ตามหัวข้อเลยค่ะ เราคบกับแฟนมาจะเข้าปีที่ 3 แล้ว ปกติเราอยู่ด้วยกันแต่ตอนนี้เราเรียนจบแล้วและเราก็ย้ายกลับมาอยู่ที่บ้าน
เรากับแฟนอายุห่างกันประมาณ 5 ปีค่ะ (เราเป็นนักศึกษาเขาทำงาน)
- แฟนเราจะเป็นคนค่อนข้างอารมณ์ร้อนค่ะแต่ไม่เคยทำร้ายเราแต่ลงที่ข้าวของเครื่องใช้ค่ะ
- เวลาทะเลาะกันเราจะใจเย็นมากส่วนเขาจะเป็นคนที่ทะเลาะกันจะหลุดพูดคำหยาบ(นี่คือสิ่งที่เราไม่ชอบมากๆ)แต่ก็พอให้อภัยได้
- เขาจะเป็นคนไม่ชอบให้เราไปเที่ยวกลางคืนค่ะซึ่งเราก็ไม่ค่อยได้ไปอยู่แล้ว แต่จะมีนานๆทีที่ไป เช่น วันเกิดเพื่อน ฉลองต่างๆ แต่เขาก็มักจะไม่ให้เราไปโดยให้เหตุผลว่า "เราเป็นผู้หญิงแต่เขาเป็นผู้ชายไปเที่ยวได้" เรื่องพวกนี้เราพอเข้าใจได้ค่ะแต่ก็มีบางที่เราต้องโกหกเขาเพื่อไปเที่ยวกับเพื่อน
- เขาก็ตามใจและห่วงเราในระดับหนึ่ง เขาให้รถเราใช้ขับไปเรียน แต่เวลาเราอยากไปไหนส่วนใหญ่เราจะไปกับเพื่อน ส่วนกับเขาก็จะนานๆที เราเข้าใจค่ะเขาทำงาน
ตลอดเวลาที่คบกันเรามีความสุขนะคะ แต่ก็ไม่ใช่กับทุกเรื่อง ทะเลาะกันบ้างถึงจะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่น เวลาอยู่ด้วยกันเราจะเป็นคนจัดการเรื่องงานบ้านทั้งหมด จนบางครั้งเรารู้สึกเหนื่อย อยากให้เขามาช่วยเราบ้าง เพราะอาทิตย์หนึ่งเราก็เรียนไปแล้ว 6 วันได้หยุดแค่ 1 วัน แต่เขาอาทิตย์หนึ่งหยุด 2-3 วัน บางทีเขาหยุดเราไปเรียน แค่ขอให้เขาช่วยเอาผ้าไปซัก หรือ ทำความสะอาดห้องน้ำให้หน่อย พอเรากลับมาเขากับนอนเล่นเกมส์ สุดท้ายเราต้องเป็นคนทำ ทั้งๆที่เราโครตจะเหนื่อย จนบางทีเราก็แอบไปร้องไห้กับเพื่อนค่ะ แต่เราก็ไม่อยากทิ้งเขาไปไหนเพราะเราก็เข้าใจว่าเรื่องงานบ้านผู้หญิงควรจะเป็นฝ่ายทำถูกต้องแล้ว จนพอมาถึงตอนนี้เรากลับมาอยู่บ้านทำให้เราห่างกับแฟน และทางบ้านให้เราเรียนเพื่อเตรียมตัวสอบ TOEIC เพื่อใช้คะแนนไปยื่นขอวีซ่าไปเรียนต่อค่ะ ทุกวันที่เราไปเรียนกลับมาเราเหนื่อยและเครียดมากค่ะ แต่กลับไม่ได้กำลังใจจากเขาเลย ถ้าเราไม่ทักไปบอกเขาว่าเราเหนื่อย
(1)จนวันหนึ่งเราออกไปเที่ยวกับเพื่อนอยากระบายความเครียดซึ่งอันนี้เราขอเขาแล้วนะคะ เขาไม่ว่าอะไร แต่พอเรากลับบ้านมาโทรคุยกันเขากลับหาเรื่องเรา ว่าเราไปเที่ยวไม่ได้ไปกับเพื่อนแต่ไปหาผู้ชาย ทั้งๆที่เราก็อัพรูปลงเฟสว่าเราไปกับเพื่อน เราโกรธมากค่ะตอนที่เขาไปเที่ยวเราไว้ใจเขามาก แต่เขากับไม่ไว้ใจเราแบบนี้ ผิดหวังนิดหน่อย
