ตอนเด็กๆมักจะเจอพวกเรื่องลี้ลับบ๋อยๆ อย่างเช่นที่จำได้แม่นเลย ตอนนั้นอยู่ราวๆ ป.1 ตอนนั้นครูให้เข้าแถวตรงสนามเด็กเล่นตอนนั้นบ่ายๆ
ระหว่างเข้าแถวมีลมหมุนเล็ก"ลมบ้าหมู" หมุนอยู่แถวสนามเด็กเล่นไม่ไกลมากตอนนี้ก็วิ่งออกไปเลยวิ่งจะเข้าไปในลมหมุนแต่จู่ๆก็มีคนดึงสร้อยคอ
พอโดนดึกก็หันไปทันทีก็ไม่มีไครวิ่งตามมา ไปถามเพื่อนก็บอกไม่มีไครดึง เพราะทุกคนก็อยู่ในแถวทั้งหมด
ต่อมาเรื่องเดินกลับไม่ถึงบ้านทั้งที่เห็นอยู่ตรงหน้าก็คือ เมื่อก่อนบ้านจะมีสะพานอยู่หน้าบ้านเพื่อข้ามไปอีกฝั่ง ซึ่งระหว่างทางก็จะมีพวกต้นไม้ต้นไผ่เยอะแยะ
โดยตอนนั้นถ้าจำไม่ผิดเด็กอยู่มาก น่าจะ4ขวบกว่าๆ เป็นเรื่องที่จำได้แม่นมากในช่วงอายุนี้ คือตอนกำลังเดินกลับเข้าบ้านตอนนั้นเดินคนเดียว เดินยังไงก็ไปไม่ถึงบ้านทั้งๆที่อยู่ข้างหน้า ตอนนั้นกลัวมากเพราะเดินยังไงก็ไปไม่ถึง แต่พอเวลาผ่านไปสักพักกลับเดินเข้าบ้านได้ปกติ ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ยัง งงๆอยู่จนถึงทุกวันนี้ว่าทำมัยถึงเดินไม่ถึงบ้าน
แล้วก็มีเรื่องผีตอนนั้นจำไม่ได้ว่ากี่ขวบแต่จำได้โครตแม่น พร้อมเจอจังๆยืนอยู่หน้าบ้าน แถมไม่ได้เห็นคนเดียวเห็นกลับน้าอีกคน ลักษณะเป็นตัวเทาๆยืนอยู่หน้าประตูบ้าน ตอนนั้นกลัวมากพร้อมใจวิ่งกลับน้าไปหลบอยู่ในที่นอน2คน
พอโตขึ่นมาหน่อยช่วง ม.4 ก็เป็นช่วงแบบว่าโดนผีอำบ๋อยมากๆ โดนอำเฉพาะตอนนอนคนเดียวช่วงกลางวัน ปกตินอนกับแม่ในห้อง
โดยเริ่มแรกที่เป็นจุดเริ่มต้นเลย คือตอนนั้นไปปีนต้นมะยมแล้วกระโดดลงมาโดนตะปูเก่าสนิมเขลอะตำ ตอนนั้นเดินเข้าบ้านน้าเอาก็ดึงออก
ตอนนั้นได้ฉีดวัคซีนกันบาดทะยักไว้เลยไม่ได้ไปหาหมอ หลังจากนั้นก็ไปนอนในห้องพอหลับจนตื่นมาช่วงเย็นๆ ตอนนั้นนอนตะแคงพอจะหงายตัว
ก็เหมือนมีแรงผลักให้ไปนอนตะแคงต่อ คือมันเด้งกลับไปนอนตะแคงเองเลยจนเริ่มกลัวๆ พอทำหลายครั้งก็เหมือนเดิมจนโมโหสุดๆไม่กลัวแล้วก็ลุกพรวดเดียวขึ่นมาแล้วเดินออกมาเลย ตอนนั้นจำไม่ได้ว่าไปบอกไครในบ้านหรือป่าวเพราะจำไม่ได้แล้ว
แล้วหลังจากนั้นก็โดนผีอำอยู่บ๋อยๆจนถึง ม.6 เพราะช่วงมหาลัยย้ายมาอยู่กรุงเทพก็จะเรียกได้ว่าแถบจะไม่มีอาการผีอำเลยก็ว่าได้
โดยลักษณะที่โดนผีอำคือบางทีตื่นขึ่นมา มันมีเสียงคลื่นๆตื้อๆ ตัวหนักลืมตาไม่ค่อยขึ่น แล้วก็อีกแบบคือฝันปกติแล้วจู่ๆเหมือนมีอะไรเข้ามาแล้วตัวสั่นล้มทั้งยืนในฝัน โดยช่วงแรกๆยังหลุดได้ง่ายเพราะห้อยพระ แต่หลังๆพระมันไม่กลัวก็ต้องใช้กำลังฝืนตัวเองต้านกับมัน
ซึ่งช่วงนั้นพอโดนในฝันบ๋อยๆพอฝันก็เลยต้องตั้งสติไว้ตลอดแบบว่ามีสติแถบจะไม่ขาดจนลืมตัว ซึ่งมันก็เป็นเรื่องตก เพราะบางทีก็ฝันแล้วเจออะไรแปลก
อย่างที่จำได้คือ มีคนเอาหนังสือโป๊มาให้ดู พอดูสักพักลืมตัวจนลืมตั้งสติไปแปปนึงเท่านั้นแหละตัวเริ่มสั่นเบาๆ พอโดนเข้าไปตอนนั้นแหละก็รีบตั้งสติแล้วเบ่งกล้ามแขนจนหลุดออกมา
