รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวซวย ทำอไรก็แย่ไปหมดคนรอบข้างเดือดร้อนเสมอ

ลองออกไปข้างนอกนั่งในสวนสาธารณะเช้าๆครับ สูดหายใจลึกๆ มองดูสรรพสิ่งรอบข้าง หรือคุยกับเพื่อน เราจะเจอว่า คนบนโลกนี้ล้วนแต่แย่ รู้สึกท้อ ผิดหวังมีมากมายอย่างที่เราคิดไม่ถึง ผมเจอหนักทุกเรื่อง และผมเคยคิดว่าผมทำกรรมอะไรถึงออกมาแบบนี้ จำนวนโรคที่มาอยู่ในกายเป็นเพื่อนผมมีมากมายจนผมจำชื่อหมอในโรงพยาบาลได้มากกว่าครึ่ง ท้อครับ ทั้งคนรอบข้าง พี่น้อง แต่สุดท้ายผมเข้าหาธรรมมะ
ทำทุกวันคือฟังธรรมจากลพ.ปราโมทย์...แค่ช่วงเช้า ไปออกกำลังกาย แล้วก็ทำในสิ่งที่รักคือเขียนนิยายแต่งกลอน พอตื่นมาผมจะคิดว่าวันนี้
คือวันที่ดีที่สุดของผม เรื่องทุกข์ใจเอาวางไว้ พูดง่ายแต่ทำอยาก แต่ทำได้ด้วยการฝึก ผมดูหนังพระเอกเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย
"ขอบคุณสำหรับวันใหม่" เขาพูดอย่างนี้ทุกวัน ผมเห็นพี่น้องมีเงินมากมายเคยคิดอยากได้อยากมี แต่จบแล้ว เพราะผมคนติดดิน เอาเงินออมมา
คิดดูว่าถ้าถึงแปดสิบผมจะต้องใช้วันละเท่าไร ตอนนี้ผมรับงานแปลมาทำที่บ้านพอได้ค่าข้าว พอแล้วครับ (หากอยากระบายอะไรไปที่หลังไมค์
ได้ครับ เราเพื่อนกันครับผม)