คนสมัยก่อนนี่เวลาจากกันไปไกล เค้าอดทนเรื่องความคิดถึงกันอย่างไร

อย่างสมัย 40-50 ปีก่อน คนใต้มาทำงานทางเหนือ ต้องจากบ้านจากครอบครัวมาลำพัง
การติดต่อสื่อสารก็มีแต่จดหมาย ไม่ได้ติดต่อกันได้ง่าย real-time เหมือนสมัยนี้
แล้วเค้าทำใจกันอย่างไร เช่น คนในครอบครัวไปทำงานต่างจังหวัด ไม่รู้กี่ปีจะได้เจอกันอีก
ขนาดสมัยนี้ติดต่อกันได้ตลอดเวลา ยังรู้สึกเหงาและคิดถึงเลย