แอบบอกรักเทอทุกวัน..อาการคนแอบรัก

เริ่มเลยแล้วกันนะค่ะคือเราแอบชอบคนนึงอยู่จากตอนแรกแค่ปลื้มพอหลังๆเริ่มจิงๆจังอยากเจอทุกวันที่บ้านของพี่เขาเป็นร้านค้าแต่ก่อนเราจะไปซื้อของบ่อยมากแต่จะไม่กล้าเข้าไปซื้อเอง(เพราะเก็บอาการไม่ค่อยอยู่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนน้องสาวหรือเพื่อนที่สนิทก็แซวๆพี่เขารู้แล้วมั้งเป็นขนาดนี้)เลยให้น้องเข้าไปเราแค่ได้แอบมองอยู่หน้าร้านก็ดีใจแล้วหรือถ้าจำเป็นต้องเข้าไปเองเวลาจ่ายตังไม่กล้าสบตาก้มหน้าก้มตาเราทำงานกลับดึกประมาณ2ทุ่มหาเรื่องแวะร้านซื้อของตลอดตั้งใจมาให้เห็นหน้าบ่อยๆนั่นแหละ5555 แถมยังเจอที่อื่นบ่อยๆครั้งนึงเคยเจอที่ร้านข้าวต้มตอนเช้าเราจอดรถพี่เขากำลังจะกลับเราสองคนได้แค่ยืนมองหน้าส่วนเรานะเหรอแม้แต่ยิ้มให้ก็ไม่กล้าส่วนพี่เขาก็เหมือนจะพูดอะไรแต่ก็ไม่พูดแล้วก็ต่างคนต่างไป
มีอีกครั้งเราทำงานห้างงานบริการของค่ายมือถือหนึ่ง เรายืนคุยกับลูกค้าปกติไม่คิดว่จะเจอพี่เขามาเรากับพี่เขายืนอยู่ตรงหน้าเราเราได้แค่ยืนมองกลับไปนิ่งๆต้องเก็บอาการเพราะอยู่ที่ทำงานเหมือนๆแกจะทักแต่ก็ไม่ส่วนเราอีกแล้วจ้าไม่กล้าชวนคุยไม่กล้าทักได้แต่ยืนหยิบโปรชัวส์มาทำเป็นอ่านรู้สึกพลาดมากพี่เขาอยู่ตรงหน้ามีแค่โต๊ะเล็กๆกั้นไว้เป็นครั้งแรกที่ได้มองหน้าพี่เขานานขนาดนั้นในใจอยากให้พี่เขาทักแต่พี่เขาเป็นคนนิ่งๆ(ตอนนี้เริ่มกังวลเพราะเวลาเจอพี่เขาแบบจังๆเราได้แค่มองไม่กล้ายิ้มไม่กล้าชวนคุยกลัวว่าเขาจะคิดว่าเราไม่ชอบหรือเปล่า)ตอนนี้อึดอัดอยากบอกพี่เขามากคือให้รู้ว่าเราชอบดีกว่าแต่คงได้แค่คิดแม้แต่ยิ้มหรือคุยยังไม่กล้าเลย ❤

เพื่อนๆมีอาการยังไงกันบ้าง