นั่นแหละค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลย TT
..เจ้าของกระทู้ อายุ 27 ปีค่ะ เลิกกับแฟนที่คบกันมา 5-6 ปี แล้วค่ะ.. แล้วรู้สึกเข็ดกับรักครั้งนี้มาก คิดว่าหากจะมีรักทั้งทีคงต้องคิดเยอะๆเลยทีเดียว
ซึ่งเรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่าเลิกกับแฟนได้ประมาณ 6-7 เดือนค่ะ แล้วบังเอิญไปทำงาน ก็ได้เจอเพื่อนเก่าสมัยประถม และได้มีโอกาสคุยกันกับเพื่อนคนนี้ทั้งเรื่องสมัยเด็ก และเรื่องงาน จริงๆแล้วเป็นคนชอบคนยากมากๆนะคะ มีคนเข้ามาจีบระหว่างที่โสดนี่เป็นระยะ ใจมันก็ไม่เปิด แล้วอีกอย่างคุยแล้วไม่คลิ๊กด้วยค่ะ
พอคุยกันได้สักระยะ แล้วเค้าก็เหมือนหยอดๆถามเราว่าเรามีแฟนหรือยัง เราก็บอกไปตามตรงแต่ตอนนั้นยังไม่คิดอะไร ซึ่งตอนนั้นเรายังไม่ทราบด้วยค่ะว่าเค้ามีแฟนรึยัง เพราะเราถามเค้าเค้าก็ตอบไม่ตรงคำถาม นี่ก็ไม่ได้อยากเซ้าซี้อะไร ก็คุยไปเรื่อยๆ จนรู้สึกดี มีไปทานข้าว ไปดูหนังด้วยกันบ้าง
แล้วก็มีเหตุบังเอิญให้เราได้ทราบว่าเค้ามีแฟนแล้ว เราก็ถามเค้าตรงๆอีกครั้ง เค้าก็สารภาพค่ะ แต่เค้าพูดกับเราประมาณว่าเหมือนระหองระแหงกัน เราก็ไม่ได้อะไร ก็ยังมีคุยกัน จนเราต้องไปส่อง IG แฟนเค้า ก็ดูเหมือนว่าก็ยังรักกันดี แค่เค้ากับแฟนอยู่กันคนละจังหวัด เราเลยพยายามไม่รู้สึกไปมากกว่านี้ค่ะ พยายามคุยน้อยลง ไม่เป็นฝ่ายทักเค้าก่อน รวมทั้งเคยบอกเค้าตรงๆแล้วด้วยค่ะ ให้คุยเฉพาะเรื่องงาน อย่าทำกับเราแบบนี้ เราไม่ชอบ เรารู้สึกผิด จากนั้นก็ห่างๆไป แต่สุดท้ายเราแพ้ความรู้สึกด้วยกันทั้งคู่ ก็กลับมาคุยกันจากเรื่องงาน แล้วก็ลามมาสัพเพเหระเหมือนเดิม แต่ก็มีระยะห่างเพิ่มขึ้นจากเดิมนิดหน่อย TT
เข้าคำถามเลยแล้วกัน
ทำยังไงดีคะ มีใครเคยรู้สึกแบบนี้มั้ยคะ ที่ความรู้สึกดีมันดันเพิ่มขึ้น ประกอบกับความรู้สึกผิดมันก็มีมากขึ้นด้วยเช่นกัน แล้วมีวิธีการจัดการยังไงดี ไม่ให้เสียเพื่อนไป จัดการแค่ความรู้สึกของตัวเราไม่ให้รู้สึกดีไปกว่านี้ ??
ปล.จะมีความรักทั้งทีทำไมมันกลายเป็นแบบนี้ไม่รู้
รักคนมีเจ้าของทำยังไงดีคะ?
..เจ้าของกระทู้ อายุ 27 ปีค่ะ เลิกกับแฟนที่คบกันมา 5-6 ปี แล้วค่ะ.. แล้วรู้สึกเข็ดกับรักครั้งนี้มาก คิดว่าหากจะมีรักทั้งทีคงต้องคิดเยอะๆเลยทีเดียว
ซึ่งเรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่าเลิกกับแฟนได้ประมาณ 6-7 เดือนค่ะ แล้วบังเอิญไปทำงาน ก็ได้เจอเพื่อนเก่าสมัยประถม และได้มีโอกาสคุยกันกับเพื่อนคนนี้ทั้งเรื่องสมัยเด็ก และเรื่องงาน จริงๆแล้วเป็นคนชอบคนยากมากๆนะคะ มีคนเข้ามาจีบระหว่างที่โสดนี่เป็นระยะ ใจมันก็ไม่เปิด แล้วอีกอย่างคุยแล้วไม่คลิ๊กด้วยค่ะ
พอคุยกันได้สักระยะ แล้วเค้าก็เหมือนหยอดๆถามเราว่าเรามีแฟนหรือยัง เราก็บอกไปตามตรงแต่ตอนนั้นยังไม่คิดอะไร ซึ่งตอนนั้นเรายังไม่ทราบด้วยค่ะว่าเค้ามีแฟนรึยัง เพราะเราถามเค้าเค้าก็ตอบไม่ตรงคำถาม นี่ก็ไม่ได้อยากเซ้าซี้อะไร ก็คุยไปเรื่อยๆ จนรู้สึกดี มีไปทานข้าว ไปดูหนังด้วยกันบ้าง
แล้วก็มีเหตุบังเอิญให้เราได้ทราบว่าเค้ามีแฟนแล้ว เราก็ถามเค้าตรงๆอีกครั้ง เค้าก็สารภาพค่ะ แต่เค้าพูดกับเราประมาณว่าเหมือนระหองระแหงกัน เราก็ไม่ได้อะไร ก็ยังมีคุยกัน จนเราต้องไปส่อง IG แฟนเค้า ก็ดูเหมือนว่าก็ยังรักกันดี แค่เค้ากับแฟนอยู่กันคนละจังหวัด เราเลยพยายามไม่รู้สึกไปมากกว่านี้ค่ะ พยายามคุยน้อยลง ไม่เป็นฝ่ายทักเค้าก่อน รวมทั้งเคยบอกเค้าตรงๆแล้วด้วยค่ะ ให้คุยเฉพาะเรื่องงาน อย่าทำกับเราแบบนี้ เราไม่ชอบ เรารู้สึกผิด จากนั้นก็ห่างๆไป แต่สุดท้ายเราแพ้ความรู้สึกด้วยกันทั้งคู่ ก็กลับมาคุยกันจากเรื่องงาน แล้วก็ลามมาสัพเพเหระเหมือนเดิม แต่ก็มีระยะห่างเพิ่มขึ้นจากเดิมนิดหน่อย TT
เข้าคำถามเลยแล้วกัน
ทำยังไงดีคะ มีใครเคยรู้สึกแบบนี้มั้ยคะ ที่ความรู้สึกดีมันดันเพิ่มขึ้น ประกอบกับความรู้สึกผิดมันก็มีมากขึ้นด้วยเช่นกัน แล้วมีวิธีการจัดการยังไงดี ไม่ให้เสียเพื่อนไป จัดการแค่ความรู้สึกของตัวเราไม่ให้รู้สึกดีไปกว่านี้ ??
ปล.จะมีความรักทั้งทีทำไมมันกลายเป็นแบบนี้ไม่รู้