คือเรา มีแฟนเป็นรุ่นน้องคนนึงคือเราคบกับเขามาได้ประมาณเกือบ สองเดือน ช่วงเดือนแรกเราทะเลาะกับเขาบ่อยมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรเขาก็เอามาทะเลาะกับเรา เขาหวง เขาหึง ขี้ระแวง เหมือนเขาไม่เชื่อใจเราเลย แต่เวลาเราอยู่ด้วยกันแบบนี้เรากับเขามีความสุขมากนะ ยิ้มให้กันตลอดแต่เราทะเลาะกับเขาบ่อยมาก เขาน้อยใจเราได้ทุกเรื่องแม้ว่าเราจะไม่ผิดเราก็ต้องเป็นคนยอมคนง้อเขาตลอด บางครั้งเราก็เหนื่อยมากเพราะมันหลายครั้งแล้ว เราก็เคยพูดบอกเลิกเขาไปแต่สุดท้ายเราก็กลับมาอยู่ดี เพราะเราคิดถึงเขารักเขา มันผูกพันเพราะเราอยุ่ด้วยกันแทบทักวันเลย เราเคยคิดที่จะเลิกกับเขาขาดจริงๆนะ ลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาแต่เราก็ทำไม่ได้ เราคิดถึงเขาตลอด แล้วที่เราทะเลาะกันล่าสุดคือเรื่องของคนคุยเก่าเรา คือวันนั้นเราเดินไปโรงอาหาร เราเห็นเขายืนอยู่เราก็อยากเข้าไปหยอกแฟนของเรา แต่ตอนนั้นคนคุยเก่านั่งอยู่ แต่เราไม่เห็นไม่ได้มองขนาดที่เราเดินไป เราก็มองไปรอบๆแต่ไม่ได้เจาะจงว่าจะมองใคร แต่พอเราเดินไปถึงตรงที่แฟนเรายืนอยู่ เขากลับตบหัวเราแรงมาก แล้วบอกว่า จะไปมองเขาทำไม เขาจริงจังมาและชักสีหน้าใส่เราแล้วเขาก็เดินไปทั้งๆที่ไม่ฟังคำอธิบายเราเลย เรา งง และในใจเกิดคำถามว่า เราจะยอมให้เขาทำแบบนี้กับเราไปเรือยๆหรอ เค้าไม่ฟังอะไรเราเลย เราเหนื่อยมาก เราเลยตัดสินใจบอกเลิกเขาไป แต่ในเวลาที่เราบอกเลิกเขาไป ทุกอย่างก็เหมือนจะยังไม่จบแบบตัดขาด เราก็ยังคุยกันมาเรือยๆ ครั้งนี้เราก็บอกว่าเราไม่ผิดเขาเป้นคนที่ไม่ฟังเราเอง เราทะเลาะกันมาได้ 3วัน เราคิดถึงเขามากเราเลยไปง้อเขา ของคืนดีเขา เขาก็คืนดีกับเรา เราก็ดีกัน แต่ในความรู้สึกลึกๆของเราคือ รุ้สึกว่าเขาไม่เหมือนเดิม เขาเปลี่ยนไป จนตอนนี้เรารุ้สึกว่า เวลาเราไม่มีเขาก็เหมือนเราอยุ่ไม่ได้ แต่พออยุ่ด้วยเราก็เหนื่อย เราควรตัดใจหรือจะไปต่อ แล้วทำยังไงเราถึงจะตัดขาดเขาได้แบบสนิทใจ
ระหว่างเหนื่อย กับ รัก ควรเลือกอะไรดี??