว้ว่าว่างจากเรียนจะมานอนที่บ้านผม(ผมกับน้องยังไม่เคยมีอะไรกันครับ เพราะผมรักเค้ามาก จึงอยากจะถนุถนอมให้ดีที่สุด) ผมก็คุยกับแม่ผมไว้แล้วว่าคนนี้จริงจังจะพามาบ้านมารู้จักกับคนที่บ้าน  แต่แล้วทุกอย่างก็พังสลายลงตรงหน้า แล้วคือน้องก็ไล่ผมอีกรอบว่าจะนอนๆ ไล่ให้ผมกลับไปบ้านก่อน คุยกันในแชท หลังจากนั้นผมก็บอกรักล่ำลากัน จับมือครั้งสุดท้าย และก็ยิ้มให้น้องเค้าทั้งน้ำตา คือพอหันกลับมาแล้วก็คือไม่รู้น้ำตามันไหลมาจากไหนเยอะมาก แล้วผมก็เดินมาที่รถ แล้วก็ขับออกไป พอถึงบ้านผมก็ทักไปบอกน้องเหมือนที่เคยทำ ว่าถึงบ้านแล้ว แล้วน้องก็ไม่ค่อยตอบผมอีกเหมือนเดิม

    วันที่25มิ.ย. ด้วยความที่ว่าผมเคยโดนทิ้งมาจากคนเก่า ทำให้ผมสงสัยว่า เหตุการทั้งหมดมันต้องไม่ใช่อย่างที่น้องบอก ผมเลยถามกลับไปว่า “แฟนเก่าหนูมาขอคืนดีใช่มั้ย” น้องตอบมาว่า“ใช่” ผมเลยอึ้ง อึ้งสุดๆ ด้วยความที่เรารักอะ อะไรก็พยายามทำให้พยายามเอาความผิดพลาดที่เคยผ่านมา มาเป็นบทเรียนในการใช้ชีวิตคู่ แต่มันก็พังไปแล้ว พอน้องได้กลับไปคบแฟนเก่า เราจึงกลายเป็นแค่พี่ชายคนนึง


แล้วน้องก็หมดรักหมดเยื่อใยไปง่ายๆเลย

เนื่องจากเป็นกระทู้แรกและกำลังเสียใจอยู่อาจจะเละหน่อยนะครับ คำไดพิมพ์ผิดก็อย่ากล่าวโทษกันเลยเน้อ