หมาดน้ำค้างกลางยอดเจ้าดอกหญ้าหยาดมาจากสวรรค์หรือไรนี่จึงเรียงเกล็ดเม็ดแก้วแตะราตรีทักทายท่าทีช่วงดวงอรุณ กรุ่นกรุ่นกลิ่นฝัน ณ ที่นั้นยังค้นตั้นหายอดดอกหญ้ากรุ่นแรงแดดแผดเผาเจ้าไม่คุ้นเป็นจุณลับหายสลาย

อนิจจา นกขมิ้น บินเร่ร่อน เกาะกิ่งสน ไร้คอน ค่ำนอนไหน สุรีย์ฉาย ตาวันลา ลับทิวไม้ เดียวดายกลาง ป่าใหญ่ ใกล้สนธยา สนกิ่งแห้ง เกาะเกี่ยว กายเหน็บหนาว ตาวันลับ อีกคราว ทั่วราวป่า แสงเจิดจ้า สาดส่อง ต้อง

เสียงดนตรีคลี่มนต์เล่นกลฝันสบสวรรค์เพียงสู่ร่มภูผาเออผ่อนคลายว่ายเวียนเหียนกายาจับจังหวะ "รุมบ้า" น่าภิรมย์"ชวาลาหนึ่งดวงมิช่วงโชติแต่วาวโรจน์ครบครันพรรณผสมเรไรริกซิกซี่รี่ระงมทำนองห่มพ