ไม่รู้ว่าทำไมจบไปนานแค่ไหนก็วนเวียนกลับมาคืนดีกันได้ตลอด ยอมรับทุกครั้งเราเป็นฝ่ายทิ้งเขาเหตุผลคือเขาเฉยชาไม่สนใจไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ตั้งแต่วันแรกที่คบกันจนถึงวันนี้ ครั้งล่าสุดเรา2คนเลิกกันไปเมื่อ3ปีก่อนเราก็เป็นคนทิ้งเขาไปอีกก็เป็นเหตุผลเดิม เราคบกันมา5ปีอยู่ด้วยกันตั้งแต่เรียนจนเรียนจบพ่อแม่แฟนรับรู้ว่าอยู่ด้วยกันแต่พ่อแม่เรา เราไม่เคยบอกว่าอยู่ด้วยกันแต่พ่อแม่เราก็คงรู้แค่ไม่พูดเราหาตังส่งตัวเองเรียนและเลี้ยงดูพ่อกับแม่ด้วยเราเป็นนางงามนางแบบพิตตี้เราทำหมดและเราก็หาเงินได้เยอะเหลือกินเหลือเก็บ ฐานะทางบ้านเราไม่ดีคือเราต้องเป็นเสาหลักเพราะพ่อเรามีโรคประจำตัวทำงานไม่ได้ ฐานะทางบ้านแฟนเราถือว่าปานกลางแฟนเรายังขอเงินพ่อแม่ใช้ค่าหอแม่แฟนเราเป็นคนจ่ายให้แฟนเราได้เงินเป็นอาทิตย์ อาทิตย์ละ1500แฟนเราเรียนภาคค่ำเราเลยบอกให้เขาหางานเสริมทำจะได้ช่วยกันเก็บแต่เขาบอกเหนื่อยแย่สิกว่สจะเลิกงานมาอาบน้ำไปเรียนจะทันได้ยังไงไม่ทำหลอก วันที่เราบอกเขาทำงานตอนนั้นเรียนปีสุดท้ายแล้วไม่ค่อยมีเรียนแล้ว แต่เราก็ไม่บังคับ เรามีรถยนต์ใช้เป็นรถของทางบ้านแฟนเรา เราเป็นคนที่ใช้รูปร่างหน้าตาทำงานของเครื่องใช้ต่างๆของเราราคาก็จะสูงหน่อย เสื้อผ้ากระเป๋ารองเท้าเราทุกอย่างจะเป็นแบรนเนมหมดแต่เราซื้อแค่ที่จำเป็นไม่ได้ซื้อตลอด มันเลยอาจจะเป็นเหตุที่ทำให้แฟนเรานิสัยเสียเพราะเราก็จะซื้อให้เขาด้วยแรกๆเราซื้อให้ด้วยความว่าอยากให้แฟนเดินข้างเราแบบไม่ต้องอายใคร พอหลังๆเขาเริ่มขอนั้นขอนี่จากเรามากขึ้นจนบางครั้งงอลเราแล้วเราต้องง้อด้วยสิ่งของแล้วนิสัยเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปในทางที่แย่เลื่อยๆ ตลอดเวลาที่เราคบกับเขาไม่ว่าจะปีใหม่วาเลนไทน์วันเกิดเราไม่เคยได้ของขวัญจากแฟนเลยสักครั้ง เราพยายามไม่คิดอะไรคิดแค่ว่าเขายังขอเงินพ่อแม่ใช้อยู่ เราเหมือนหลอกตัวเองว่าผู้ชายคนนี้รักเราที่เราเป็นเราแต่ที่จริงเขารักเราที่สิ่งของที่เราให้เขากันแน่เราก็สับสน เราไม่ไหวกับความเฉยชาของเขาก็เลิกกับเขาไปตอนที่กำลังจะเรียนจบเลิกกันประมาณ2เดือน เขาโทรขอคืนดีกับเราตั้งแต่วันที่เราขนของออกจากห้องเขาไปสมัครงานได้งานทำโทรง้อให้เรากลับมาอยู่กับเขาบอกว่าเขาได้งานทำแล้ว เราไม่ได้คิดจะคบไปวันๆเพราะเราเป็นผู้หญิงเราเลยถามแฟนเราว่าถ้ากลับไปคบกันเรียนจบให้พ่อกับแม่มาหมั้นเราไว้ได้มั้ยเราไม่อยากให้ใครต่อใครไปเที่ยวพูดกับพ่อแม่เราว่าอยู่กับเธอก่อนแต่ง เราบอกเขาไม่ต้องมีเงินทองมาหมั้นแค่ให้ผู้ใหญ่คุยกันก็พอ เราก็ไม่เคยได้คำพูดจากปากเขาสักครั้งว่าจะทำพอวันที่เราเดินหน้าไปคบคนใหม่ เขาก็มาอ้อนวอนให้เรากลับไปเขาจะบอกพ่อแม่เขาไปคุยกับพ่อแม่เราตามที่เราบอกขอแค่ให้เรากลับไปคบกับเขา