........ก่อนอื่นต้องขอขยายความหัวข้อกระทู้ก่อนนะครับ คือเราจะอธิบายว่าเราเป็นเกย์ แต่แฟนเราเป็นผู้ชาย (ที่คบผู้หญิงมาตลอด เสือผู้หญิงด้วย) ดังนั้นเราจึงเป็นแฟนที่มีเพศชายคนแรกของแฟนเรา
.
.
.
.....เท้าความถึงจุดเริ่มต้นก่อนนะครับ เราทั้งสองคนอยู่ตรงที่เรารู้จักกันมา 1 ปี ก็แค่คุยกันปกติธรรมดา ตอนนั้นเราก็ไม่กล้าคิดอะไร (เพราะเขาหน้าตาดี) ก็เป็นแค่เพื่อนหรือคนคุยไปวันๆ ไม่ได้คุยกันทุกวันด้วย นานๆ ทีตอบกันครั้งนึง เราก็รู้สึกโอเครู้สึกดีนะแต่ก็คิดว่าก็เป็นแค่คนคนหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตให้เราได้คลายเหงา ให้เราได้มีคนไว้ส่งสติ๊กเกอร์ อะไรทำนองนี้ จนเรารู้จักกันได้ 3 เดือน แล้วเราก็ขาดการติดต่อกัน คือไม่มีช่องทางติดต่ออะไรได้ติดต่อกันเลย เหมือนชาตินี้จะไม่ได้เจอกันแล้ว เราก็ดำรงชีวิตอยู่ตามปกติของเราไปเรื่อยๆ เรียนไปเล่นไปตามประสา จนเวลาผ่านไปประมาณ 8 เดือน เราไปเที่ยวแล้วบังเอิญไปเจอเขาอยู่ที่ที่ไปเที่ยวพอดี เราเลยได้ติดต่อกันอีกครั้งหนึ่ง ตอนนั้นคือรู้สึกดีนะที่เขายังจำเราได้ หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันอีกครั้ง แต่ก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม ถามคำตอบคำ ส่งสติ๊กเกอร์บ้างอะไรบ้าง นานๆ ทีตอบกันนะ 3-7 วันเลยทีเดียว แต่เราก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร ช่วงนั้นโฟกัสวิจัยอย่างเดียว 555 ช่วงนั้นเป็นช่วงที่อกหัก แต่ก็ไม่ได้เสียใจมากนะ แค่ดูชีวิตแปลกๆ เลยทำวิจัยซะงั้นจะได้ไม่ต้องคิดอะไร
.
.
.
.....จนอยู่มาวันนึงกำลังเทคโน้ตอยู่ดีดีเขาก็แชทมาชวนไปเที่ยวในช่วงวันหยุดยาว เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากนะ (คือเราไปเที่ยวแบบนี้บ่อยมาก ไปเป็นกรุ๊ป มีคนรู้จัก 1 คน นอกนั้นก็จะเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกทีไรงี้) ตอนนั้นก็คิดว่าคงไปเป็นกรุ๊ปแหละ 5-6 คน น่าจะสนุกสถานที่ก็สวยเราก็ยังไม่เคยไปด้วย ประกอบกับมีเงินด้วยก็เลยตกลงไป ต่อมาเราก็วางแผนอะไรกับเรียบร้อยก็เลยถามเขาว่าไปกันทั้งหมดกี่คน เขาเลยตอบกลับมาว่าไปกัน 2 คนนี่แหละ เราก็ เอ่ออออออออ แล้วยังไงดี (คิดในใจว่า อิเห้ เงินที่จะเอาไปจะพอมั้ย คนหารก็น้อยลง แล้วเที่ยวสองคนจะสนุกมั้ย) แต่ก็ได้แต่ทำใจแล้วบอกว่า อืออออ โอเค... ไม่เป็นไร ไปกันสองคนก็ได้
.
.
.
.....วันต่อมาก็เลยได้คุยกับเขาเรื่องที่พักและวางแผนกันว่าจะทำอะไรยังไงต่อ เขาเลยพูดกับเราประโยคนึง เป็นประโยคที่เราอึ้งๆ นิดๆ เขาถามเราว่า "ที่เราไปเที่ยวกันสองคนจะเรียกว่าเดทได้มั้ย" คือตอนที่ได้ยินอะช็อคมาก แบบยัง งงๆ อยู่เลยว่า หะ อะไรนะ เดทหรือ เดี๋ยวววววว มีผู้มาชวนเดท ก็ได้แต่ตอบเขาไปว่า "ก็ได้มั้ง" "แต่เราก็ไม่รู้ว่าเธอจะโอเครึเปล่านะ" ตอนนั้นคือยิ่งบอกว่าเดทยิ่งกลัวทุกอย่างพัง ไม่คิดและไม่หวังอะไรทั้งนั้น ในใจภาวนาให้แค่เป็นเพื่อนไปกัน เพราะกลัวจะเสียเพื่อน ประมาณว่าเราได้คุยกันก็โอเคแล้วอะไรทำนองนี้ หลังจากนั้นก็นับวันรอไปเที่ยว เราก็คุยกันมากขึ้น ติดต่อกันทุกแอปพลิเคชัน เพราะเขากลัวเป็นเหมือนครั้งก่อนด้วย และกลัวไม่มีคนไปเที่ยวกับเขาด้วย (มั้ง) แต่ก็ยังไม่กล้าคิดอะไรและคิดว่าเขาคงเป็นพวก butterfly man อะไรทำนองนี้มากกว่า
.
.
.