(2)หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันอีกค่ะ จนมาถึงตอนนี้ เราก็ไปเรียนตามปกติ แต่ครั้งนี้เราเครียดกว่าปกติเพราะเป็นช่วงที่ใกล้สอบแล้ว ก็โทรคุยกันปกติค่ะ พอวาง เราก็ไปแชร์รูป charlie puth เขาเป็นนักร้องที่เราชอบ เขาก็ทักมาบอกว่า "ทำไมเราต้องโพสอะไรที่เกี่ยวกับผู้ชาย ถ้าเขาทำบ้างเราจะรู้สึกยังไง" ซึ่งเขาก็เคยแชร์รูปผู้หญิงที่เต้นยั่วๆบ้างละ ถ่ายรูปเซ็กซี่ๆบ้างละ เรายังไม่เคยว่าอะไรเขาเลย แต่แค่นี้กับมาทำให้เราคิดมากกว่าเดิมอีก พอเราเข้าเฟสเขาไปแคปโพสที่เขาแชร์ และบอกให้เขาสาบานว่าเขาไม่เคยโพส เขารีบตัดบทสนทนาด้วยคำว่า ขอโทษ ทันที
ด้วยตอนนั้นเราค่อนข้างที่จะเครียดเรื่องที่จะสอบ เพราะเราสอบมาหลายรอบแล้ว พ่อกับแม่เราก็หวังจากเราอยู่แต่คะแนนไม่ได้อย่างตั้งใจสักที ทำให้เราตัดสินใจขอห่างเขาไป โดยให้เหตุผลว่า "เราเหนื่อย เราอยากอยู่คนเดียวสักพักทบทวนอะไรหลายๆอย่าง"
เราอยากรู้ว่าเราดูผิดมากไหมที่ขอห่างเขาเพราะเหตุผลแบบนี้ ถามว่าเรารักเขาไหม รักนะคะ
แต่แค่รู้สึกเหนื่อยกับอะไรๆอย่างที่เจอมาและผิดหวังในตัวเขานิดหน่อย
ความจริงในช่วงนี้เราแค่ต้องการใครสักคนที่รับฟังเราไม่ใช่หาแต่เรื่องทะเลาะแบบนี้ แค่นี้ก็เหนื่อยมากแล้ว
เราขอห่างแฟนเพื่อทบทวนอะไรหลายๆถูกแล้วหรือเปล่า?
เรากับแฟนอายุห่างกันประมาณ 5 ปีค่ะ (เราเป็นนักศึกษาเขาทำงาน)
- แฟนเราจะเป็นคนค่อนข้างอารมณ์ร้อนค่ะแต่ไม่เคยทำร้ายเราแต่ลงที่ข้าวของเครื่องใช้ค่ะ
- เวลาทะเลาะกันเราจะใจเย็นมากส่วนเขาจะเป็นคนที่ทะเลาะกันจะหลุดพูดคำหยาบ(นี่คือสิ่งที่เราไม่ชอบมากๆ)แต่ก็พอให้อภัยได้
- เขาจะเป็นคนไม่ชอบให้เราไปเที่ยวกลางคืนค่ะซึ่งเราก็ไม่ค่อยได้ไปอยู่แล้ว แต่จะมีนานๆทีที่ไป เช่น วันเกิดเพื่อน ฉลองต่างๆ แต่เขาก็มักจะไม่ให้เราไปโดยให้เหตุผลว่า "เราเป็นผู้หญิงแต่เขาเป็นผู้ชายไปเที่ยวได้" เรื่องพวกนี้เราพอเข้าใจได้ค่ะแต่ก็มีบางที่เราต้องโกหกเขาเพื่อไปเที่ยวกับเพื่อน
- เขาก็ตามใจและห่วงเราในระดับหนึ่ง เขาให้รถเราใช้ขับไปเรียน แต่เวลาเราอยากไปไหนส่วนใหญ่เราจะไปกับเพื่อน ส่วนกับเขาก็จะนานๆที เราเข้าใจค่ะเขาทำงาน
