จะทำยังไงดี รู้สึกเหมือนแม่ไม่รักเรา

ตอนคุณพ่อเสียแรกๆ แม่เราพาผช.คนอื่นที่เราไม่รู้จักเข้าบ้านตั้งแต่อาทิตย์แรก

ซึ่งเราเองรับไม่ได้เลยค่ะ แต่ก็ได้แต่มองในแง่ดีว่าแม่คงเหงา
แต่แล้วตอนนี้คุณแม่กลับบอกให้เราไปหางานทำส่งตัวเองเรียน เราบอกตรงๆเลยนะคะว่าเรากลัว
ตอนคุณพ่ออยู่คุณพ่อไม่เคยให้เราออกไปทำงานเลยเพราะท่านบอกมีหน้าที่เรียนก็เรียนไป ส่วนเรายังเพิ่งจะมอสอง
จะ หางานอะไรทำได้บ้างคะ คุณแม่พูดว่าส่งเราไม่ไหว ไม่มีเงินให้เราไปโรงเรียน เราเข้าใจและพยายามมองในมุมของแม่แล้วค่ะ
แต่ตอนนี้ในใจเราเองมันรับไม่ไหวแล้วค่ะ ท่านก็มีเงินเดือนหมื่นต้นๆนะคะ มันไม่พอจริงๆหรอคะที่จะส่งเรา
ตอนนี้แฟนใหม่แม่เป้นคนให้เงินเราไปรร.ค่ะแต่แม่บอกว่าถ้าหางานได้เมื่อไหร่ก้จะหยุดให้
เราแอบเห็นแม่สั่งครีมในเน็ตมาใช้ซึ่งราคาก็ค่อนข้างแพงค่ะ
อ่านราคาแล้วอึ้ง คือเราใช้ไปโรงเรียนได้เป็นเดือนเลย เราแอบร้องไห้คนเดียวทุกวัน
เคยพูดกับเขาตรงๆเขาก้เอาแต่บอกว่าหมดกับเราเยอะแล้ว ทำไมถึงบอกว่าส่งเราไม่ไหวแต่กลับไปซื้อครีม
ของใช้แพงๆได้ แถมตอนนี้แม่ก็ยังให้แฟนใหม่จ่ายค่าผ่อนบ้านและค่าไฟค่าเน้ตค่าของใช้ในบ้านต่างๆพูดง่ายๆก็คือแทบจะทั้งหมด
แม่เราไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลยแม้แต่เรา แล้วแม่ลำบากอะไรคะ เราน้อยใจมากค่ะ ไม่รุ้จะปรึกษาใคร
ไม่อยากประจานแม่ตัวเอง แต่เหมือนแม่เกลียดเรา เหมือนแม่ไม่เคยรักเรา แม่บังคับให้เราไปสมัครงานแต่ไปสมัครที่ไหนก็ไม่เคยมีใครติดต่อกลับมา
บางวันแฟนใหม่แม่เราก้ไม่มีตังให้เราไปโรงเรียน เพราะขับแท็กซี่ บางวันเขาก็เมา แล้วขี้เกียจไปค่ะ
เราก็ทำใจต้องหยุดเรียน ตามงานเพื่อนก็ไม่ทันเกรดแย่ลงมากๆ ครูที่โรงเรียนก็ทวงค่าเทอมแล้ว
แม่เราใช้ของแพงกินของแพง เราไม่เคยเห็นแม่ประหยัดแต่แม่ก็เอาแต่บอกว่าส่งเราไม่ไหว
เรานึกถึงอนาคตตัวเองแล้วกลัวค่ะ คิดไปถึงตอนมหาลัย ค่าใช้จ่ายอะไรต่างๆ
เราอยากหนีแม่ไปค่ะเราอยากรู้ว่าเขารักเราบ้างไหมให้เราเกิดมาทำไม ทำไมไม่รับผิดชอบเราบ้างเลย