หมาดน้ำค้างกลางยอดเจ้าดอกหญ้าหยาดมาจากสวรรค์หรือไรนี่จึงเรียงเกล็ดเม็ดแก้วแตะราตรีทักทายท่าทีช่วงดวงอรุณ กรุ่นกรุ่นกลิ่นฝัน ณ ที่นั้นยังค้นตั้นหายอดดอกหญ้ากรุ่นแรงแดดแผดเผาเจ้าไม่คุ้นเป็นจุณลับหายสลาย

แจรงล้ำขำขึงตรึงห้วงฟ้างามระย้ายินยลกมลซ่านเงาเรืองรองแปลบผลิยอดพิมานปุยเมฆบานวิไลใจจรรโลง"ยอดใบพ่วงน้ำค้างยางระยับแววประดับพรั่งพรูดูโอ่โถงดั่งกระเดื่องทำนุลอดอุโมงตระการโพลงพรายเพริศเป็นเลิศคุณ

หัวใจสลายที่ปลายฟ้า (5)...ชีวิตที่เปลี่ยนไป   ความคิดเกี่ยวกับเรื่องข้างต้น สะดุดเป็นช่วง ๆ ทุกครั้งที่เครื่องบินปะทะกับลมแรง เครื่องบินเล็กบินไม่สูงเท่าเครื่องใหญ่ แต่ลมแรงมาก และเครื่องจะแกว่ง

เสียงดนตรีคลี่มนต์เล่นกลฝันสบสวรรค์เพียงสู่ร่มภูผาเออผ่อนคลายว่ายเวียนเหียนกายาจับจังหวะ "รุมบ้า" น่าภิรมย์"ชวาลาหนึ่งดวงมิช่วงโชติแต่วาวโรจน์ครบครันพรรณผสมเรไรริกซิกซี่รี่ระงมทำนองห่มพ