สวัสดีเพื่อนชาวพันทิป ตอนนี้ที่เรากำลังพิมพ์ คือช่วงที่เรากำลังจมดิ่งอย่กับความทุกข์.........
เรามีปัญหาหลายอย่างเกิดขึ้นพร้อมๆกัน หลายคนที่อ่านจบอาจจะคิดว่ามันเล็กน้อยถ้าเทียบกับคนอื่น เราแค่อยากระบายสิ่งที่เราพูดกับใครไม่ได้
เรื่องแรกที่กระทบจิตใจเรา คือเรื่องเราเลิกกับแฟน ตอนแรกเรามีแพลนว่าจะแต่งงานกัน ซื้อบ้าน ตกแต่งบ้าน ไว้เพื่ออนาคตจะเป็นเรือนหอ ตอนคบกันเรามีความสุขดี เค้าเหมือนเป็นทุกอย่างในชีวิตเรา เราคาดหวังถึงเรื่องอนาคต ครอบครัว กับคนนี้ไว้มาก จนสุดท้ายมีเหตุให้ต้องเลิกกัน เราเหมือนคนหมดหวังในชีวิต อยู่คนเดียวก็ร้องไห้ จากที่เป็นคนร่าเริงก็กลายเป็นคนเครียด เก็บตัว ไม่สนุกไม่มีความสุขกับอะไร จนคิดว่าตัวเองมีแนวโน้มจะเป็นโรคซึมเศร้า จนต้องพบหมอ....
เรื่องที่สองเป็นเรื่องครอบครัว เรามารู้ทีหลังในช่วงที่เริ่มมีปัญหากับแฟน ว่าที่บ้านกำลังมีปัญหาการเงิน จากที่เคยมีไม่ได้ลำบาก กลายเป็นไม่ค่อยมีเงินใช้ เงินเก็บก็น้อยลง เราเป็นลูกคนเดียว พ่อแม่ก็จะมาขอยืมเงินเราประจำ เราทำงานแล้วก็จริงแต่ก็ไม่ได้มีเงินเดือนเยอะที่จะเหลือหรือให้ได้มากมาย เพราะก็มีภาระผ่อนคอนโด มันยิ่งทำให้เราเครียดมาก ทุกครั้งเวลาออกไปทำงาน เราไม่เคยยิ้มหรือมีความสุขกับชีวิต ไม่กล้ารับสายโทรศัพท์ที่บ้านเพราะกลัวว่าจะพูดเรื่องเงิน เวลาไม่ค่อยมีให้เราก็ยิ่งเครียด เราไม่รู้จะพูดยังไงเพราะที่บ้านไม่มีใครรับฟังแม้กระทั่งเวลาที่เราทุกข์ที่สุดเราก็ไม่เคยพูดได้เลย ส่วนพ่อเราก็ติดเหล้า เราเคยคิดอยากฆ่าตัวตาย เพราะไม่อยากทนอยู่ในสภาวะที่รู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยวบนโลก ไม่มีใครเข้าใจ
เแต่โชคดีที่เรารู้ตัวเร็วและเพื่อนที่ไม่ได้รู้ปัญหาอะไรของเรา เค้าแนะนำให้ไปหาหมอเพราะเค้ารู้สึกว่าเราดูเครียดผิดปกติ จนพบว่าเป็นโรคนี้จริงๆ
ทุกวันนี้เพื่อนและครอบครัวเราไม่มีใครรู้ว่าเรารักษาอยู่ ที่มาตั้งกระทู้ในวันนี้เพราะอยากระบายและอยากได้กำลังใจจากคนอื่น ซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่เคยได้รับแม้กระทั่งจากครอบครัว
ในวันที่จมดิ่งอยู่กับความทุกข์
เรามีปัญหาหลายอย่างเกิดขึ้นพร้อมๆกัน หลายคนที่อ่านจบอาจจะคิดว่ามันเล็กน้อยถ้าเทียบกับคนอื่น เราแค่อยากระบายสิ่งที่เราพูดกับใครไม่ได้
เรื่องแรกที่กระทบจิตใจเรา คือเรื่องเราเลิกกับแฟน ตอนแรกเรามีแพลนว่าจะแต่งงานกัน ซื้อบ้าน ตกแต่งบ้าน ไว้เพื่ออนาคตจะเป็นเรือนหอ ตอนคบกันเรามีความสุขดี เค้าเหมือนเป็นทุกอย่างในชีวิตเรา เราคาดหวังถึงเรื่องอนาคต ครอบครัว กับคนนี้ไว้มาก จนสุดท้ายมีเหตุให้ต้องเลิกกัน เราเหมือนคนหมดหวังในชีวิต อยู่คนเดียวก็ร้องไห้ จากที่เป็นคนร่าเริงก็กลายเป็นคนเครียด เก็บตัว ไม่สนุกไม่มีความสุขกับอะไร จนคิดว่าตัวเองมีแนวโน้มจะเป็นโรคซึมเศร้า จนต้องพบหมอ....
เรื่องที่สองเป็นเรื่องครอบครัว เรามารู้ทีหลังในช่วงที่เริ่มมีปัญหากับแฟน ว่าที่บ้านกำลังมีปัญหาการเงิน จากที่เคยมีไม่ได้ลำบาก กลายเป็นไม่ค่อยมีเงินใช้ เงินเก็บก็น้อยลง เราเป็นลูกคนเดียว พ่อแม่ก็จะมาขอยืมเงินเราประจำ เราทำงานแล้วก็จริงแต่ก็ไม่ได้มีเงินเดือนเยอะที่จะเหลือหรือให้ได้มากมาย เพราะก็มีภาระผ่อนคอนโด มันยิ่งทำให้เราเครียดมาก ทุกครั้งเวลาออกไปทำงาน เราไม่เคยยิ้มหรือมีความสุขกับชีวิต ไม่กล้ารับสายโทรศัพท์ที่บ้านเพราะกลัวว่าจะพูดเรื่องเงิน เวลาไม่ค่อยมีให้เราก็ยิ่งเครียด เราไม่รู้จะพูดยังไงเพราะที่บ้านไม่มีใครรับฟังแม้กระทั่งเวลาที่เราทุกข์ที่สุดเราก็ไม่เคยพูดได้เลย ส่วนพ่อเราก็ติดเหล้า เราเคยคิดอยากฆ่าตัวตาย เพราะไม่อยากทนอยู่ในสภาวะที่รู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยวบนโลก ไม่มีใครเข้าใจ
เแต่โชคดีที่เรารู้ตัวเร็วและเพื่อนที่ไม่ได้รู้ปัญหาอะไรของเรา เค้าแนะนำให้ไปหาหมอเพราะเค้ารู้สึกว่าเราดูเครียดผิดปกติ จนพบว่าเป็นโรคนี้จริงๆ
ทุกวันนี้เพื่อนและครอบครัวเราไม่มีใครรู้ว่าเรารักษาอยู่ ที่มาตั้งกระทู้ในวันนี้เพราะอยากระบายและอยากได้กำลังใจจากคนอื่น ซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่เคยได้รับแม้กระทั่งจากครอบครัว