ฉากเต้นรำภูกับหญิงยอคือฉากที่คลาสสิคมากกกก

ภัทร-ตุ๊กตา ทหารดีบุกคืออะไร
ยุรี-ตุ๊กตาทหารดีบุกคือตุ๊กตาที่มีขาข้างเดียวหลงรักตุ๊กตานักเต้นบัลเล่ห์
ยุรา-บังเอิญมีพายุพัดตุ๊กตาดีบุกตกไปในนอกบ้านจนไม่คิดจะเจอตุ๊กตานักเต้นบัลเลห์อีกแล้ว
เปลว-แล้วก็ถูกเด็กชายใจร้ายจับใส่เรือตกไปในท่อระบายน้ำจนถูกปลาฮุบไปกิน
ศักดิ์ชาย-สุดท้ายปลาก็ถูกแม่ของเด็กชายใจร้าย ซื้อไปพอผ่าท้องจึงพบกับต๊กตาดีบุก ตุ๊กตาทั้งสองจึงกลับมาพบกันอีก (หล่อมากไม่ลุงนะจ๊ะวันนี้)
ธนา-งั้นนิยายก็จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งสิ
โสม-วันนึงเด็กชายก็โยนตุ๊กตาเข้าไปในกองไฟ ตุ๊กตานักบัลเลห์ก็ลอยลมเข้าไปถูกแผดเผามอดไหม้ไปด้วยกัน
ภู-ช่างเป็นนิทานอันแสนเศร้า
หญิงยอ-ยังไม่จบแค่นั้นค่ะ รุ่งเช้าแม่ของเด็กชายก็พบหัวใจดีบุกอันงดงาม
ภู-เหมือนหัวใจรักของตุ๊กตาทหาร
หญิงยอ-อาจเป็นหัวใจรักของทั้งคู่ก็ได้ค่ะ นิทานมักจบอย่างมีความสุข
เด็กชายใจร้ายเงิบบบบบ สระไดร์ๆ

ชื่มชมพี่ปุ๊ยผอูน คนเขียนบทคอสตูม ที่ใส่รายละเอียดบทและตัวละครได้ดีมาก นอกจากภูยอที่เป็นตุ๊กตาทหารดีบุกกับตุ๊กตานักบัลเล่ห์ ภาเจ้าชาย เปลวเงือกน้อยที่แอบรักเจ้าชายแต่พูดไม่ได้ ธนาโสม คิงและควีน(ใจร้าย)
ศักดิ์เจ้าชายที่ต้องตามหานางซินต่อไป การเล่าบทในแต่ละช่วงแบ่งบทได้ดี เปลวได้เล่าตอนที่ปลาฮุบเหยื่อเหมือนตอนที่ภูมาขลุกอยู่กับเธอจนไม่ได้เจอหญิงยอ โสมได้เล่าตอนโยนตุ๊กตาลงไปในกองเพลิง