เมื่อก่อน ผมฟังเข้าใจอีกอย่าง ตามสภาวะที่เป็น เรียกว่า ภพก็ได้มั้ง  
พอ
กลับมาฟังใหม่จะเข้าใจไปอีกแบบ

ลึกซึ้งมากขึ้น

ก็เพราะความเห็นผิดในเบื้องต้น ทำให้คิดว่า มันต้องดี ต้องวิเศษ ทำให้เขาเหล่านั้นต้องติดอยู่กับสิ่งๆนั้นที่ตนคิด
และ รีบด่วนสรุป พระไตรปิกฏเกินไป หรือ รีบด่วนสรุป พระสูตรเกินไป
เพราะ ขณะที่เราอ่าน เราคิดไป มันก็จะคิดตามความเห็นผิดนั้นเอง  ( เรามีความเห็นผิดอยู่แล้ว ต่อไม่อ่านรู้เรื่องก็ตาม ก็คือลักษณะความสุขเป็นที่ไป )

  สัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านย้ำเลยนะ ไม่ควรประมาท ละกิเลส มีพระสูตรนึง  เราต้องเข้าใจลักษณะ ผู้แสดงธรรมกับผู้ถูกแสดงนะ

อนาถปิณฑิกวรรคที่ ๒
จันทิมสสูตรที่ ๑

[๒๕๑] พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ในพระวิหารเชตวัน อารามของท่าน
อนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตพระนครสาวัตถี ครั้งนั้น จันทิมสเทวบุตร เมื่อปฐม
ยามสิ้นไปแล้ว มีวรรณงามยิ่งนัก ยังพระวิหารเชตวันทั้งสิ้นให้สว่าง เข้าไปเฝ้า
พระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ครั้นแล้วก็ถวายบังคมพระผู้มีพระภาค แล้วได้ยืนอยู่
ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ฯ
             [๒๕๒] จันทิมสเทวบุตร ยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่งแล้ว ได้
กล่าวคาถานี้ ในสำนักพระผู้มีพระภาคว่า
                          ก็ชนเหล่าใด เข้าถึงฌาน มีจิตเป็นสมาธิ มีปัญญา มีสติ
                          ชนเหล่านั้น จักถึงความสวัสดี ประดุจเนื้อในชะวากเขา ไร้
                          ริ้นยุง ฉะนั้น ฯ
             [๒๕๓] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
                          ก็ชนเหล่าใด เข้าถึงฌาน ไม่ประมาท ละกิเลสได้ ชน
                          เหล่านั้น จักถึงฝั่งประดุจปลา ทำลายข่ายได้แล้ว ฉะนั้น ฯ
เวณฑุสูตรที่ ๒
             [๒๕๔] เวณฑุเทวบุตร ยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่งแล้ว ได้กล่าว
คาถานี้ ในสำนักพระผู้มีพระภาคว่า
                          ชนเหล่าใด นั่งใกล้พระสุคต ประกอบตนในศาสนาของ
                          พระโคดม ไม่ประมาทแล้ว ศึกษาตามอยู่ ชนเหล่านั้น
                          ถึงความสุขแล้วหนอ ฯ
             [๒๕๕] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
                          ชนเหล่าใด เป็นผู้เพ่งพินิจ ศึกษาตามในข้อสั่งสอน อันเรา
                          กล่าวไว้แล้ว ชนเหล่านั้น ไม่ประมาทอยู่ในกาล ไม่พึงไปสู่
                          อำนาจแห่งมัจจุ ฯ

อ่านพระสูตรนี้ดีๆ  ไม่ใช่เข้าฌานแล้วละกิเลสนะครับ  ไม่ใช่
                         แต่สัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านกล่าวว่า  ไม่ประมาท   ละกิเลสก่อนก็คือความติดข้องนั้นเอง