ตลอดเวลาที่คบกันเรามีความสุขนะคะ แต่ก็ไม่ใช่กับทุกเรื่อง ทะเลาะกันบ้างถึงจะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่น เวลาอยู่ด้วยกันเราจะเป็นคนจัดการเรื่องงานบ้านทั้งหมด จนบางครั้งเรารู้สึกเหนื่อย อยากให้เขามาช่วยเราบ้าง เพราะอาทิตย์หนึ่งเราก็เรียนไปแล้ว 6 วันได้หยุดแค่ 1 วัน แต่เขาอาทิตย์หนึ่งหยุด 2-3 วัน บางทีเขาหยุดเราไปเรียน แค่ขอให้เขาช่วยเอาผ้าไปซัก หรือ ทำความสะอาดห้องน้ำให้หน่อย พอเรากลับมาเขากับนอนเล่นเกมส์ สุดท้ายเราต้องเป็นคนทำ ทั้งๆที่เราโครตจะเหนื่อย จนบางทีเราก็แอบไปร้องไห้กับเพื่อนค่ะ แต่เราก็ไม่อยากทิ้งเขาไปไหนเพราะเราก็เข้าใจว่าเรื่องงานบ้านผู้หญิงควรจะเป็นฝ่ายทำถูกต้องแล้ว จนพอมาถึงตอนนี้เรากลับมาอยู่บ้านทำให้เราห่างกับแฟน และทางบ้านให้เราเรียนเพื่อเตรียมตัวสอบ TOEIC เพื่อใช้คะแนนไปยื่นขอวีซ่าไปเรียนต่อค่ะ ทุกวันที่เราไปเรียนกลับมาเราเหนื่อยและเครียดมากค่ะ แต่กลับไม่ได้กำลังใจจากเขาเลย ถ้าเราไม่ทักไปบอกเขาว่าเราเหนื่อย
(1)จนวันหนึ่งเราออกไปเที่ยวกับเพื่อนอยากระบายความเครียดซึ่งอันนี้เราขอเขาแล้วนะคะ เขาไม่ว่าอะไร แต่พอเรากลับบ้านมาโทรคุยกันเขากลับหาเรื่องเรา ว่าเราไปเที่ยวไม่ได้ไปกับเพื่อนแต่ไปหาผู้ชาย ทั้งๆที่เราก็อัพรูปลงเฟสว่าเราไปกับเพื่อน เราโกรธมากค่ะตอนที่เขาไปเที่ยวเราไว้ใจเขามาก แต่เขากับไม่ไว้ใจเราแบบนี้ ผิดหวังนิดหน่อย
(2)หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันอีกค่ะ จนมาถึงตอนนี้ เราก็ไปเรียนตามปกติ แต่ครั้งนี้เราเครียดกว่าปกติเพราะเป็นช่วงที่ใกล้สอบแล้ว ก็โทรคุยกันปกติค่ะ พอวาง เราก็ไปแชร์รูป charlie puth เขาเป็นนักร้องที่เราชอบ เขาก็ทักมาบอกว่า "ทำไมเราต้องโพสอะไรที่เกี่ยวกับผู้ชาย ถ้าเขาทำบ้างเราจะรู้สึกยังไง" ซึ่งเขาก็เคยแชร์รูปผู้หญิงที่เต้นยั่วๆบ้างละ ถ่ายรูปเซ็กซี่ๆบ้างละ เรายังไม่เคยว่าอะไรเขาเลย แต่แค่นี้กับมาทำให้เราคิดมากกว่าเดิมอีก พอเราเข้าเฟสเขาไปแคปโพสที่เขาแชร์ และบอกให้เขาสาบานว่าเขาไม่เคยโพส เขารีบตัดบทสนทนาด้วยคำว่า ขอโทษ ทันที
ด้วยตอนนั้นเราค่อนข้างที่จะเครียดเรื่องที่จะสอบ เพราะเราสอบมาหลายรอบแล้ว พ่อกับแม่เราก็หวังจากเราอยู่แต่คะแนนไม่ได้อย่างตั้งใจสักที ทำให้เราตัดสินใจขอห่างเขาไป โดยให้เหตุผลว่า "เราเหนื่อย เราอยากอยู่คนเดียวสักพักทบทวนอะไรหลายๆอย่าง"
เราอยากรู้ว่าเราดูผิดมากไหมที่ขอห่างเขาเพราะเหตุผลแบบนี้ ถามว่าเรารักเขาไหม รักนะคะ
แต่แค่รู้สึกเหนื่อยกับอะไรๆอย่างที่เจอมาและผิดหวังในตัวเขานิดหน่อย
ความจริงในช่วงนี้เราแค่ต้องการใครสักคนที่รับฟังเราไม่ใช่หาแต่เรื่องทะเลาะแบบนี้ แค่นี้ก็เหนื่อยมากแล้ว