เราไม่กลับไปคบจนเรียนจบพ่อแม่เขาเดินเรื่องให้เขาไปทำงานเมืองนอกใช้เวลาเดินเรื่องประมาณเดือนนึงเขาก็ได้วันบินตอนนั้นเราไปทำงานที่กรุงเทพแฟนเราเขาก็ต้องไปทำเอกสารทำนั้นทำนี้ที่กรุงเทพตลอด แล้วเขาก็ทักหาเราบอกว่าจะได้บินแล้วนะไปตั้ง3ปีเลยนะไม่คิดจะไปส่งเลยหรอ ตอนนั้นเรา2คนต่างคบคนใหม่ไปแล้วแต่เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเราถึงกลับไปคืนดีกับเขาก่อนเขาจะบินอยู่ประมาณเดือนนึงเราก็พาไปจัดการเอกสารทุกอย่างจนเสร็จรอบินเราก็เตรียมทุกอย่างจัดกระเป๋านู้นนี้ให้หมด เช้าวันที่เขาจะบินเราบังเอิญไปจับมือถือเขามาเล่นเปิดไปเห็นข้อความที่คุยกับผู้หญิงที่เขาเลิกกับมาคืนดีกับเราว่า เขาไม่ได้จะกลับมาคบจริงจังกับเราคนเดียวที่เขารักคือผู้หญิงคนนั้นรอหน่อยนะ3ปีจะกลับมาหา มันเป็นคำที่เขาพูดกับเราก่อนนอนว่าอีก3ปีจะกับมาขอแต่งงานขอไปเก็บเงินค่าสินสอดก่อนเราน้ำตาพังลงแบบบอกไม่ถูกเราตั้งใจจะเอาสมุดโน็ตที่เราเขียนให้เขาไว้อ่านที่นู้นเราตัดสินใจไม่ให้ตัวเขาไม่รู้ว่าเราเห็นข้อความนั้น เราร้องไห้ตั้งแต่ออกจากคอนโดจนถึงสุวรรณภูมิ จนข้ามอีกวันเราถึงดึงสติตัวเองกลับมาได้ เราก็ส่งเขาขึ้นเครื่องเรียบร้อยแล้วก็พูดกับเขาว่าอีก3ปีเราจะมารอรับที่ตรงนี้นะไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานะอะไรเราก็จะมา พอเขาไปถึงเราก็ยังคบกันคุยกันปกติแต่เขาไม่เชื่อใจเราระแวงเราตลอดเวลาจับผิดตลอดจนเราเริ่มทนไม่ไหวก็คุยกันน้อยลงเลื่อยๆจนเจาไปได้ประมาณ9เดือนเราก็เลิกกันอีกครั้ง เราอยู่แต่กับงานตลอดระยะเวลา3ปีไม่มีใคร แต่แฟนเรามีแฟนใหม่ที่ ตปท แต่เราก็ไม่สนใจเขาพยายามหาทางติดต่อเราทุกช่องทางแต่เฟสบุ๊กหลักบล๊อกเราไว้ตั้งแต่เลิกกันเขาก็สร้างเฟสใหม่แล้วแอดมาหาเราเราก็ไม่คุยเพราะเรามองไม่เห็นอนาคตข้างหน้าถึงเราจะรักเขาแค่ไหนก็ตามเถอะ แฟนเราเปลี่ยนแฟนเป็นว่าเล่นจนครบกำหนด3ปีที่เขาต้องกลับไทยเขาก็ทักมาหาเราว่าอย่าลืมมารับนะเราก็ไปนะในวันนั้นเขากลับมาพัก45วัน มาบวชให้พ่อกับแม่แต่มันก็ไม่รู้ว่าด้วยความอะไรเราสองคนดันทำทุกอย่างเหมือนเป็นแฟนกันแต่คือกลับมาของฝากสักชิ้นเราก็ไม่ได้ เราใช่เวลาอยู่กับเขาทั้งก่อนบวชหลังบวชอยู่ในทุกช่วงทุกตอนแล้วทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมเรายังแบรนเนมทั้งตัวเหมือนเดิมและราคาก็เพิ่มมากขึ้น เขาไปทำงาน3ปีได้1ส่วน10ของเราจัดงานบวชคือเงินเก็บ3ปีที่ไปทำงานหมด เรายังเป็นคนที่ดูแลเขาทุกอย่างเหมือน3ปีที่ผ่านมาเขาไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลยสั่งเสื้อผ้ารองเท้ากระเป๋าทุกวันเงินเราทุกบาทกินอยู่เที่ยวนู้นนี้ก็เงินเราทุกบาท เราเลยมานั้งคิดว่าเราจะกลับไปคบทำไมผู้ชายที่แสดงความรักกับเราแค่ตอนหวังผลประโยช
คิดยังกับการกับไปคบแฟนเก่าที่เราต้องทิ้งเขาเพราะความเฉยชาไม่เอาใจใส่ไม่มีความเป็นผู้นำคิดว่าเลิกกันไป3ปีเขาจะโตแต่ไม่เลย