ประสบการณ์แปลกๆสมัยช่วงเด็กๆ
ระหว่างเข้าแถวมีลมหมุนเล็ก"ลมบ้าหมู" หมุนอยู่แถวสนามเด็กเล่นไม่ไกลมากตอนนี้ก็วิ่งออกไปเลยวิ่งจะเข้าไปในลมหมุนแต่จู่ๆก็มีคนดึงสร้อยคอ
พอโดนดึกก็หันไปทันทีก็ไม่มีไครวิ่งตามมา ไปถามเพื่อนก็บอกไม่มีไครดึง เพราะทุกคนก็อยู่ในแถวทั้งหมด
ต่อมาเรื่องเดินกลับไม่ถึงบ้านทั้งที่เห็นอยู่ตรงหน้าก็คือ เมื่อก่อนบ้านจะมีสะพานอยู่หน้าบ้านเพื่อข้ามไปอีกฝั่ง ซึ่งระหว่างทางก็จะมีพวกต้นไม้ต้นไผ่เยอะแยะ
โดยตอนนั้นถ้าจำไม่ผิดเด็กอยู่มาก น่าจะ4ขวบกว่าๆ เป็นเรื่องที่จำได้แม่นมากในช่วงอายุนี้ คือตอนกำลังเดินกลับเข้าบ้านตอนนั้นเดินคนเดียว เดินยังไงก็ไปไม่ถึงบ้านทั้งๆที่อยู่ข้างหน้า ตอนนั้นกลัวมากเพราะเดินยังไงก็ไปไม่ถึง แต่พอเวลาผ่านไปสักพักกลับเดินเข้าบ้านได้ปกติ ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ยัง งงๆอยู่จนถึงทุกวันนี้ว่าทำมัยถึงเดินไม่ถึงบ้าน
แล้วก็มีเรื่องผีตอนนั้นจำไม่ได้ว่ากี่ขวบแต่จำได้โครตแม่น พร้อมเจอจังๆยืนอยู่หน้าบ้าน แถมไม่ได้เห็นคนเดียวเห็นกลับน้าอีกคน ลักษณะเป็นตัวเทาๆยืนอยู่หน้าประตูบ้าน ตอนนั้นกลัวมากพร้อมใจวิ่งกลับน้าไปหลบอยู่ในที่นอน2คน
พอโตขึ่นมาหน่อยช่วง ม.4 ก็เป็นช่วงแบบว่าโดนผีอำบ๋อยมากๆ โดนอำเฉพาะตอนนอนคนเดียวช่วงกลางวัน ปกตินอนกับแม่ในห้อง
โดยเริ่มแรกที่เป็นจุดเริ่มต้นเลย คือตอนนั้นไปปีนต้นมะยมแล้วกระโดดลงมาโดนตะปูเก่าสนิมเขลอะตำ ตอนนั้นเดินเข้าบ้านน้าเอาก็ดึงออก
ตอนนั้นได้ฉีดวัคซีนกันบาดทะยักไว้เลยไม่ได้ไปหาหมอ หลังจากนั้นก็ไปนอนในห้องพอหลับจนตื่นมาช่วงเย็นๆ ตอนนั้นนอนตะแคงพอจะหงายตัว
ก็เหมือนมีแรงผลักให้ไปนอนตะแคงต่อ คือมันเด้งกลับไปนอนตะแคงเองเลยจนเริ่มกลัวๆ พอทำหลายครั้งก็เหมือนเดิมจนโมโหสุดๆไม่กลัวแล้วก็ลุกพรวดเดียวขึ่นมาแล้วเดินออกมาเลย ตอนนั้นจำไม่ได้ว่าไปบอกไครในบ้านหรือป่าวเพราะจำไม่ได้แล้ว
แล้วหลังจากนั้นก็โดนผีอำอยู่บ๋อยๆจนถึง ม.6 เพราะช่วงมหาลัยย้ายมาอยู่กรุงเทพก็จะเรียกได้ว่าแถบจะไม่มีอาการผีอำเลยก็ว่าได้
โดยลักษณะที่โดนผีอำคือบางทีตื่นขึ่นมา มันมีเสียงคลื่นๆตื้อๆ ตัวหนักลืมตาไม่ค่อยขึ่น แล้วก็อีกแบบคือฝันปกติแล้วจู่ๆเหมือนมีอะไรเข้ามาแล้วตัวสั่นล้มทั้งยืนในฝัน โดยช่วงแรกๆยังหลุดได้ง่ายเพราะห้อยพระ แต่หลังๆพระมันไม่กลัวก็ต้องใช้กำลังฝืนตัวเองต้านกับมัน
ซึ่งช่วงนั้นพอโดนในฝันบ๋อยๆพอฝันก็เลยต้องตั้งสติไว้ตลอดแบบว่ามีสติแถบจะไม่ขาดจนลืมตัว ซึ่งมันก็เป็นเรื่องตก เพราะบางทีก็ฝันแล้วเจออะไรแปลก
อย่างที่จำได้คือ มีคนเอาหนังสือโป๊มาให้ดู พอดูสักพักลืมตัวจนลืมตั้งสติไปแปปนึงเท่านั้นแหละตัวเริ่มสั่นเบาๆ พอโดนเข้าไปตอนนั้นแหละก็รีบตั้งสติแล้วเบ่งกล้ามแขนจนหลุดออกมา