**เดี๋ยวมาเล่าต่อนะครับต้องกลับบ้านก่อน จะรีบมาพิมพ์ต่อครับ
เมื่อเราเป็นแฟน (ผู้ชาย) คนแรก ของผู้ชายคนหนึ่ง
.
.
.
.....เท้าความถึงจุดเริ่มต้นก่อนนะครับ เราทั้งสองคนอยู่ตรงที่เรารู้จักกันมา 1 ปี ก็แค่คุยกันปกติธรรมดา ตอนนั้นเราก็ไม่กล้าคิดอะไร (เพราะเขาหน้าตาดี) ก็เป็นแค่เพื่อนหรือคนคุยไปวันๆ ไม่ได้คุยกันทุกวันด้วย นานๆ ทีตอบกันครั้งนึง เราก็รู้สึกโอเครู้สึกดีนะแต่ก็คิดว่าก็เป็นแค่คนคนหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตให้เราได้คลายเหงา ให้เราได้มีคนไว้ส่งสติ๊กเกอร์ อะไรทำนองนี้ จนเรารู้จักกันได้ 3 เดือน แล้วเราก็ขาดการติดต่อกัน คือไม่มีช่องทางติดต่ออะไรได้ติดต่อกันเลย เหมือนชาตินี้จะไม่ได้เจอกันแล้ว เราก็ดำรงชีวิตอยู่ตามปกติของเราไปเรื่อยๆ เรียนไปเล่นไปตามประสา จนเวลาผ่านไปประมาณ 8 เดือน เราไปเที่ยวแล้วบังเอิญไปเจอเขาอยู่ที่ที่ไปเที่ยวพอดี เราเลยได้ติดต่อกันอีกครั้งหนึ่ง ตอนนั้นคือรู้สึกดีนะที่เขายังจำเราได้ หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันอีกครั้ง แต่ก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม ถามคำตอบคำ ส่งสติ๊กเกอร์บ้างอะไรบ้าง นานๆ ทีตอบกันนะ 3-7 วันเลยทีเดียว แต่เราก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร ช่วงนั้นโฟกัสวิจัยอย่างเดียว 555 ช่วงนั้นเป็นช่วงที่อกหัก แต่ก็ไม่ได้เสียใจมากนะ แค่ดูชีวิตแปลกๆ เลยทำวิจัยซะงั้นจะได้ไม่ต้องคิดอะไร
.
.
.
.....จนอยู่มาวันนึงกำลังเทคโน้ตอยู่ดีดีเขาก็แชทมาชวนไปเที่ยวในช่วงวันหยุดยาว เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากนะ (คือเราไปเที่ยวแบบนี้บ่อยมาก ไปเป็นกรุ๊ป มีคนรู้จัก 1 คน นอกนั้นก็จะเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกทีไรงี้) ตอนนั้นก็คิดว่าคงไปเป็นกรุ๊ปแหละ 5-6 คน น่าจะสนุกสถานที่ก็สวยเราก็ยังไม่เคยไปด้วย ประกอบกับมีเงินด้วยก็เลยตกลงไป ต่อมาเราก็วางแผนอะไรกับเรียบร้อยก็เลยถามเขาว่าไปกันทั้งหมดกี่คน เขาเลยตอบกลับมาว่าไปกัน 2 คนนี่แหละ เราก็ เอ่ออออออออ แล้วยังไงดี (คิดในใจว่า อิเห้ เงินที่จะเอาไปจะพอมั้ย คนหารก็น้อยลง แล้วเที่ยวสองคนจะสนุกมั้ย) แต่ก็ได้แต่ทำใจแล้วบอกว่า อืออออ โอเค... ไม่เป็นไร ไปกันสองคนก็ได้
.
.
.
.....วันต่อมาก็เลยได้คุยกับเขาเรื่องที่พักและวางแผนกันว่าจะทำอะไรยังไงต่อ เขาเลยพูดกับเราประโยคนึง เป็นประโยคที่เราอึ้งๆ นิดๆ เขาถามเราว่า "ที่เราไปเที่ยวกันสองคนจะเรียกว่าเดทได้มั้ย" คือตอนที่ได้ยินอะช็อคมาก แบบยัง งงๆ อยู่เลยว่า หะ อะไรนะ เดทหรือ เดี๋ยวววววว มีผู้มาชวนเดท ก็ได้แต่ตอบเขาไปว่า "ก็ได้มั้ง" "แต่เราก็ไม่รู้ว่าเธอจะโอเครึเปล่านะ" ตอนนั้นคือยิ่งบอกว่าเดทยิ่งกลัวทุกอย่างพัง ไม่คิดและไม่หวังอะไรทั้งนั้น ในใจภาวนาให้แค่เป็นเพื่อนไปกัน เพราะกลัวจะเสียเพื่อน ประมาณว่าเราได้คุยกันก็โอเคแล้วอะไรทำนองนี้ หลังจากนั้นก็นับวันรอไปเที่ยว เราก็คุยกันมากขึ้น ติดต่อกันทุกแอปพลิเคชัน เพราะเขากลัวเป็นเหมือนครั้งก่อนด้วย และกลัวไม่มีคนไปเที่ยวกับเขาด้วย (มั้ง) แต่ก็ยังไม่กล้าคิดอะไรและคิดว่าเขาคงเป็นพวก butterfly man อะไรทำนองนี้มากกว่า
.
.
.
**เดี๋ยวมาเล่าต่อนะครับต้องกลับบ้านก่อน จะรีบมาพิมพ์ต่อครับ