ผมเป็นเด็กม.ต้นธรรมดาคนหนึ่ง
หน้าตาไม่ได้โดดเด่นอะไรมาก
ผมเเอบชอบเพื่อนคนหนึ่งในห้อง
ผมชอบรอยยิ้มของเธอมันทำไห้ผมมีความสุข
ในห้องผมได้สร้างเเชทกลุ่มขึ้นมา
ทำไมไห้ผมได้รู้จักเฟสบุ๊คเธอ
ผมอยากที่จะคุยกับเธอมาก
ผมลังเลในการที่จะทักเธอไปผมคิดหลายวัน
ผมจึงได้ทักเเชทเธอไป เเละถามการบ้าน
เเก้เขินเธอคุยกับผมปกติมาก ผมจึงได้ถามเธอว่าทำไมเธอพูดน้อยจัง
เธอบอกว่าหยุดส่งจะดูหนัง ผมก็ล้อเล่นว่า
จะกวนเธอทำไห้เธอบล็อคเเชทผม
หลังจากนั้นเธอก็คุยกับผมไม่เหมือนเดิม
เหมือนเธอจะหลบหน้าผม ผมรู้ตัวว่าผม
ทำผิดครั้งใหญ่ ผมรู้สึกเจ็บใจตัวมาก
ผมอยากที่จะล้มเลิกความรักเเละตัดใจ
ผมควรทำไงต่อดีครับ
ทำไมคนที่เราชอบถึงบล็อคเเชทเรา
หน้าตาไม่ได้โดดเด่นอะไรมาก
ผมเเอบชอบเพื่อนคนหนึ่งในห้อง
ผมชอบรอยยิ้มของเธอมันทำไห้ผมมีความสุข
ในห้องผมได้สร้างเเชทกลุ่มขึ้นมา
ทำไมไห้ผมได้รู้จักเฟสบุ๊คเธอ
ผมอยากที่จะคุยกับเธอมาก
ผมลังเลในการที่จะทักเธอไปผมคิดหลายวัน
ผมจึงได้ทักเเชทเธอไป เเละถามการบ้าน
เเก้เขินเธอคุยกับผมปกติมาก ผมจึงได้ถามเธอว่าทำไมเธอพูดน้อยจัง
เธอบอกว่าหยุดส่งจะดูหนัง ผมก็ล้อเล่นว่า
จะกวนเธอทำไห้เธอบล็อคเเชทผม
หลังจากนั้นเธอก็คุยกับผมไม่เหมือนเดิม
เหมือนเธอจะหลบหน้าผม ผมรู้ตัวว่าผม
ทำผิดครั้งใหญ่ ผมรู้สึกเจ็บใจตัวมาก
ผมอยากที่จะล้มเลิกความรักเเละตัดใจ
ผมควรทำไงต่อดีครับ